ရခိုင်ပြည်မာ သင်္ကြန်လမာ ရီလောင်းပွဲကိုလည်းကောင်း၊ ကျင်ပွဲ (ခေါ်) လက်ပန်းလုံးပွဲကိုလည်းကောင်း၊ လှီပြိုင်ပွဲ (ခေါ်) ပြိုင်လောင်းပြိုင်ပွဲကိုလည်းကောင်း ရာသီပွဲတိအဖြစ်ကျင်းပလေ့ဟိရေ။ ဒေဆောင်းပါးမာ ပြိုင်လောင်းပွဲသဘင် ဆင်ယင်ကျင်းပပုံကို တင်ပြချင်ဘာရေ။
ပြိုင်လောင်းပွဲကို သင်္ကြန်လမာကျင်းပကြောင်း စာဆိုဥက္ကာပျံ ရွှန်းလိုက်ရတုမာ "ရက္ခမှန်ဖူး၊ မြောက်ဦးရွှီပြည်သာ၌ တိစွာရေ ရွှီလှီပေါင်း သိင်္ဂနဒီ နန်းတောင်ဆီဝယ် ရွှီလှီမင်းဆိပ်ချောင်းမာ တသောင်းသောင်းပျော်စဉ်မာ တူစုံရှုကြည့်ချင်ရေ သင်္ကြန်အခါတဲးလေ" ဆိုပနာ ရွီးဖွဲ့ထားရေကိုတွိရရေသာမက တန်းခိုးဆရာထွန်းကြီးကလည်း - "လှီပွဲသဘင်၊ ရီထဲမာက၊ ပျော်ရွှင်မြူးထူး၊ မင်းလွင်ကျူးလျှက်၊ တန်ခူးခါမှီ၊ လရာသီဝယ်၊ လောကီဇာသာ၊ ဓမ္မတာဖြင့်၊ နာဝါချင်းယှဉ်၊ လောင်းချင်းပြိုင်လျှက်၊ ငါနိုင်သူယှုံး၊ တပြုံးပြုံးနန့်၊ ဖက်နှုန်းလှီလှော်၊ ရီအထက်မာ၊ ရွှင်ကာပျော်မွိ၊ လုပ်ကြံမိအောင်၊ လှီဖွဲ့သံချို၊ ဆိုသူတဖြာ၊ လှော်သူတဝ၊ ကသူအပေါင်း၊ တရောင်းရောင်းနန့်၊ မောင်းတဟီးဟီး၊ ခတ်တီးမညံ၊ အောင်လံဝီဝီ၊ ပြိုင်လှီပြိုင်လောင်း၊ ရီချောင်းမလပ်၊ ပရိသတ်တိ၊ ပွဲကြည့်သားရို့" ဆိုပနာ စပ်ဆိုထားခရေ။ ပြိုင်လောင်းပြိုင်ပွဲကို သင်္ကြန် (မဟုတ်ကေလဲ့) သင်္ကြန်လွန်ပနာ ကဆုန်ညောင်ရီမသွန်းမှီကာလအတွင်း ကျင်းပရခြင်းဧ့အကြောင်းမှာ လူထုပွဲလမ်းသဘင်အားဖြင့် လူထုအားလပ်ချိန်ကို ရွီးချယ်ရခြင်းဖြစ်ရေ။
လူထုဆိုရေမှာလည်း တောင်သူလယ်သမားတိသာကေဖြစ်သဖြင့် လယ်သမားအဖို့ တလင်းပွဲစပါးရောင်းဗျာလ်ချိန် အားလပ်ချိန်ဖြစ်ရေ။
ဒေပြိုင်လောင်းပြိုင်ပွဲရေ ဆင်းရဲသားတိဧ့ပွဲလမ်းသဘင်ဖြစ်ဗျာလ် အတိစုပေါင်းပနာ အားကြိုးမာန်တက်လုပ်ဆောင်ရသည့် အားကစပ်ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲတရပ်လည်းဖြစ်ရေ။
