သီရိပါဒတောင်ဘွဲ့ edit
မြောက်ဉီးခေတ် မာရုမ္မိယမင်း လက်ထက်တွင်လင်္ကာဒီပ သီဟိုဠ်ကျွန်း (သီရိလင်္ကာ)၌ ဘုရားသာသနာတော်ညှိုးနွမ်းပျက်စီးခြင်းဖြစ်ရေအတွက်နန့် စည်ပင်ပျံ့ပွား ထွန်းကားစီခြင်းငှာ ရခိုင်ပြည်မြောက်ဉီးမှာ သာသနာပြုရဟန်းတော်တိလျှောက်ထား စီလွှတ်ပီးဖို့အကြောင်း၊ ထပ်ဝဆယ်လံဟိရေ သင်္ဘောနှစ်စင်းနန့် ပင့်လျှောက်လာရေ။ မာရူမ္မီယမင်းလည်း မှူးမတ်ပညာဟိတိနန့် တိုင်ပင်မူပြုပြီးကေ သက္ကရာဇ် ၁၀၅၀- ပြသိုလဆန်း - ၆ - ရက်တနင်္ဂနီနိတွင် သတ္တဌာနဆရာတော် ဣန္ဒမဉ္ဖူနန့် လောင်းကြက်ဆရာတော် နှစ်ဂိုဏ်းကို သံဃာတော် လေးကျိပ်နန့် သီဟိုဠ်ကျွန်းသို့ သာသနာပြုဖို့ တောင်းပန်လျှောက်ထား စီလွှတ်တော်မူရေ။ ဟိုဠ်ကျွန်းသို့ ရောက်တော်မူကေ သာသနာတော် အညစ်အကြေးကို သုတ်သင်ရှင်းလင်းပြီးပနာ သီဟိုဠ်ကျွန်းရို့အား ဉပသမ္မဒကံကို စီမံဆောင်ရွက်တော်မူပနာ ရဟန်းအများကြီး ပြုစီရေ။ မြတ်စွာဘုရားသျှင်ဧ့ စွယ်တော်မြတ်ကို ဖူးမြော်အံ့သောငှာ သံဃာလေးကျိပ်ရို့ရေ အနုရဓမြို့သို့ ကြွတော်မူရေ။ သတ္တဌာနဆရာတော်ကြီးလည်း ဘုရားသခင်ဧ့ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို အောင့်မိလျက် “ရဇနတကတာ ကာသံ၊ နက္ခတ္တာ ပရိက္ခိတ္တ” အစဟိရေ တစ်ဆယ့်လေးဂါထာကိုရွတ်ဆိုပနာ ပူဇော်ရာ တံခါးဖွင့်လျက် စွယ်တော်မြတ်ကို ရှိခိုးပူဇော်ကန်တော့ ကတ်လီရေ။သတ္တဌာနဆရာတော် ဣန္ဒမဉ္ဖူနန့် လောင်းကြက်ဆရာတော် အမှူးပြုရေ သံဃာတော် လေးကျိပ်ရို့လည်း ထက်ဝန်းကျင်အထွတ်ဟိရေ သုမနကူဋအမည်ရှိရေ သီရိပါဒတောင်သို့ ရောက်တော်မူကေ ဘုရားသခင်ဧ့ ခြီတော်ရာကို ဖူးမြော်ကန်တော့ပြီးကေ ယင်းတောင်ဝန်းကျင်ကို ဒေပိုင် လင်္ကာနှစ်ပိုဒါစီကုံး ရွတ်ဆိုတော်မူရေ။
(၁) မကြားဘူးအောင်၊ လူ့ဘောင်လွန်းပြီး၊ အံ့ဖွဲချီသား၊ လှံညီးရောင်ဝင်း၊ သုံးလူ့မင်းလျှင်၊ ကြွနင်းအမှတ်၊ ထိုတောင်ထွန်ဋ်၌၊ အတတ်ဝိဇ္ဇာ၊ အောင်ရာဇော်ဂျီ၊ တပသီတို့၊ အမှီတံကဲး၊ အနေမြဲသား၊ ရဲရဲရောင်ဝါ၊ သူရိယစန္ဒ၊ နေလထွက်ဝင်၊ ကြည့်မမြင်တည်း၊ သစ်ပင်သစ်ရွက်၊ ရွှန်းရွှန်းတက်မျှ၊ ခက်လက်လံညှောင်း၊ အယောင်းမရှိ၊ ဒိဌိမိစြွာ၊ လူတကာတို့၊ ထက်မှာမရာက်၊ သံကောက်သံလွင်၊ ထက်ဝန်းကျင်လည်း၊ မစင်အပုတ်၊ စက်ဆုပ်အကောင်း၊ လေမရောင်းတည်း၊ အခေါင်းမိုဃ်းထိ။ ဘိရိပါဒင်၊ လှံဝှမ်းထင်သည်၊ မဂ္ဂင်ရှစ်တန်၊ နိဗ္ဗာန်အလယ် ချက်မသော်။
(၂) အထူးအထူး၊ ကြားသော်မူးမျှ၊ ကျေးဇူးငါးပါးထိုတော်ဖျားဝယ်၊ လေကားပြင်းထွေ၊ မသေဆီမီး၊ မိုဃ်းကြီးထန်ပြင်း ရနံ့ရွှင်းသား၊ သလင်းအသွင်၊ တလင်းပြင်လည်း၊ ကျယ်တွင်မဟုတ်၊ ငါးထောင် မှဌ်တာ၊ မြေမျက်နှာထက်၊ အရာသောင်းထောင်၊ များမြောင်းကုဋေ၊ သန်းတက်လေလည်း၊ များထွေရောင်ရှက်၊ မြကျောက်ခွကား၊ မက်သော်နိုင်လောက်၊ အစောက်မနက်၊ လက်ရှစ်သစ်ရှည်၊ တည်သည်ရေလည်း၊ သောက်သည်မခန်း။ အံ့လနန်းတည့်၊ စောင်းတန်းမီးတား၊ သံတံခါးအောက်၊ နတ်တို့မှောက်သား၊ ရောင်တောက်မညိ‡း၊ မိုဃ်းလည်းမထောင်း၊ ချမ်းရိပ်ကောင်းတွင် ကျိန်းလှည့် ဝင်သည်၊ ဉမင်လှိုင်နန်း မဝယ်သော်။
ဤလင်္ကာနှစ်ပိုဒ်ငြဖ့်၊ သီရီပါဒတော်ကို ချီးမွမ်းတော်မူပြီးမှ သီရိပါဒတောင်မှ ဆင်းကြွတော်မူခဲ့၍ သီဟိုဠ်ကျွန်းတွင်
သာသနာပြုစုချီးမြင့်ပြီးဖြစ်ရကား ရခိုင်ပြည်သို့ပန်ကြွတော်မူကြလေသည်။