Wt/pms/cobié

Piemontèis: cobié

Verb transitiv

(prima coniugassion)

1. Assocé ansema doe còse o përson-e.

• Variant: acobié.
• Manere ëd dì: Esse bin cobià: avèj un cambrada o un sòcio bin adat. Esse cobià coma un beu e na ràngola: avèj un cambrada o un sòcio nen adat.
• An d'àutre lenghe: anglèis: couple; italian: accoppiare.

Sorgiss

Gribàud