Sustantivo edit
Michea m (pl: Michee)
- Trentatreesimu libbro d"a Bibbia, cumposto di sette capituli.
Sillabazzione edit
- Mi | chè | a
Prununcia edit
IPA: /miˈkɛ.a/
Etimologià / Derivazzione edit
D"o latino Michaeas, che venne d"o grieco antico Μῐχαίᾱς (Mikhaíās) che, per sua volta, venne 'e ll'ebraico antico מיכה (Mikah). Significa chi è con Ddìo.