Wt/pms/bàilo

Piemontèis: bàilo

Nòm masculin

(plural: bàilo)

1. Gròss eror causà da disatension o da l'avèj nen dàit ël giust pèis a le vàire rason, an preferend-ne un-a sensa motiv vàlid.

• Etimologìa: dal latin volgar balium.
• An d'àutre lenghe: italian: abbaglio, sbaglio, errore, svista, granchio.

Esempi d'usagi

1. Pijé un bàilo.

Sorgiss

Bré, REP