အထီးကျန်ခြင်း ဆိုရေ စိတ်ခံစားမှုမျိုးကို လူသားတိုင်း ဘဝမှာ တစ်ချိန်ချိန် မှာ ကြုံတွိ့ခံစားကတ်ရပါရေ။ သား ၊ သမီးတိ အိမ်ထောင်ခွဲလားလို့ တစ်ယောက် တည်းကျန်ရစ်ခ အခါမျိုး ၊ ချစ်သူနန့်ကွေကွင်းရလို့ အထီးကျန် လွမ်း ဆွတ်ရ စွာမျိုး ၊ တနီရာရာကို ပညာရှာဖို့ဖြစ်ဖြစ်၊ အလုပ်တာဝန်နန့် ဖြစ်ဖြစ် လာရောက်စမှာ မိသားစုနန့်ဝီးလို့ အထီးကျန်သိမ်ငယ်မှုမျိုး ၊ ကျောင်းပြောင်း လာကာစ ကျောင်းအသစ်မှာ သူငယ်ချင်းအသစ်တိမရသိမ်းခင်ကျောင်း အစွောင်းက သူငယ်ချင်းတိကို လွမ်းဆွတ်ပြီးကေ အထီးကျန် သဖွယ် ခံစားနီ ရစွာမျိုး တိ တစ်ချိန်ချိန်မှာ ကြုံတွိ့ရတတ်ပါရေ။
ဒဿနိကဗေဒပညာသျှင်တိဧအဆိုအရ အထီးကျန်ခြင်းဆိုစော် အကောင်းလည်းမဟုတ် ၊ အဆိုးလည်းမဟုတ်ပါ။ အထီးကျန်မှုစွာ စိတ် လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းပြီးကေ မိမိကိုယ်မိမိ သိမြင်လာရေလို့ ဆိုကတ်ရေ။ အထီးကျန်ခြင်းစိတ်ခံစားချက်စွာ နာကြင်ခြင်း ဝေဒနာမျိုး မဟုတ်ဘဲ အထီးကျန်မှုကနေပြီးကေ အကျိုးအမြတ် ရလဒ်တိရလာနိုင်ပါရေ။ အထီးကျန်ခြင်း စွာ လူသားဘဝဧတစ်စိတ်တစ်ဒေသ လို့ အတွေးအခေါ် ပညာသျှင်တိက ဆိုကတ်ရေ။
လူသားတစ်ယောက်ဖြစ်နီခြင်းကြောင့်အထီးကျန်ဖို့လိုအပ်ပါရေ။ယကေလည်း ဇာပိုင်ဘဝအစိတ်အပိုင်းမျိုးကိုရည်ညွှန်းရေဆိုစွာ ကို သျှင်းလင်း ဖို့တော့ လိုအပ်ပါဖို့။ ဒေအတွေးအခေါ်စွာ အနောက် တိုင်း အတွေး အခေါ်ဖြစ်ပြီးကေ အရှီ့တိုင်းအတွေးအခေါ်နန့် ခြားနားပါရေ။ လူသားဘဝ ကို ရှုထောင့်အမျိုးမျိုးကနေ ရှုမြင်ကတ်ရေအတွက် အနောက်တိုင်းအတွေးအခေါ်ရော အရှီ့တိုင်း အတွေးအခေါ်ပါ နှစ်မျိုးစလုံးမမှားကတ်ဘဲ သူ့အကြောင်းပြချက်နန့် သူမှန်ကန်နီကတ်ရေ။ အနောက်တိုင်းအတွေးအခေါ်က လူသားတစ်ဦးစွာ သူကိုယ်ပိုင် အတ္တ (ego) နန့်ဖွဲ့စည်းထားရေလို့ ဆိုပါရေ။
လူသားတစ်ဦးစီမှာဟိနီကတ်ရေ သူကိုယ်ပိုင် အတ္တ စွာ သူတစ်ပါးဧအတ္တ နန့် မတူဘဲ သူ့ဘာသာ တစ်မူစီဟိနီကတ်ရေအတွက် မိမိမဟုတ်ရေ အခြားသူ တစ်ယောက်ကို အပြည့်အဝနားလည်ဖို့ဆိုစွာ မလွယ်ကူပါ။ လူတစ်ဦးနန့် တစ်ဦး အတ္တ ချင်း ၊ စိတ်ချင်း မတူညီဘဲ ကွဲပြား ခြားနားရေအတွက် လူ တစ်ယောက် နန့် တစ်ယောက် ကလည်း မတူညီခြင်း ဖြစ်ပါရေ။
