Мирон Колошняї (*27. юний 1930. - †19. май 2009.), поета, прекладатель и аматер-маляр
| Мирон Колошняї | |
|---|---|
| Народзени | 27. юния 1930. |
| Умар | 19. мая 2009. |
| Державянство | югославянске, сербске |
| Язик творох | руски |
| Школа | Индустрийна штредньо-технїчна
школа, Нови Сад |
| Период твореня | 1955-1990 |
| Жанри | литература, подобова уметносц,
прекладательство |
| Поховани | у Новим Садзе |
Биоґрафия edit
Мирон Колошняї ше народзел 27. юния 1930. року у Руским Керестуре. Оцец Михайло и мац Мелания. Основну школу Мирон закончел у Лалитю, а нїзшу ґимназию у Руским Керестуре. Индустрийну штредньо-технїчну школу закончел у Новим Садзе 1953. року, дзе почал студирац права, лєм ше озбильно похорел и мушел претаргнуц студиї. Кед приздравел Мирон Колошняї ше запошлєл у Фабрики арматурох "Истра" у Кули як технїчни рисовач, вец у "Авто-каросериї" у Новим Садзе робел до 1971. року а потим у "Аґро-индустриї Техно-процес", та отадз и пошол до инвалидскей пензиї 1981. року.
Мирон Колошняї почал писац ище як школяр основней школи, а перши озбильнєйши поетски роботи обявел у часопису "Шветлосц". И нєшка то антолоґийна руска поезия: Здогадованє на дзецинство и Здогадованє на войну. Нє вельо, алє континуовано, Колошняї писал поезию, прекладал зоз сербкого на руски язик и обявйовал по шицких руских перодикох. Заступени є у Антолоґиї поезиї зоз 1963. року, у антолоґиї поезиї за дзеци по сербски „Медзи сцернянками асфалтови блїск” (Стражилово), рускей Антолоґиї поезиї зоз 1984. року, антолоґиї рускей поезиї по мадярски „Далєкосц стреже” 1984. року (Форум), антолоґиї поезиї за дзеци по македонски „Блїскавки над ровнїну” (Битола) 1975, у рускей антолоґиї поезиї за дзеци „Хмара на верху тополї” 1990. року и антолоґиї за дзеци „Мамко, куп ми кнїжку” 1995. року Петра Трохановского.
Перша його збирка поезиї з насловом „Вербом при краю” вишла 1986. року, а 1987. року му обявена збирка поезиї за дзеци „Ту мам очко”. Друга кнїжка вибраних писньох за одроснутих „Городска улїца” му обявена 1987. року. Од теди Мирон Колошняї нє обявйовал авторску кнїжку поезиї, гоч обявел замерковани циклуси як цо тот „При Дунаю” и „Камень у калдерми” у Календару 1988. року и його остатнї стихи з насловом „Як цо и я”.
Мирон Колошняї бул успишни прекладатель, прешпивал зоз сербского поезию Стевана Раичковича „Блїск над водами” 1989. року, а зоз словенацкого поезию Цирила Злобеца „У капки роси” 1983. року. Прекладал аж и дїло Карла Маркса и Фридриха Енґелса Комунистични манифест.
Гоч го здравє барз огранїчовало, остатнї роки нагло трацел и вид, цо му окреме очежало занїмац ше з мальованьом, цо окреме любел, так же бул и член Дружтва подобових аматерох Нового Саду, цо значи же його роботи задовольовали досц високи критериї яки на свойо членство Дружтво применьовало. Колошняї мал успиху и у тей уметносци и на вецей заводи викладал свойо роботи на виставох хтори члени Дружтва орґанизовали. Док могол старал ше участвовац у културним живоце Руснацох у Новим Садзе, так же бул аж и писатель сценарийох за тв емисиї и аматер ґлумец.
Мирон Колошняї умар у Новим Садзе, 19. мая 2009. року. Поховани є на Городским теметове у Новим Садзе.
Литература edit
J. Тамаш. Русинска књижевност. Историја и статус. Нови Сад, 1984; б. 237-241.
Тамаш Ю. История рускей литератури. Београд, 1997.
Подобова творчосц Руснацох: Мирон Колошняї, маляр аматер - Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2003, б. 60.
Вонкашнї вязи edit
Мирон Колошняї (биоґрафия), вебсайт НАР, Нови Сад, 27. новембер 2023.
Колошняї Мирон, Енциклопедiя сучасної України, 2014.
Шлайс на беґелю (долу на веб боку маюнок М. Колошняя), вебсайт Руснаци у Панониї