- Бүтәннәр өчен яши белмәсәң, үзең өчен дә яши алмыйсың.
- Тирес көрәге белән аш кашыгы — берүк агачтан.
- Зур авылда — зур акыл.
- Күз куркак, кул кыю.
- Тормыш — тозлы су кебек: эчкән саен сусый ггөшәсең.
- Көлгә ут калмас, үткән кире кайтмас.
- Ялганның бер аягы ут, икенчесе — балавыз.
- Ир холкын хатын урлый.
- Атны җилле көндә ал, сарыкны явымда сайла.
- Аюга ата белми, күсегә тидерәм ди.
- Суын эчкән чишмәгә таш ташламыйлар.
- Аһ-ваһ килеп ут эзли, ә лампасы кулында.
- Дошман аякка карый, ә дус йөзгә.
- Бер кешегә каршы чыккан ике кеше — бер гаскәр.
- Кунаксыз өй — бәхетсез өй.
- Акырып кына эш чыкса — ишәк тә йорт салыр вде.
- Ике кеше — тау кузгата, өчәү булсалар — тау күчә.
- Ялгыз атлый алмасаң, җилкәңә атланыймчы.
- Еланның койрыгын түгел, башын өзәләр.
- Күп мактасаң — кизәк тә бии диләр.
- Хыялдан пылау пешми — дөге белән май кирәк.
- Абзарга күпме керсә, шул хәтле чыга.
- Башак янына башак — эре бер көлтә була.
- Бүтән ерткыч тотканны арслан ашамый.
- Яфрак коела, агач яши.
- Бүре сарык асрамый.
- Бакчасын сораштырма, йөземен сыпыра бир.
- Сынган аяк я кыскара, я озыная.
- Сыңар куллы каенанага — ике кулсыз килен туры килде.
- Кичә яуган яңгырдан бүген бурка кимиләр.
- Үз илем — туган анам, ә чит ил — үги ана.
- Кыя ишелгән чакта тузан чыкмыйча калмый.
- Саескан уйлый — мин лачын дип, ә ботка әйтә — мин пылау дип.
- Казандагы хәлләрне чүмеч бик яхшы белә.
- Куркак югалтыр, батыр табар.
- Көрәге юкның бакчасы булмас.
- Дустың янына еш йөрмәсәң — юлыңны үлән басар.
- Яхшы итеп әйткән сүз кылычны кыныга кертә.