စုပေါင်းညီညာ၊ အောင်ကြောင်းဖြာဆိုသည့်ဆောင်ပုဒ်အတိုင်း ညီညွတ်ရေးကိုဟိရှုရေ ပွဲလမ်းသဘင်ဖြစ်ပီရေ။
ပြိုင်လောင်းလျာ[ပြင်ဆင်ရန်] ပြိုင်လောင်းပြိုင်ပွဲ ကိုကျင်းပနိုင်ရန်အတွက် "ပြိုင်လှီ၊ ပြိုင်လောင်း" ခေါ်သည့် ပြိုင်ပွဲဝင်မည့် လောင်းကောင်းရဟိရေးမှာ ပထမအရေးအကြီးဆုံးဖြစ်ပိုင် လောင်းကောင်းရရေးကို ဟိရှုပနာ သစ်ပင်ခွတ်လှဲရန် တရပ်လုံးတရွာလုံး အားပီးပါဝင်လေ့ဟိရေ။
သသန်မမာဟိရေ ယောက်ျားတိကဦးဆောင်ဗျာလ် တောသုံးတောင် ကုန်အောင်လားကာ သစ်ကောင်းရှာရရေ။
သစ်ရှှာမထွက်မှီကပင် ဓလေ့အတိုင်း ဗေဒင်ဆရာနန့် ရွာကျောင်းဆရာတော်ရို့ ဩဝါဒကိုခံယူဗျာလ် ရက်ကောင်းနိသာရွီးချယ်ပနာ သစ်ခွတ်ရရေ။
လိုက်ပါရရေသူတိအထဲမာ ကိုယ်အင်္ဂါချို့တဲ့ရေ၊ မသန်စွမ်းသူတိ မပါဝင်ရ။ အတိအားဖြင့် ဆယ့်ခြောက်လံဟိရေ ပြိုင်လောင်းတိကို ပြိုင်ပွဲမာ အသုံးချလေ့ဟိရေ ကကောင်း အသက်ကြီးရေသစ်ပင်တိကို တွိအောင်ရှာရရေ။
သစ်အကြောင်း ကောင်းစွာနားလည်သည့်ဆရာတိနန့်တိုင်ပင်ဗျာလ် အနာအဆာမပါရေ သစ်ကိုခွတ်ယူရရေ။
သစ်ပင်ခွတ်ကတဲးက သစ်ပင်လဲပုံကို နိမိတ်ကောင်းယူလေ့ဟိရေ။
သစ်ပင်ရေ သစ်ငုတ်နန့် အနီးကပ်ဆုံးလဲကေ လောင်းလှော်ပနာလားမည့် လောင်းမဖြစ်ဆိုပနာယူဆရေ။
သစ်ငုတ်နန့် ဝီးရာသို့ကျသည့်သစ်ကိုက ပိုဗျာလ်ကြိုက်ရေ။ တချို့ရွာတိက ပြိုင်လောင်းတိမှာဆိုကေ တောင်တလုံး၊ နှစ်လုံးကိုပင် ကျော်ပနာလှဲရေဆိုပနာ အဆိုဟိရေ။ ယင်းန ပြိုင်လောင်းရှာထွက်ကတဲးက - "သုံးတောင်ကျော်လို့ လဲလတ်ရေ ထူးကဲလှရေ ထိုနိမိတ်ကြောင့် မောင်ရို့ပြိုင်လောင်း လှော်ရေခါ လျင်မြန်ရာမှာအတုမဟိ နီလရထားပုံပမာ ယုဇနာတာ လွန်မြောက်အောင် တစ်မုဟုတ်ချင်း ရောက်နိုင်ရေ အမှန်ပြောရေ မြင်းသိန္ဓော တိမ်ညွန့်စားနန့်နှိုင်းစရာ သုံးလူ့ဆရာ လောင်းသိဒ္ဓတ်က လှေးတော်တင်လို့ ပစ်လွှတ်ရာ မြှားတံပမာ အဟုန်ပြင်း ဂဠုန်မင်းလည်း