ණ কল্পজিৎ কৃষ্ণ দেৱ বৰ্মণ
তুই আসিলে
মোৰ মন কৰে উৰাং-ফাৰাং
তুই আসিলে
খুশিতে দিশা হাৰা হয়
প্ৰাণেৰ সখী লা
মুখত গান কৰে
'যুদি বন্ধু যাবাৰ চান
ঘাৰেৰ গামছা নিয়া যান ৰে'
হাতত কছলতেৰ ফুল আৰ সাত-শাকী
তুই আসিলে
ঝকঝকা হয় আমাশী ৰাইত
আচমকায় থমকীয়া ৰয় চইতালী বাও
প্ৰাণ পায়া উঠে
গঙেয়া, গদাধৰ, তিস্তা, তৰসা
গুমগুমানী উঠে
ফুলু বাহেৰ ঢোল
তুই নাসিলে কেমুন কৰি দিবে মোক
শইষ্যা ফুলি গামছা
মোৰ মুছকী হাসিৰ ভেটী
মাঝে মাঝে চিক্ৰিয়া কং
'আয় ৰে প্ৰাণেৰ সাত বিষুৱা
হাতাশী মোৰ বিশালী দেহাটাক
দে তুই ঝৰিয়া ।