ဗမာ edit
အံသ (ပ) (၁) အစိတ်။ အဖို့။ အစု။ အင်္သာ။ (၂) ပခုံး။ အဇိနစမ္မံ အံသေ ကတွာ၊ သစ်နက်ရေကို ပခုံးတစ်ဘက်၌ စမ္ပယ်တင်၍။ ဧကံသံ စီဝရံ ကတွာ၊ လက်ဝဲတစ်ဘက် ပခုံးထက်၌ သင်္ကန်းကို စမ္ပယ်တင်၍။
အံသ (ပု) [အံသ+အ။ အမ+သ။ အန+သ။ (အံသ-သံ)] (၁) ပခုံး။ (၂) ပခုံးစွန်း။
အံသ (ပု) [အံသ+အ] အထောင့်၊ အမြှောင့်။ အံသဘာဂ, အံသီ-တို့လည်းကြည့်။
အံသ (ပု) [အံသ+အ။ အမ+သ။ မ-ကို နိဂ္ဂဟိတ်ပြု။ အန+သ။ န-ကို နိဂ္ဂဟိတ်ပြု။] (၁) အဖို့အစု။ (၂) အစိတ်အပိုင်း။
(၁) (ပ) အစိတ်။ အဖို့။ အစု။ အင်္သာ။ (၂) (ပ) ပခုံး။ အဇိနစမ္မံ အံသေ ကတွာ၊ သစ်နက်ရေကို ပခုံးတစ်ဘက်၌ စမ္ပယ်တင်၍။ ဧကံသံ စီဝရံ ကတွာ-လက်ဝဲတစ်ဘက် ပခုံးထက်၌ သင်္ကန်းကို စမ္ပယ်တင်၍။♦စိန်+။ပု။[√ အံသ+အ] အဖို့အစု၊ အစိတ်အပိုင်း၊ ပခုံး၊ အထောင့်၊ အမြှောင့်။♦မြ+။ပု။[√ အန+သ] အန-ပါဏနေ၊ အနတိ ဇီဝတိ ဧတေနာတိ-အံသော= ကောဋ္ဌာသော, ဘုဇသိရော စ။မောဂ်-၇၊ ၂၁၃။အန-ပါဏနေ၊ [√ အမ+သ] အမ-ဂမနေဝါ သော။ဓာန်ဋီ၊ ၄၈၅။အစိတ်အပိုင်း၊ အဖို့အစု၊ ပခုံး။♦မြ+[ပု] (၁) ခွဲဝေခြင်း (၂) ခွဲဝေဖွယ် (၃) ခွဲဝေအပ်သော အစိတ် (၄) တစ်ပိုင်းတစ်စ (၅) ခွဲဝေဖွယ် အစိတ် (၆) အင်္သာ သုံးဆယ်၏ တစ်အင်္သာ။ [န,ပု] (၇) ပခုံး။ [ပု] (၈) ခွဲဝေဖွယ်။ ။♦ဝိ+(ပ) ၁-အဘို့၊ အပိုင်းအစု။ ၂-ရာသီစက်ဝိုင်း၏ အင်္သာ။ ၃-ဂဏန်းသင်္ချာ အတတ်တွင် အပိုင်းဂဏန်း။ ၄-ပခုံး။♦ချုပ်
English edit
(m.; nt.) 1. a part; a side; 2. shoulder.
2aṁsa, m. [sa. aṁsa] the shoulder, Abh. 264,
1102; ekena ~ena, AN I 62,1; ~ena ~aṁ, shoulder
to shoulder, Ja IV 98,16*; abl.- ~ato, Ja VI 557,3,
562,13*; ~e katvā (having shouldered) Ja I 9,18';
~e ṭhapitaṁ (°cīvaraṁ), Ja IV 114,21; pl. ubho ~e
pārupati (cf. ekaṁsa), Ss 101,8; Ps (MN II 245,28);
~ehi, Sn 609. — Ifc. v. antar-a°, eka°, samācita°.
1aṁsa, m., [sa. aṁça] a share, part, portion,
Abh. 485, 1102 (only ifc.) see: atīta°, anāgata°,
Ambara°, āyata°, ubhaya°, eka°, thira°, dīgha°,
pacc-a°, paccuppanna°, paṭiviṁsa (?), pāpiya°,
puṭa-°, metta°, sira°, sukka°, seyya°, soḷasa°.
සිංහල edit
පු න උරහිස; කොටස; පැත්ත.
පු න අංශය, කොටස. කොණ දසරුව, උරහිස.
d චු සංඝාතෙ, රැස්වීමෙහි. අංසෙති, රැස්වෙයි. අංසයති, අංසො, අංසා, අංසාති, අරිසරොගො.
ภาษาไทย edit
(ปุ.) บ่า, ไหล่, ส่วน, แผนก, คอต่อ, มุม, องสา, องศา, ขันธ์, วิ.อนติอมติวาเอเตนาติ อํโส. อนฺ ปาณเน, อมํ คมเน วา, โส, นสฺสมสฺสวานิคฺคหีตํ(แปลง นฺ หรือ มฺ เป็น นิคคหิต). อํสฺ สงฺฆาเต วา, อ.อังสะ ชื่อของผ้าที่ภิกษุสามเณรใช้คล้องเฉวียงบ่าจากบ่าซ้ายมาใต้แขนขวาก็มีรากศัพท์มาจากคำนี้สฺอํศอํส.