ราซวงศ์อลองพญา (พม่า: အလောင်းဘုရားခေတ်, อะล้องภุร้าเขต์; อังกฤษ: Alaungpaya Dynasty) หรือ ราซวงศ์คองบอง (พม่า: ကုန်းဘောင်ခေတ်, กุ้นภองเขต์; อังกฤษ: Konbaung Dynasty) แม่นราซวงศ์ที่ 3 ในประวัติศาสตร์พม่า และแม่นราซวงศ์สุดท้ายของพม่า ก่อนที่ซิตกแม่นเมืองขึ้นของสหราซอาณาจักร และสิ้นสุดการปกครองระบอบราซาธิปไตยของพม่า ราซวงศ์อลองพญานั้นได้ฮับการสถาปนาขึ้นโดยการเสวยราซสมบัติของพระเจ้าอลองพญาในปี พ.ศ. 2295 พระองค์สามารถขับไล่ซาวมอญและญึดครองอาณาจักรมอญได้อีกเทื่อในปี พ.ศ. 2302 ภายหลังการล่มสลายของราซวงศ์ตองอู ทังญังสามารถคืนเข้าญึดครองเมืองมณีปุระได้ในซ่วงเวลาเดียวกัน ทรงสถาปนาเมืองซเวโบขึ้นแม่นราชธานี ก่อนซิญ้ายไปที่อังวะ และทรงพัฒนาเมืองย่างกุ้ง ไทบ้านซาวประมงน้อยๆ ขึ้นแม่นเมืองท่าสำคัญ และกลายเป็นเมืองหลวงในเวลาต่อมา ต่อมาพระเจ้าอลองพญาได้ทรงนำทัพบุกอาณาจักรอญุธญา เนื่องจากทางอญุธญาได้ให้การสนับสนุนมอญที่ลี้ภัยสงครามเข้ามาพึ่งบารมีกษัตริย์ไทย เซิ่งกงกับรัซสมัยสมเด็จพระเจ้าเอกทัศ และบ่พอใจที่ไทยญึดเฮือสินค้าที่ซิเดีนทางมาค้าขายนำพม่าที่เมืองมะริด โดยเดีนทัพเข้ามาทางด่านสิงขร ทางจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ แต่บ่ประสบควมสำเร็จและสิ้นพระซนม์หลังแต่การเฮ็ดสงครามเทื่อนั้น พระเจ้ามังระผู้เป็นพระราซโอรสของพระองค์ได้สืบทอดเจตนารมณ์ของพระราซบิดาต่อ โดยได้ส่งทัพใหญ่มา 2 ทางล้อมกรุงศรีอญุธญาในปี พ.ศ. 2307 ทางหนึ่งให้เนเมียวสีหบดีนำพลเข้ามาทางเหนือด้วยการตีล้านนา ล้านซ้างและหัวเมืองเหนือก่อน และอีกทางหนึ่งให้มังมหานรธานำกองทัพเข้ามาทางใต้ ทัง 2 ทัพเข้าล้อมกรุงศรีอญุธญุาไว้ดนเถิง 1 ปีเคริ่ง แม้นกายรดูน้ำหลากกะบ่ญกทัพเมือคืน ภายหลังแม่ทัพฝ่ายใต้ แม่น มังมหานรธาซิเสียซีวิตลง กะส่งแม่ทัพคนใหม่แต่เมืองเมาะตะมะซื่อเมงเยเมงละอูสะนาเข้ามาเฮ็ดหน้าที่แทน จนในที่สุดกะสามารถตีกรุงศรีอญุธญาแตกได้ในปี พ.ศ. 2310 แต่กองทัพพม่ากะอยู่บ่ดน เนื่องจากพระเจ้ามังระทรงให้เร่งเฮ็ดการและฟ้าวเมือเพื่อเฮ็ดสงครามนำจีนในรัซสมัยของจักรพรรดิเสียนหลง