အရှီ့တိုင်း ဘာသာရီးအတွေးအခေါ်ပညာသျှင်တိကတော့ လူသားစွာ အတ္တ တစ်ခုတည်းနန့် ဖွဲ့စည်းထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဝိဉာဉ် (spirit ) လို့ခေါ်ရေနောက်အရာတစ်ခုနန့် ဖွဲ့စည်းထားသေးရေလို့ ဆိုပါရေ။ ဒေနီရာမှာ ဝိဉာဉ် စွာအဆုံးအစမဟိဘဲဘဝအသွင် သဏ္ဌာန်အားလုံးနန့် ဆက်နွယ်နီ ပါ ရေ။ ဒေဝိဉာဉ်သဘာဝကနေပြီးကေတော့မှ အတ္တ ဖြစ်ပေါ်လာပါရေ။ လူ့ဝိဉာဉ်ကြောင့် အထီးကျန်ခြင်းခံစားရစွာမျိုးမဟုတ်ဘဲ လူ့အတ္တ ကြောင့်သာကေ အထီးကျန်ခြင်းကို ခံစားရခြင်းဖြစ်ရေ လို့ ဆိုပါရေ။ ဘဝမှာ အပြောင်း အလဲ နန့် ဝမ်းနည်းကြေကွဲမှု တိ က အထီးကျန်ခြင်း ကိုဖြစ်ပေါ်ခံစားရစီပါရေ။ မိမိကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ် ချက်ကြောင့် အထီးကျန်မှု စွာဖြစ်ပေါ်လာပါရေ။ မိသားစုဝင်တိ ၊ မိတ်ဆွေတိ ဧကိုယ်ချင်းစာနာမှု နန့် ဂရုဏာတရားတိ ဇာလောက် ပင်ကြီးမားနီပါ့စီ နောက်ဆုံးမှာ မိမိ ကိုယ်ပိုင် ခံစားချက် က သာ ကေမိမိကိုပိုင်စိုးလားပါရေ။
ဘဝမှာအပြောင်းအလဲ နန့် စပ်ကူးမတ်ကူးကာမျိုးမှာ အထီးကျန်မှု ကို ခံစား ရပါရေ။ ယင့်အခါမျိုးမှာ အစွောင်းတိကိုစွန့်ခွာထားခပြီးကေ အသစ်တစ်ဖန် ပြန်ပြီးကေစတင်ဖို့ ဦးတည်ရာလမ်းကြောင်းကိုရွေးချယ်ရပါရေ။ ဒေနီရာမှာ ပြောင်းလဲခြင်းဆိုစွာ အလုပ်အကိုင် ပြောင်းလဲခြင်း ၊ စိတ်နေ သဘောထား ပြောင်းလဲခြင်း ၊ နီရာသစ်တစ်ခု သို့ပြောင်းရွှေးခြင်း အားလုံးနန့် အကျုံးဝင် ပါ ရေ။
လူမှုပတ်ဝန်းကျင်မှာ အခြားသူတိနန့်ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရန် မစွမ်းသာ ရေအခြီအနီအခါမျိုးမှာ လူတိစွာ အထီးကျန်မှုကို ခံစားရပါရေ။ လူတစ်ဦး နန့်တစ်ဦး သျှင်သန်ကြီးပြင်းလာရရေ မိသားစုတိမတူညီခြင်းကြောင့် မေတ္တာ ရဟိခံစားမှုစွာလည်း မတူနိုင်ကတ်ဘူး။ မိသားစုထဲမှာ မေတ္တာ လုံ လောက် စွာ မရဟိခြင်းကြောင့် စိတ်ဓာတ်အရည်အသွီးနိမ့်ကျလာပြီးကေ အခြား သူတိ နန့် ခင်မင်ဆက်ဆံရမှာကို ကြောက်ရွံ့လာတတ်ကတ်ပါရေ။
အချို့ရေ သူတိကတော့ မိမိကိုယ်မိမိသာ ချစ်ခင်ခြင်းကြောင့် အထီးကျန်ဆန်နီရခြင်းဖြစ်ပါရေ။ ဖို့သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ မိမိကို မချစ်ကြဘူး၊ ဂရုမစိုက်ကြဘူး လို့ထင်မြင်နေကတ်ရေသူတိဖြစ်ပါရေ။ တကယ်တော့ သူတိစွာ အခြားသူတိအပေါ်ကိုမေတ္တာ ဇာပိုင်ပီးရမယ် ဆိုစွာကို မသိကတ်သိမ်းသူတိဖြစ်ကတ်ပါရေ။
