လတ်ဆတ်ရေ ငါးကို ထိန်းသိမ်းရန် နည်းလမ်းတိဖြင့် မပြုပြင်ပါက လျင်မြန်စွာ ပုတ်သိုးလားလေ့ဟိရေ။ အခြောက်ခံခြင်းရေ အစားအစားတိမှ ရေကို ဖယ်ထုတ်ခြင်းဖြင့် အစားအစာကို ကြာရှည်ခံအောင် စီမံသည့် နည်းလမ်းဖြစ်ပြီး အဏုဇီဝသက်ဟိတိ ပေါက်ပွားခြင်းကို ဟန့်တားပီးရေ။ ရှေးယခင်ကာလကတည်းက နေနန့် လေကို အသုံးပြုပနာအခြောက်ခံခြင်းနည်းလမ်းဖြင့် အစားအစာတိကို ကြာရှည်ခံစီရန် အသုံးပြုခကတ်ရေ။[1] ယေဘုယျအားဖြင့် အငွေ့ပျံစေခြင်း (လေသလပ်ခြင်း၊ နေပူလှန်းခြင်း၊ မီးခိုးမှိုင်းတိုက်ခြင်း) ဖြင့် ရေကို ဖယ်ထုတ်ကြကေလည်း အေးခဲခြင်းဖြင့် အခြောက်ခံရာတွင် အစားအစာကို ဦးစွာ အေးခဲစေပြီးမှ ရေကို sublimation နည်းလမ်းဖြင့် ဖယ်ထုတ်ရေ။ အစားအစာတွင် ဘက်တီးရီးယား၊ မှိုနန့် အချဉ်ပေါက်ခြင်းရို့ရေ ဖွံ့ဖြိုးလာရန် ရေလိုအပ်ခြင်းကြောင့် အစားအစားတိကို အခြောက်ခံခြင်းရေ ယင်းရို့ မပေါက်ဖွားနိုင်စီရန် ထိရောက်ရေ နည်းလမ်းဖြစ်ရေ။
ငါးတိကို ကြာရှည်ခံစီရန် အတွက် မိရိုးဖလာနည်းလမ်းတိဖြစ်ရေ အခြောက်ခံခြင်း၊ ကြပ်တိုက်ခြင်းနန့် ဆားသိပ်ခြင်း နည်းလမ်းတိကို အသုံးပြုကတ်ရေ။[2] သက်တမ်းအကြာဆုံး ရိုးရာနည်းလမ်းမှာ လေ၊ နေရို့ဖြင့် ငါးကို ခြောက်စေခြင်း ဖြစ်ရေ။ အခြောက်ခံခြင်းရေ ကြာရှည်ခံစေရေ နည်းလမ်းတိအနက် သက်တမ်းအရင့်ဆုံး နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး အခြောက်ခံထားရေ ငါးရေ နှစ်ပေါင်းများစွာ သိုလှောင်သိမ်းဆည်းထားနိုင်ရေ။
ကိုးကား
edit- ↑ "Historical Origins of Food Preservation.". Accessed June 2011.
- ↑ Grandidier (1899), p. 521