Ὁ Σωκράτης, Ἀθηναῖος φιλόσοφος, ἐγένετο 469 π.Χ. Ἀθήνησι καὶ ἀπέθανε 399. Καίπερ οὐδὲν γράφων, φιλόσοφος δῆτα δυνατὸς ὁ Σωκράτης ὁ διδάσκαλος τού Πλάτωνος καὶ ἄλλων ἐλέγχων τοὺς Ἀθηναίους τοὺς ἐν τέλει καὶ ἐπάγων πολλὰς ὑποθέσεις περὶ τοῦ κόσμου καὶ τῶν θεῶν, δι’ ἃς ἁλοὺς ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων ἐθανατώθη κωνείῳ.
Ἒργα edit
- Ἓν οἶδα ὅτι ουδὲν οἶδα.
- Οὐκ ἔστιν ἀνδρὶ ἀγαθῷ κακὸν οὐδὲν οὔτε ζῶντι οὔτε τελευτήσαντι.
- Τοὺς θησαυροὺς τῶν πάλαι σοφῶν ἀνδρῶν, οὕς ἐκεῖνοι κατέλιπον ἐν βιβλίοις γράψαντες, ἀνελίττων κοινῇ σὺν τοῖς φίλοις διέρχομαι, καὶ ἄν τι ὁρῶμεν ἀγαθὸν ἐκλεγόμεθα».(Ξενοφ. Ἀπομνημ. 1, στ', 14)
- Τοὺς μὲν κενοὺς ἀσκοὺς τὸ πνεῦμα διίστησι, τοὺς δὲ ἀνοήτους ἀνθρώπους τὸ οἴημα.
- Λέγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυ- τοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς καταχρῶνται. (Πλάτων «Φαίδων» ή περί ψυχής [[1]])
- ὁ Σωκράτης δ' ἔλεγεν τῶν ἄλλων ἀνθρώπων διαφέρειν καθ' ὅσον οἳ μὲν ζῶσιν ἵν' ἐσθίωσιν, αὐτὸς δ' ἐσθίει ἵνα ζῇ. (Ἀθήναιος - Δειπνοσοφισταί)
- Οὔτε παρὰ τοῦ νεκροῦ ὁμιλίαν οὔτε παρὰ φιλαργύρου χάριν δεῖ ζητεῖν.(Ἀνθ.Στοβ.10,55)