စိတ်ပညာသျှင်တိက လူတစ်ဦးရေ သူ့ကိုယ်ပိုင်ဘဝတစ်ခုအတွက်သာတာဝန်ဟိရေ လို့ ဆိုကတ်ရေ။ မိမိကိုယ်တိုင်မှလွဲ ပနာ ဖို့သူတစ်ဦး တစ်ယောက် ကမှ မိမိဘဝအားလာရောက်မဖန်တီးပီးနိုင်ဟု ဆိုလိုကြခြင်းဖြစ်ပါရေ။ မိမိဧအတ္တ အရ မိမိဧ ဖြစ်တည်မှုတွင်သာ နီထိုင်နေကြခြင်းဖြစ်ရေ။ လူအများရေ မိမိတိဧဘဝကို အလုပ် ၊ လူမှုဆက်ဆံရီး၊ နေ့စဉ်ဘဝ ထဲမှာ မြှုပ်နှံထားကြပြီးကေ အဆင်မပြေမှုတိကြုံတွိ့ရရေအခါ စိုးရိမ်ပူပန်မှုကို ခံစားကြရရေ။ ယင့်အခါတွင်မှာ ဘဝ ဆိုရေမှာ ဇာလဲ ဆိုရေ မေးခွန်းမျိုးကို မိမိကိုယ်မိမိ ပြန်ပြီးကေမေးတတ်ကတ်ပြီးကေ လက်ဟိဘဝအခြီအနီ အပေါ်အာရုံစိုက်လာတတ်ကတ်ရေ။
အချို့ အထီးကျန်မှုတိရေ ဟန်ဆောင်နီထိုင်ရခြင်း အပေါ်တွင်ဖြစ် တည်လာရရေ။ လူမှုပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်း ၊ လုပ်ငန်းခွင်အတွင်းမှာ ဟန်ဆောင်နီရခြင်းတိ ကိုငြီးငွေ့လာရာမှ မိမိရေ ဇာပိုင့်ရေသူမျိုး ဆိုရေ မိမိအစစ်အမှန်ကို ယှာဖွီတွိ့ဟိလားရေအခါ အထီးကျန် သဖွယ် ခံစားလာရရေ။ မိမိကိုယ်ကို အထီးကျန်နီရေဟုခံစားရခြင်းရေ အထီးကျန်မှုကို ရင်ဆိုင်ရခြင်းပထမအဆင့်ပင်ဖြစ်ရေ။ ယင့်အခါအထီးကျန်မှုက သင့်အား ပြင်ပကမ္ဘာမှဆွဲထုတ်ကာ တသီးတခြားဖြစ်နီစေပြီးကေ မိမိအတွင်းစိတ် ကို ဆန်းစစ်လိ့လာမိလီရေ။
အထီးကျန်မှုက မိမိကိုယ် မိမိယှာဖွီတွိ့ဟိစေလီရေ။ ယင့်အခါမျိုးတွင် မိမိကိုယ်တိုင်ရေသာ မိမိအတွက် အကောင်းဆုံးအဖော် ဖြစ်ရေကို တွိ့ဟိရပြီးကေ မိမိအတွင်းစိတ်ကို ပြန်ပြီးကေပြုပြင်ပြီးကေ အသစ်တစ်ဖန်ပြန်ပြီးကေမွေးဖွား ရန် အကောင်းဆုံးဖြစ်ရေ။ အထီးကျန်မှုကိုခံစားရရေအခါ လူတိရေ စိတ်နာကြင်ခံစားရရေ ဟုထင်မှတ်ကတ်ရေ။ အမှန်စင်စစ်မှာမူ အထီးကျန်မှုကို ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်းသတ္တိ ဟိလာခြင်းဖြစ်ရေ။ အထီးကျန်မှုက လူတိအားမေတ္တာတရားကို သင်ကြားပို့ချပီးလီရေ။ လူတိရေ အထီးကျန်သဖွယ်ခံစားနီရရေအခါတွင် မေတ္တာကိုယှာဖွီတတ်ကတ်လီရေ။
မေတ္တာတရားက ဘဝကိုရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်းသတ္တိကိုပီးစွမ်းရေ။ လူတစ်ဦး ရေ ကျယ်ပြန့်ရေလူမှုပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းတွင်း နီထိုင် နီရ ကေလည်း အထီးကျန်သဖွယ်ခံစားနီရခြင်းမှာ ရဟိထားရေ မေတ္တာတရားပမာဏကို မကျေနပ်မရောင့်ရဲနိုင်သေး ပနာ ဖြစ်လီရေ။
မိမိကိုယ်တိုင်က အခြားသူတိကို မေတ္တာပီးရန်လိ့လာသင်ယူပြီးကေ မိမိဧအတွင်းစိတ်ကို အေးချမ်းနေစီရန် ကြိုးစားနီထိုင် သင့်လီရေ။ အမှန်စင်စင်မှာမူ အထီးကျန်ခြင်းဆိုရေ စိတ်ခံစားမှုရေ အဆိုးအနီ နန့် လူတိကခံစားနီရကေလည်း ထိုအဆိုးထဲမှ အကောင်းကိုဆွဲထုတ်ယူပြီးကေ ဘဝတွင်နီထိုင်ခြင်းနည်းလမ်းကောင်း ကိုယှာဖွီရဖို့ သာဖြစ်လီရေ။
ကိုးကား edit