Wt/lij/italian

Quésta pàgina a l'é in zenéize.

ZE	Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

Lìgure

Etimologîa

Da-o latìn ītaliānus, derivòu da Ītalia.

Pronónçia

• IPA: /itaˈljaŋ/
• X-SAMPA: [ita"ljaN]

Agetîvo

italiàn (feminìn scingolâre italiànn-a, mascolìn plurâle italiàn, feminìn plurâle italiànn-e)

1. Corelòu a l'Itàlia, a seu génte ò a seu léngoa.

Nómme

italiàn m (invariàbile, feminìn italiànn-a)

1. In abitànte de l'Itàlia.

italiàn m

1. A léngoa ofiçiâ de l'Itàlia, parlâ ànche a Sàn Marìn, inta Çittæ do Vaticàn e pàrti da Svìsera.

Tèrmini corelæ

• Itàlia

---

Finlandéize

Nómme

italian

1. zenitîvo scingolâre de italia

---

Ocitàn

Etimologîa

Da-o latìn ītaliānus, derivòu da Ītalia.

Agetîvo

italiàn (feminìn scingolâre italiana, mascolìn plurâle italians, feminìn plurâle italianas)

1. italiàn

Nómme

italian m (plurâle italians)

1. italiàn (abitànte de l'Itàlia)
2. italiàn (léngoa)

---

Romêno

Etimologîa

Da-o latìn ītaliānus, derivòu da Ītalia.

Pronónçia

• IPA: /italiˈan/

Agetîvo

italian (feminìn scingolâre italiană, mascolìn plurâle italieni, feminìn plurâle italiene)

1. italiàn

Nómme

italian m (plurâle italieni, feminìn italiană)

1. italiàn (abitànte de l'Itàlia)