Wt/nap/Michea

< Wt‎ | nap
Wt > nap > Michea

 Sustantivo edit

Michea m (pl: Michee)

  1. Trentatreesimu libbro d"a Bibbia, cumposto di sette capituli.

  Sillabazzione edit

Mi | chè | a

  Prununcia edit

IPA: /miˈkɛ.a/

 Etimologià / Derivazzione edit

D"o latino Michaeas, che venne d"o grieco antico Μῐχαίᾱς (Mikhaíās) che, per sua volta, venne 'e ll'ebraico antico מיכה (Mikah). Significa chi è con Ddìo.

  Traduzzione edit