မတုနိုင် ပြိုင်ဖို့လာရေ လှီတော်သားရို့ ဝီးကယှောင်ယှားပါကတ်လီ ဇာမထီ ဇာနီပြိုင်လောင်း" ဆိုပနာ မိမိရို့ပြိုင်လောင်းရေ သစ်ခွတ်ကတဲးက တောင်သုံးလုံးကျော်ပနာလဲသည့် သစ်လောင်းလျာကို ပြုလုပ်ထားရေလောင်းဖြစ်သဖြင့် နီလရထားပိုင် လျင်မြန်လှရေဆိုပနာ ပြိုင်လောင်းဂုဏ်ပုဒ်ကိုဖော်ကျူးဗျာလ် တဘက်သားမခံချင်အောင် သံကျပ်ကြီးထိုးထားခြင်းဖြစ်ရေ။
ပြိုင်လောင်းပုံသဏ္ဌာန် edit
ရခိုင်ပြည်မာ ရီလမ်းခရီးတိလှသဖြင့် လောင်းလှီကိုအသုံးများရေပိုင် ဟိရခိုင်ဘုရင်တိလက်ထက်က လှီအမျိုးမျိုးဟိခရေ။
ဘားမဲ့၊ သက္ကဒါန်၊ ဂျွတ်၊ ကရဝိတ်၊ ရိတော်စပ်တင်၊ လှော်ကား၊ လွန်းကြင်၊ ပြာဿဒ်၊ ဖောင်လှီ၊ ရွှီလောင်း၊ ရွှီမီးကျောင်း၊ ရွှီကြက်၊ ရွှီကျီ၊ ရွှီစာမရီ စရေဖြင့်ဖြစ်ရေ။
ယခုအထိသုံးလောင်းလှီရို့မှာ "ထွင်းလောင်း၊ စပ်လောင်း" ဟူပနာနှစ်မျိုးဟိရေ။
ယင်းရို့ကို အသုံးချသည့်အတိုင်း ပြိုင်လောင်း၊ စီလောင်း၊ လောင်းကြီးလှီကြီးဆိုပနာ အမျိုးမျိုးခေါ်ရေ။
ပြိုင်လောင်းမှာ ထွင်းလောင်းမျိုးဖြစ်ရေ။ ပြိုင်လောင်းမှာ (၆) လံက (၁၆) လံထိ အရှည်ဟိရေ။
ဦး၊ ပဲ့၊ ရီစားဟူပနာ အစိတ်အပိုင်းတိကို စနစ်ကျအောင်၊ အချိုးကျအောင် လုပ်ရရေ။
လောင်းထွင်းရေအခါ မီးတိုက်၊ ဆီချောတိုက်၊ မိုဟင်းခေါင်းနန့်တိုက် အစဟိသည့် တန်းဆာဆင်ခြင်းတိပြုလုပ်ရရေ။
(၁၆) လံရှည် ပြိုင်လောင်းမှာ ဦးနန့်ပဲ့ကို တလံလောက်စီ အရှည်ထားရရေ။
ဦးက သပြီအိုးအပြင် နဂါးရုပ်၊ ကိန္နရာရုပ်၊ နယားရုပ်၊ ဟင်္သာရုပ်၊ ပန်းကနုတ်တိကို ထုဆစ်တပ်ဆင်ထားရေ။
ဆီးခြယ်သပ္ပါယ်ထားရေမှာ ကြည့်ပနာအလွန်လှရေ။
ပဲ့ဆိုကေ "မြာဒင်" ခေါ် တက်မခုံကို ကျီး၊ ကျား၊ ငှက်ရုပ်၊ ကြာပန်းရုပ်တိဖြင့် မွမ်းမံထားရေ။
တက်မဆိုကေ "မြာတံရှည်" ဆိုပနာခေါ်ရေ တက်မကို အသုံးပြုရေ။
လောင်းဝမ်းမှာဆိုကေ လောင်းလှော်သားတိထိုင်ဖို့ "ဒဂုံ" တပ်ဗျာလ် "ပင်းတန်း တိကို (၂) လံလောက်မာ (၃) ခုလောက် တပ်ဆင်ထားရရေ။ လောင်းကို လူအတိက ထမ်းချထမ်းတင်ပြုလုပ်ရရေ။
