Piemontèis: coco
editNòm masculin
edit(plural: coco)
- (ornitològich) Cuculus canorus.
- Variant: cuch (Langhe).
- Manere ëd dì: Avèj ël fardel dël coco: esse svergnà. Vej coma ël coco: motobin vej. Vive da coco: vive bin e ant ij piasì.
- An d'àutre lenghe: fransèis: coucou; italian: cuculo.
- (ornitològich) Coco dël bech giàun: Corcyrus americanus.
- An d'àutre lenghe: italian: cuculo americano.
- (ornitològich) Coco crëstà: Clamator glandacius.
- An d'àutre lenghe: italian: cuculo del ciuffo.
- Contnidor ëd brasa da buté ant ël prèive pr'ëscaudé ël lét.
- An d'àutre lenghe: italian: scaldino.
- Vas ëd tèra për buteje dl'eva càuda o na fiama pr'ëscaudé un cit ambient.
- Contnidor për feje fé pipì ai malavi ch'a peulo nen aussesse dal lét.
- Sinònim: papagal.
- An d'àutre lenghe: italian: pappagallo.
- Fòrt colp con la man, dàit ëd sòlit an sla cera për fé mal.
- Sinònim: s-giaflon.
- An d'àutre lenghe: italian: schiaffo.
- Feuja ëd chèich erbo.
- (gergal) Mila lire.
- Fòl, badòla.
- (botànich) Gentiana pneumonanthe.
- An d'àutre lenghe: italian: genziana minima.
Anteriession
edit- Esclamassion dovrà pr'ësvergné o pijé 'd bala.
- Sinònim: bròla.
Sorgiss
editGribàud, REP, Sant Albin