နာဖျားမကျန်းဟိသူတစ်ဦး တွင် ရောဂါပိုးတိရေ လူနာဧသွေးသားရို့ကို စားရေက် ခြင်းဖြင့် ရောဂါဝေဒနာကို ဖြစ်စေရေဟု ထင်မှတ်တတ်ကတ် ဧ။ ယကေလည်း အကယ်စင်စစ်မှာ ယပိုင်မဟုတ်ပေ။ ပိုးရို့မှ ဖြစ်ရေအဆိပ်ရို့ရေ လူနာဧကိုယ်ခန္ဓာတလျှောက် ပျံ့နှံ့ လားရေကြောင့်သာကေ ရောဂါဝေဒနာဖြစ်လေရေ။ ဒေ အချက်ကို သိပ္ပံပညာသျှင်ကြီးတိက အောက်ပါအတိုင်း သက်သေပြကတ်လေရေ။ ပထမဆုံးသူရို့ရေ ရောဂါဖြစ်စေ တတ်ရေ ပိုးတိကို ပိုးပျိုးယူရေ အရည်တိတွင် မွေးမြူ၍ စစ်ထုတ်လိုက်ရေ။ ယပြီးကေ တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်ကို ထို အရည်ဖြင့် ဆီးထိုးပီးရာ ထိုတိရစ္ဆာန်ဧ ကိုယ်ခန္ဓာတွင် ပိုး တိ မဝင်ရောက်ကေလည်း ထိုတိရစ္ဆာန်တွင် ရောဂါရဟိရေ ကို တွိ့ရရေ။
လူဧကိုယ်ခန္ဓာတွင် ရောဂါပိုးရို့ကြောင့် ဖြစ်ရေ
အဆိပ်တိအနက် မေးခိုင်ရောဂါကိုဖြစ်စေတတ်သည့် အဆိပ်
ရေ ကျွန်ပ်ရို့ သိဟိသမျှရေ အဆိပ်ရို့အနက် အပြင်းထန်
ဆုံးဖြစ်ဧ။ ထိုအဆိပ်ရေ စတြစ်နင်းခေါ် အဆိပ်ထက် အဆ
နှစ်ရာ့ငါးဆယ်မျှ ပိုမိုပြင်းထန်လေရေ။ ထိုအဆိပ်ကို
တစ်စက် သို့မဟုတ် နှစ်စက်ခန့်ထိုးပီးရုံနန့် ဆင်ကဲ့သို့သတ္တဝါ
ကြီးမျိုးပင် သေဆုံးလားနိုင်ရေ။ ယခုအခါ ဆီးဖက်ဆိုင်ရာ
ဓာတုဗေဒပညာသျှင်ကြီးတိဧ စွမ်းဆောင်မှုကြောင့် ထိုအဆိပ်
ကို ပြယ်စေနိုင်ရေ အန်တီတော့ဆင်ခေါ် အဆိပ်ဖြေဆီးကို
တွိ့ဟိလီရေ။ ဆင်ကောင်အားသေစေနိုင်လောက်ရေအဆိပ်
ဖြင့် ထိုးပီးထားသည့် ပူးကို ဒေအဆိပ်ဖြေဆီးဖြင့် ကုသပီး
ရေအခါ ပူးရေ ပကတိကျန်းမာလျက်ဟိလေရေ။
အန်တီတော့ဆင် အဆိပ်ဖြေဆီးကို တွိ့ဟိလာခခြင်း မှာ
လူနန့်တကွရေသတ္တဝါဟူသရွေ့ဧ ကိုယ်ခန္ဓာတွင် သဘာဝ
အလျောက် အဆိပ်ကိုကာကွယ်ပီးနိုင်ရေ ဆီးတိဟိရေဟူ
ရေ အချက်ကို သိဟိလာခခြင်းကြောင့်ဖြစ်ရေ။ အကယ်၍
သက်ဟိသတ္တဝါရို့ဧ ကိုယ်ခန္ဓာတွင် ရောဂါပိုးတိကြောင့်
အဆိပ်ဖြစ်ရေဟု ဆိုပါစို့။ ထိုအခါ ကိုယ်ခန္ဓာတွင် ထိုအဆိပ်
ကိုပြယ်လားစေရန် အဆိပ်ဖြေဆီးတိ အလိုလို ဖြစ်ပေါ်လာ
လီရေ။
အဆိပ်ရေ အဆိပ်ဖြေဆီးထက်တိကေ လူနာ သေဆုံးလားတတ်၍ အဆိပ်ဖြေဆီးထက်နည်းရေအခါ လူနာ တွင် ရောဂါပျောက်ကင်းလားတတ်လီရေ။ အဆိပ်ကိုပြယ်စေ နိုင်ရေသတ္တိရေ သွေးဧ အကြည်ရည်ထဲတွင်ဖြစ်ရေ။ ဒေ သို့အဆိပ်ကို ပြယ်စေနိုင်ရေ သွေးကြည်ရည်ကို အဆိပ်ဖြေ သွေးကြည်ရည်ဟုခေါ်၍ ပိုးတိကိုသေစေနိုင်ရေ သွေးကြည် ရည်ကိုမူကား ပိုးသေသွေးကြည်ရည်ဟု ခေါ်ရေ။