အမျိုးသမီးတိကျော်မတက်ရ စည်းကမ်းသတ်မှတ်ထားရေ။
လောင်းလှော်သားတိ edit
ဆယ့်သျှစ်ယောက်စီးရရေ (၆) လံ ပြိုင်းလောင်းမှာဆိုကေ နောက်ဆုံးက တက်မကိုတဦး၊ တက်မကိုင်ဟိက ပဲ့ထောင်နှစ်ဦး၊ ဟိမာ ဦးစီဦးပေါက်ခေါ်သည့် ပန်းဆွဲတဦး၊ ဦးစီးနောက်က "ပိုင်င်ဆစ်တောင်ဖျံ" ခေါ်သည့် ဦးထောင်စီးနှစ်ဦး၊ ကျန်ဆယ့်နှစ်ဦးမှာ တပင်းကန်နှစ်ယောက်တတွဲစီ အလှော်သမား (၆) ဆိုင်းထိုင်ရရေ။ (၁၆) လံ ပြိုင်လောင်မှာဆိုကေ လူလေးဆယ်ယောက် တက်စီးရရေ။ လောင်းလှော်သားတိမှာ အဝတ်ဆင်တူ၊ ဂေါင်းပေါင်းစွန်ထောင်၊ ရင်စည်း၊ စလွယ်သိုင်း၊ ရင်သိုင်းအမျိုးမျိုး ဝတ်ဆင်ရရေ။ လောင်းလှော်သူတိရေ ဦးစီးတက်ချရေကိုကြည့်ပနာ တက်ညီအောင်ပိုင်က်လှော်ရရေ။ ဦးစီးလုပ်သူက တက်လှော်ရေကို ကြီးကြပ်ရရေပိုင် ပဲ့ကိုင်ကလည်း လောင်းတဒေ့လားအောင် တာဝန်ယူရရေ။ ဦးစီးလုပ်သူမှာ အလွန်တော်ရရေ။ ကိုယ့်လောင်းအလားအလာကိုကြည့်ဗျာလ် တက်ချရရေ။ ပြိုင်လောင်းတာအထွက် တက်ကိုရီမြှုပ်ဗျာလ် အရှည်ဆွဲလှော်ပနာ ပန်းအဝင် တက်ကို အယင်အယင်လှော်ရရေ။ တနည်းဆိုကေ ပြိုင်လောင်းယင်ဖို့အင်အားမှာ ဦးစီးဧ့လှုပ်လျှားမှုအပေါ်မာ တည်ရေ။ ပြိုင်လောင်းအသျှိန်ယူပနာ တာထွက်လာရေအခါ မစောင်းဖို့ အရေကြီးရေ။ တာအထွက်မာ လောင်းဦးစီးလုပ်သူက စောင်းပိုက်ဖို့ဆိုကေ ပြန်ပနာတည့်အောင်လုပ်ရရေ အချိန်ကြာတတ်ဗျာလ် နောက်ကျကျန်ခဖို့စာကို ကြောင်းကြရရေ။
ပြိုင်လောင်းလှော်ပနာ အင်တန်အသျှိန်ရလာသည့်အခါ အယင်အယင်လှော်လာရေအခါ တက်မကိုင်လုပ်သူက တက်မကို ရီထဲနစ်ရုံလောက်ရာ ချထားလေ့ဟိရေ။ တော်သည့်ကျွမ်းသည့် တက်မကိုင်တိဆိုကေ တက်မကိုရီပေါ်ဖော်ပနာ ယူလာတတ်ရေ။
