Wt/pms/brandé

Piemontèis: brandé

Nòm masculin

(plural: brandé)

1. Element ëd metal verticaj ch'a servo për ten-e un tòch ëd bòsch orisontal ch'a brusa ant ël foalé.
2. Component dël moviment coltural omònim fondà da Pinin Pacòt.

Verb intransitiv

(prima coniugassion)

1. Brusé o beuje con fòrsa.
2. Desse da fé con energìa.

Sorgiss

Gribàud