တိရေအားဖြင့် လူသတ္တဝါရို့ဧသွေးတွင် ဖြစ်လာ သည့် အဆိပ်ဖြေဆီးရေ ရောဂါကို ပျောက်ကင်းစေရုံမျှမက နောင် ရောဂါမဖြစ်ပေါ်အောင်လည်း ကာကွယ်နိုင်လေရေ။ တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုကေ လူနာတစ်ဦးတွင် ဒစ်ဖသီးရီးယား ရောဂါစွဲကပ်၍ ပျောက်ကင်းလားကေ တစ်သက်လုံးထိုရောဂါ မဖြစ်တော့စွာကို ဆိုလိုရေ။ ဒေပိုင်ဖြစ်ရခြင်းမှာ လူနာဧ သွေးတွင် ရောဂါပိုးတိကို အဆိပ်တိမထုတ်လွှတ်နိုင်မီ သုတ် သင်ပစ်နိုင်ရေ သတ္တိဟိလာခြင်းကြောင့်ကေ လည်းကောင်း၊ အဆိပ်ဖြေဆီးရေ လူနာဧကိုယ်တွင် အချိန်ကြာမြင့်စွာဟိနီ ခြင်းကြောင့်ကေလည်းကောင်းဖြစ်ဟန်တူလီရေ။ ဒေအချက် ကိုသိရေအခါ ဓာတုဗေဒပညာသျှင်တိရေ ရောဂါဝေဒနာကို တွန်းလှန်ဖြိုဖျက်ရန် နည်းနှစ်နည်းကို အသုံးပြုကတ်လေရေ။ ပထမနည်းမှာ ကိုယ်ခန္ဓာတွင် အဆိပ်ဖြေသွေးကြည် ရည် သို့မဟုတ် ပိုးသေသွေးကြည်ရည်ကို ဖန်တီးနိုင်အောင် ပြု လုပ်ပီးရေနည်းဖြစ်၍ ဒုတိယနည်းမှာမူ အခြားသတ္တဝါတိမှ ရဟိရေ အဆိပ်ဖြေသွေးကြည်ရည် သို့မဟုတ်ပိုးသေသွေးကြည် ရည်ကို ကိုယ်ခန္ဓာတွင်းသို့ ထိုးပီးရေနည်းဖြစ်ရေ။
ပထမနည်းကား ကာကွယ်လိုရေရောဂါ အလွန်အား နည်းသည့်ပိုးတိဖြင့် ကျန်းမာနီရေ လူတစ်ဦးအား ထိုးပီး ခြင်းဖြစ်ရေ။ ယင်းသို့ ထိုးပီးလိုက်ရေနန့် ထိုလူတွင် ထို ရောဂါပိုးတိကို တွန်းလှန်နိုင်ရေသတ္တိ ပေါ်ပေါက်လာပြီး ရောဂါကိုမဖြစ်ရအောင် ကာကွယ်လေရေ။ ကျောက်ထိုး ဆီး၊ တိုက်ဖွိုက်ရောဂါ ထိုးဆီးတိရေ ဒေသဘောကိုယူ၍ စီမံထားရေ ဆီးတိဖြစ်ကတ်ရေ။ ဒုတိယနည်းတွင် ရောဂါ ပိုးတိကို မြင်းကဲ့သို့ရေ တိရစ္ဆာန်ရို့ဧ ကိုယ်တွင်ထိုးပီး ရေ။ ထိုတိရစ္ဆာန်တိတွင် ရောဂါကို ခုခံကာကွယ်နိုင်လာ ရေအခါ သွေးကိုအနည်းငယ်စီထုတ်၍ သွေးမှတဖန်အကြည် ရည်ကိုယူရေ။ ထိုသွေးကြည်ရည်ကို လူဧ ကိုယ်ခန္ဓာတွင် ထိုးပီးရေအခါ ထိုလူတွင် မြင်းတိမှာကဲ့သို့ ရောဂါကိုခုခံ ကာကွယ်နိုင်ရေ သတ္တိဟိလာလေရေ။
အဆိပ်ဖြေဆီးတစ်မျိုးရေ အဆိပ်တစ်မျိုးကိုသာ ဖြေ
နိုင်ရေ။ ဒစ်ဖသီးရီးယားဆုံဆို့နာ၊ မေးခိုင်နာ၊ စကားလက်
ဖျား၊ မြွေဆိပ်တက်ခြင်း၊ ဗော်တျူလိုင် အဆိပ်တောက်ခြင်း၊
အနာမီးစရေ အနာရောဂါရို့အတွက် အဆိပ်ဖြေဆီးတိ
အသီးအခြားဟိကတ်လေရေ။[1]
ကိုးကား
edit- ↑ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၁၅)