ယေနဖြိုက်လို့ "ကိုးစိပ်ကိုးလံ၊ ကိုးပင်းကန် ကျင်သန်တိရာ တက်ပျာစီးလို့ မဟာလောင်းကြီးထွက်လို့လာ ဇမ္ဗူဒီပါ လက်ယာကျွန်းမှာ ထွန်းရေနီလ ပုံပမာ သတင်းကြေညာ နာမည်ကြီး ပြိုင်လောင်းဦးစီး "ဆရာအောင်" သူကဟိဆောင် လမ်းညွှန်ပြလို့ ပြိုင်လောင်းဝမ်းမ ပင်းကန်မှာ ဟိနောက်ဘယ်ညာ နီရာစိအောင် လူစိတက်စိ ထိုင်ဗျာလ်သကာ ဦးစီးဆရာ ချရေတက်နန့် မပျက်မကွက် ညီညီညာ ရီပန်းဖွားအောင် တက်ကိုစွဲလို့ တဆိုပနာန်တဲးနန့် ထွက်လီခါ ပြိုင်လောင်းပဲ့မှာ "ဆရာထွန်း"က ရပ်စောက်ထလို့ ဟိကိုမျှော် သူ့လက်စွဲတော် ထိုတက်မကို မြာဒင်ထက်က နောင်းနောင်းကိုင် မယိမ်းမယိုင် လှီမစောင်းအောင် ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်း ကိုင်လို့လာ ဇာသူတခါ ပြိုင်ဝံ့ဖို့လဲ အပွဲပွဲ နွှဲလို့လာ ယှုံးရေဆိုစွာ သူရို့မသိ” ဟူပနာ "ကျင်သန်" ခေါ်လူသန်တိစီးရေ မဟာလောင်းကြီးမှာ နာမည်ကြီးသည့် ဆရာအောင်က လောင်းဦးစီး၊ ပဲ့ကိုင်မှာ နာမည်ကျော်ဆရာထွန်းဖြစ်သည့်အကြောင်း၊ လူစိတက်စိလှော်လာသည့်ဒေမဟာလောင်းကြီးကို ဇာသူပြိုင်ဝံ့ပါမည်နည်းဆိုပနာ သံကျပ်ထိုးထားခြင်းဖြစ်ရေ။
လောင်းပြိုင်ပွဲ ကျင်းပပုံ edit
ပြိုင်လောင်းပွဲကို ရပ်ရွာအချင်းချင်း (မဟုတ်ကေလဲ) မြို့နယ်ခရိုင်အချင်းချင်း ကျင်းပလေ့ဟိရေ။
ရာသီပွဲအဖြစ်သာမက ဘုရားပွဲ၊ မင်းပွဲစိုးပွဲတိနန့်တွဲဖက်ပနာလည်း ကျင်းပရေ။
ပြိုင်ပွဲဝင်ဖို့ဆိုကေ မပြိုင်ခင်ကပင် ရွာသျှင်မ၊ ချောင်းသျှင်မတိကို လောင်းဦးတိုက်ဗျာလ် အတီးအမှုတ်၊ အဆိုအကတိ နန့် ပ,သပူဇော်လေ့ဟိရေ။
လောင်းပြိုင်ပွဲကို ချောင်းတိမာ ကျင်းပလေ့ဟိဗျာလ် ဖျားရီကမ်းနဖူးပြည့်နီရေ လဆန်းစ၊ လဆုတ်စအခါတိမာ ကျင်းပရေ။
လောင်းပြိုင်ပွဲကို ဖြားတလတ်ထောက်တက်ရေ မိုးထက်သား (၁၀) ချက်တီး၊ (၁၁) ချက်တီးလောက်ကအစပြုဗျာလ် ဖြားကျချိန် ညဇာ (၃-၄) ချက်တီးခန့်လောက်မာ အဆုံးသတ်ရေ။
ပွဲကို (၃) ရက်အထိ ကျင်းပရေ။ နိုင်ရေလူတိကို နောက်ဆုံးနိမှာ ရွှေလောင်းနန့် အောင်ဆုအောင်လံကို ချီးမြှင့်ရေ။
