Wq/ba/Рәми Ғарипов

Рәми́ Ғари́пов — Башҡортостандың халыҡ шағиры, Салауат Юлаев исемендәге Дәүләт премияһы лауреаты. 1932 йылдың 12 февралендә БАССР-ҙың Салауат районы Арҡауыл ауылында тыуған, 1977 йылдың 20 февралендә Өфө ҡалаһында вафат).

Өҙөктәре

Бар ғүмерем минең — һине эҙләү, бар ғүмерем һине юғалтыу... ("Бәхет - һәр саҡ һуңлап килер ҡунаҡ...")
Һин минеке булып тыумаһаң да, һин минеке иттең донъяны!.. ("Бер йән инек, бергә көлгән инек...")
Тарих төҙәлмәй ул өс көндән. ("Табыныу" (1937) поэмаһы,)
Йөрәгендә халҡы булмағандың кеше булырға ла хаҡы юҡ! ("Туған тел")
Мин хыянат иттем тоғролоҡҡа, хыянатым ләкин тоғ(о)ро... ("Беләм: һине һөйөү - ул хыянат...")
Эй, фекерем, булма фәхишә!.. ("Дон-Кихот"(21-се быуат монологы))
Бөркөт — күктә, суртан һыуҙа тере, ир ҙә тере, илгә - ҡушылһа... ("Йырҙарыма ҡайтам")
Булһын һүҙең ғазаплы ла, халҡың тарихы һымаҡ, булһын һүзең башын эймәҫ батыр (ы)рухы һымаҡ... ("Булһын һүҙең ҡыҙмаса ла...")
Ил яҙмышы ирҙә икән,

Ил иртәһен уйлаһын, Ил иртәһе — ишәккә тип, Ҡулын һелтәп ҡуймаһын; Туйған ерҙә йөрөгәндә Тыуған ерҙән туймаһын! ("Уйҙарым" ҡобайыры)

Әҙәбиәтте өсәү тыуҙыра. Беренсеһе — мин, икенсеһе — һин, өсөнсөһө — ул. Мин — шағир, һин — уҡыусы, ул — тәнҡитсе.