Wt/pms/ambriaché

Piemontèis: ambriaché

Verb transitiv

(prima coniugassion)

1. Fé bèive un tant, fin-a ch'a perda ël contròl ëd soe facoltà.
   • Manere ëd dì: Ambriachesse a l'ostarìa dël poss: consideré d'avèj riussì n'amprèisa prima ancor d'avèj fàjla.
   • Sinònim: ancioché.
   • An d'àutre lenghe: italian: ubriacare.
2. Sporché un tëssù o an vërsandje dël vin o d'àutre beivande alcòliche.

• Variant: ambëriaché.

Esempi d'usagi

2. Ambriaché ël mantil.

Sorgiss

Gribàud