Wt/lij/Germania

Quésta pàgina a l'é in zenéize.

ZE	Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

Lìgure

Poxiçión da Germània 'nte l'Eoröpa e o móndo.

Etimologîa

Da-o latìn Germānia, derivòu da Germānus.

Pronónçia

• IPA: /d͡ʒerˈmanja/
• X-SAMPA: [dZer"manja]

Nómme pròpio

Germània f

1. In pàize de l'Eoröpa centrâle, con capitâle Berlìn, ch'o confìn-a co-a Danemàrca, a Pòlònia, a Repùbrica Céca, l'Òustria, a Svìsera, a Frànsa, o Bèlgio, o Luscenbùrgo e i Pàixi Bàsci.

Paròlle corelæ

• tedésco

---

Latìn

Etimologîa

Derivòu da Germānus.

Pronóncia

• (clàscica) IPA: /ɡerˈmaːnia/, [ɡɛrˈmaːnia]
• (eclesiàstica) IPA: /d͡ʒerˈmanja/, [d͡ʒerˈmaːnja]

Nómme pròpio

Germānia f (zenitîvo Germāniae)

1. Germània, òscîa:
   1. (latìn clàscico) a tæra di germàni, tribù ch'a vivéiva 'nsciô sciùmme Rén into I sécolo a.C.
   2. (latìn medievâle) a tæra di tedéschi, che a vòtte conprendéiva àree conquistæ inta Frànsa, Inghiltæra e inte l'Eoröpa òrientâle
   3. (latìn modèrno) varie naçioìn de l'Eoröpa centrâle, tra e quæ o Sâcro inpêro romàn, l'Inpêro tedésco e a Repùbrica federâle tedésca

Scinònimi

• Alemānnia

Paròlle corelæ

• germānicus
• germānus