Wt/pms/brusaté

Piemontèis: brusaté

Verb transitiv

(prima coniugassion)

1. Fé dle cite brusadure.
2. Fé cheuse cheicòs an brusand-ne la surfassa esterior.

• Manere ëd dì: Brusaté un polastr: passé al feu ij pèil dij polastr prima ëd feje cheuse. Castagne brusatà: castagne cheuite an fasendje passé an sël feu ansima a na rej metàlica.

• An d'àutre lenghe: italian: bruciacchiare.

Sorgiss

Gribàud