Wt/lij/italian

< Wt‎ | lij
Wt > lij > italian
Quésta pàgina a l'é in zenéize.
ZE
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize

A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

Etimologîa Edit

Da-o latìn ītaliānus, derivòu da Ītalia.

Pronónçia Edit

  • IPA: /itaˈljaŋ/
  • X-SAMPA: [ita"ljaN]

Agetîvo Edit

italiàn (feminìn scingolâre italiànn-a, mascolìn plurâle italiàn, feminìn plurâle italiànn-e)

  1. Corelòu a l'Itàlia, a seu génte ò a seu léngoa.

Nómme Edit

italiàn m (invariàbile, feminìn italiànn-a)

  1. In abitànte de l'Itàlia.

italiàn m

  1. A léngoa ofiçiâ de l'Itàlia, parlâ ànche a Sàn Marìn, inta Çittæ do Vaticàn e pàrti da Svìsera.

Tèrmini corelæ Edit


Finlandéize Edit

Nómme Edit

italian

  1. zenitîvo scingolâre de italia

Ocitàn Edit

Etimologîa Edit

Da-o latìn ītaliānus, derivòu da Ītalia.

Agetîvo Edit

italiàn (feminìn scingolâre italiana, mascolìn plurâle italians, feminìn plurâle italianas)

  1. italiàn

Nómme Edit

italian m (plurâle italians)

  1. italiàn (abitànte de l'Itàlia)
  2. italiàn (léngoa)

Romêno Edit

Etimologîa Edit

Da-o latìn ītaliānus, derivòu da Ītalia.

Pronónçia Edit

  • IPA: /italiˈan/

Agetîvo Edit

italian (feminìn scingolâre italiană, mascolìn plurâle italieni, feminìn plurâle italiene)

  1. italiàn

Nómme Edit

italian m (plurâle italieni, feminìn italiană)

  1. italiàn (abitànte de l'Itàlia)