Wt/mwl/cunsentir

Mirandés

Eitimologie

Eitimologie?

Berbo

cunsentir

1. segneficados

Cunjugaçon

  Cunjugaçon

Formas ampessonales

Anfenitibo ampessonal

cunsentir

Gerúndio

cunsentindo

Partecípio

cunsentido

Formas pessonales

		singular			plural
		purmeira	segunda	terceira	purmeira	segunda	terceira
Modo Andicatibo	Persente	cunsinto	cunsintes	cunsinte	cunsentimos	cunsentis	cunsínten
	Amperfeito	cunsentie	cunsenties	cunsentie	cunsentiemos	cunsentiedes	cunsentien
	Pertérito perfeito	cunsenti	cunsentiste	cunsentiu	cunsentimos	cunsentistes	cunsentírun
	Pertérito mais-que-perfeito	cunsentira	cunsentiras	cunsentira	cunsentíramos	cunsentírades	cunsentíran
	Feturo	cunsentirei	cunsentirás	cunsentirá	cunsentiremos	cunsentireis	cunsentiran
	Cundicional	cunsentirie	cunsentiries	cunsentirie	cunsentiriemos	cunsentiriedes	cunsentirien
Modo Cunjuntibo	Persente	cunsinta	cunsintas	cunsinta	cunsíntamos	cunsíntades	cunsíntan
	Amperfeito	cunsentisse	cunsentisses	cunsentisse	cunsentíssemos	cunsentíssedes	cunsentíssen
	Feturo	cunsentir	cunsentires	cunsentir	cunsentirmos	cunsentirdes	cunsentíren
Modo Amperatibo	Afirmatibo		cunsinte	cunsinta		cunsenti
	Negatibo		nun cunsintas			nun cunsíntades
Anfenitibo pessonal		cunsentir	cunsentires	cunsentir	cunsentirmos	cunsentirdes	cunsentíren