Wq/tt/Ассирия мәкальләре

• Бер дагам булды, тагын өч дага белән ат кына кирәк.
• Берәүнең сакалы яна, берәү шунда шашлык кыздыра.
• Бирән ашка утырса, сукырлар табынын сайлар.
• Дошманын җиңмәгән елан үзен чагып үтерә.
• Җимешкә карап җимеш пешә.
• Законсыз да кылычсыз – дуслык патшалык итә.
• Ипиемне ашый-ашый эскәтеремне ерта.
• Ишәге шундый ук, ияре генә бүтән.
• Йөрәк утының төтене башта.
• Карт бүредән эт тә уөлә.
• Карын көрәмәс өчен өй түбәсен сүткәннәр.
• Кашын җыера башлагач – дуслары качып бетте.
• Кеше атына утырсаң, юлда бик тиз арырсың.
• Кеше итен ашаучының бугазын сөяк ерта.
• Корсагына сугалар, «Ай аркам!» дип акыра.
• Көрәгеңне биреп тор, арыгыңны ерырмын.
• Оятсызның битенә төкергәч, ул: «Ләйсән ява!» дигән.
• Өскә төкерсәм бит буяла, аска төкерсәм, сакал буяла.
• Сынган кул – муенга йөк.
• Тегермәнне су алды, син: «Улак кайда?» дисең.\
• Үгез егылса – пычак кайрыйлар.
• Үз күзендәге бүрәнәне күрми, кеше күзеннән чүп эзли.
• Үлгән малдан да дага куптара.
• Һәр үлән дә үз тамырыннан үсә
• Черек йомырка суда да батмый.
• Юләр булмаган җирдә акыллы күренмәс иде.
• Ялганы беткәч кенә дөресен сөйли
• Яңгырдан качучыга тишек түбә ватылды.
• Яшь чакта без дә чулпы чыңлаттык.

Чыганак

• Айсор мәкальләре һәм әйтемнәре // Алтын Хәзинә. / төз. Зәки Нури. — Казан: Татар. кит. нәшр., 1973. — бит 190.