Wt/pms/afé

Piemontèis: afé

Nòm masculin

(plural: afé)

1. Ròba, oget.
   • Manere ëd dì: A l'é afé finì: a l'é ròba già fàita. Avèj nen afé an na còsa: esse nen implicà an na còsa. Fé un grand afé ëd na còsa: consideré na ròba motobin amportanta, miraco tròp. N'afé a doi andrit: na ròba motobin complicà. Pensé ai sò afé: nen fiché ël nas ant ij problema dj'àutri. Savèj sò afé: conòsse bin ij sò drit e anteresse.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: stuff; fransèis: affaires; italian: affare
2. Transassion econòmica, an general vantagiosa.
   • Manere ëd dì: Fé un bel afé: butesse ant ij pastiss. Òm dij sent afé: òm ch'a sërca ëd guadagné an tute le manere, ëdcò nen polide. Scaudé n'afé: diciairesse a pro ëd n'afé.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: business; fransèis: affaire; italian: affare
3. Anvìa, desideri.
   • Sinònim: veuja.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: envie; italian: desiderio, voglia.

Esempi d'usagi

3. Avèj nen afé ëd na còsa.

Sorgiss

Gribàud, Sant Albin