Piemontèis: chërde

Verb transitiv

(sconda coniugassion)

Variant: crèje, crèire (antich), crëde.
Manere ëd dì: Chërde che j'aso a vòlo: esse motobin candi. Chërde d'esse a caval e gnanca esse a pe: fesse d'ilusion. Chërde ëd signesse e butesse ij dij ant j'euj: falisse. Chërde, pitòst, ëd vëdde n'aso volé: chërde franch nen. Nen chërde dai cop an su: esse ateo.
Etimologìa: dal latin credere.
An d'àutre lenghe: anglèis: to believe; fransèis: croire; italian: credere.

Gribàud, REP