হুদুম
ණ কন্দর্পজিৎ কল্লোল
হুদুম তোৰ বুকত
আগুনেৰ ঝাল
পুৰিআ পুৰিআ
আকমুঠা কালা ছাই
তোৰ চোঁখেৰ সামনত
হুদুম তোৰ জিভাত
নাৰী ৰক্তেৰ ছিটা
ছুআ বেইচ্ছাওআৰ প্ৰতিও তোৰ কামুক দৃষ্টি
মাসিকেৰ পৰ মাথা ধোআ চুলেৰ পানীত সাঁতুৰিয়া
তুই জল ভৰেআ নিস তোৰ জলজ ঠোঙাত
তোৰ থাকিআ আমা নষ্ট অকবিগুলায় ভালা
সুন্দৰী নাৰীৰ প্ৰেমত পৰি
প্ৰেমেৰ হাউস মিটিলে
মদেৰ বতল ধৰি
তোৰ মতো কৰিআ
লুকিআ লুকিআ নাৰীৰ উলংগ দেহা দেখাৰ বাসনা আমাৰ নাই
বেশ্যাৰ দুখ্যোতো আমা
চোখেৰ জল ফেলাই
বেশ্যালয়ত লেখি দুঃস্বপ্নেৰ কবিতা
গেলাঘাটিত লেখি
যন্ত্ৰণাৰ নষ্ট গদ্য
অভিশপ্ত হুদুম
কাৰ অভিশাপ
কাৰ অভিশাপ হুদুম
নিজে নিজে ভাবেন
আৰ আকগলা সোমৰস পান কৰেন
অভিশপ্ত হুদুম
গোটায় মুখমণ্ডলত
নাৰীৰ যৌনাঙ্গেৰ দাগ !