Wt/pms/abimé

Piemontèis: abimé

Verb transitiv

1. Ruiné, dësblé, rompe, rende inutilisàbil.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: abîmer; italian: rovinare.
2. Oprime, acablé.
   • An d'àutre lenghe: italian: opprimere.
3. Mandé a fond.
   • An d'àutre lenghe: italian: inabissare.

• Etimologìa: dal fransèis abîmer.
• Variant: bimé.

Sorgiss

Bré, Gribàud