Овоц то плоди хтори ше є як лакотку, найчастейше без додатного обробку. Овоц спада до окремней ґрупи поживових продуктох хторих, з дзепоєднима винїмками, одликую:
● мала енерґетска вредносц
● вельке количество води у їх маси
● мале количество протеинох и масци
● значне количество угльових гидратох и целулози
● богатство минералних состойкох и витаминох, як и других поживових состойкох як цо то ензими, орґански квашнїни, антоцияни, танини и друге.
Пре таки змисти, насампредз, минералних состойкох, витаминох, целулози, ензимох и других хтори маю першенствено защитну улогу у орґанизме, як и прето же овоц ма надосц овоцових цукрох хтори представяю барз вигодне жрдло енерґиї, овоц и желєнява маю вельку значносц за чловеково здравє.
Значносц овоци у костираню
Основни заєднїцки прикмети овоци тоти:
● релативно мала енерґетична вредносц, крем при даєдних файтох, як цо то: банани, ґестинї, орех, лїсковец, мандуля. Исте вредзи и за сушену овоц: сухи шлївки, сухи смокви, сухе грозно;
● високе количество води, з винїмком овоци цо ма лупу и сухей овоци;
● значне количество угльових гидратох, а особлїво овоцових цукрох ґлукози и фруктози;
● мале количество протеинох и масци, з винїмком овоци хтора ма лупу;
● богатство з минералнима состойками и витаминами;
● значнєйши змист целулози (рошлїнски влакна), орґанских квашнїнох и других состойкох (пектини, антоцияни и други).
Овоц богата з витаминами гоч их, у поровнаню зоз желєняву, ма менєй. З витаминох овоц ма найвецей витамину Ц и каротина. Їх количество завиши од файти овоци, сорти як и од вецей других факторох. Витамин Ц нє розпоредзени подєднак у цалим плоду. Найвецей го єст у лупки и под ню. Други витамин по важносци и количестве то каротин. Найвецей го єст у кайсох, ананасу, сухих шлївкох, брескиньох итд. У менших количествох овоц ма у себе и други витамини: К, Е, витамини з Б ґрупи.
Бобкаста овоц
Литература
Николић, Мирослав, ур. (2007). „во̏ће”. Речник српскога језика. Нови Сад: Матица српска. стр. 166. „во̏ће (во̀ће) с зб. 1. плодови (обично сочни) воћака и неких жбунастих и зељастих биљака који се најчешће једу пресни, непрерађени'”
Јанчић, Р. Стојановић, Д. Економска ботаника, корисне биљке и њихови производи. 1. изд. Београд: Завод за уџбенике, 2008.