ရပ်ရွာလူကြီးတိကို ဒိုင်လူကြီးတိအဖြစ် ရွီးချယ်တင်မြှောက်လေ့ဟိရေ။ အငြင်းမပွားရအောင် အရပ်ရပ်ကပြိုင်လာရေ့ လောင်းဦးစီးတိစုပေါင်းဆွေးနွေးဗျာလ် စီစဉ်ရရေ။ ဆုံးဖြတ်ရရေ။ ပြိုင်လောင်းပြိုင်ပွဲအတွက် တာအထွက်အစကကပင် အဆုံးပန်းဖူးတိုင်အကွာအဝီးကို သတ်မှတ်ထားရရေ။
ပြိုင်ရေအခါ ရိုးရာဓလေ့အတိုင်းဆိုကေ တာအညီထွက်နိုင်ရန် သံတုံးကို စင်မြင့်က ကြိုးနန့်ဆွဲဗျာလ် ရီကိုချပနာ အချက်ပီးရရေ။ အေခုအခါ ခေတ်အလျှောက် သေနတ်ပစ်ဖောက်ရေ။
ပန်းဖူးအဝင်မှာလည်း အနိုင်အယှုံးကို စက်နန့်ပန်းဆွဲနည်းနန့် ဆုံးဖြတ်လေ့ဟိရေ။
စက်နန့်နည်းမှာ လောင်းဦးကဓားကိုစိုက်ထားလျှက် ပန်းဖူးက တားထားသည့်ကြိုးကို အပိုင်အလျောက်ဖြတ်လားရေနန့်တပြိုင်နက် ပန်းဖူးမှာညွတ်ကျလာရေ။ ပန်းဆွဲမှာ ဝါးလုံးကိုဖောက်ဗျာလ် ကြိမ်နွယ်တခုခုထိုးသွင်းထားရေ။
ယင်းကို ဦးစီးပန်းဆွဲအစ လောင်းသမားရို့အထိ ဆွဲယူရရေ။
ဒေပိုင် ပန်းဖူးကိုစီစဉ်ထားဗျာလ် အနိုင်အယှုံးဆုံးဖြတ်ရေ။
ပြိုင်လောင်းသံကျပ်ကြီး edit
ပြိုင်လောင်းနိမှာ ချောင်းကမ်းပါးတဘက်တချက်မာ ရပ်ရွာအပိုင် မဏ္ဍပ်တိထိုးဗျာလ် ဧည့်ခံကျွေးမွီးရေ။ ကမ်းထောင်းအပြည့် ပရိသတ် စည်ကားလှရေ။
မိမိရို့ရပ်ရွာမာ ဟိသမျှလောင်းလှီတိနန့် ချောင်းရိုးတလျှောက် ပြည့်ကျပ်နီအောင် ပွဲကြည့်ပရိသတ် တိပြားလှရေ။
တချို့မှာ နပျိုးပင်တိကိုဖောင်လုပ်ပနာ ကြည့်တတ်ရေ။
လောင်းပြိုင်ပွဲမစခင် ကိုယ့်ရွာကိုယ့်လောင်းဂုဏ်ပုဒ်ကိုဖော်ထုတ်ပနာ သံကျပ်ကြီးတိ ထိုးလေ့ဟိရေ။
အိုးစည်ဗုံမောင်းတီးမှုတ်ဗျာလ် သံကျပ်ကြီးတိထိုးရေမှာ အလွန်သာယာနားပျော်ဖို့ကောင်းရေ။
သံကျပ်ကြီးတိကို "ပြိုင်လောင်း သံကျပ်ကြီးတိ" ဆိုပနာ ခေါ်မာလာလတ်ရေ။
ပြိုင်လောင်းပွဲတိမှာ သံကျပ်ကြီးတိပေါ်ပေါက်လာသည့် အောက်ခြီရီရေက်မြစ်တိဖြစ်ရေဆိုပနာ ယူဆရရေ။ ပြိုင်လောင်းမပြိုင်ခင်"လှီစိုင်း" လည်းပြုရေ။
မြင်းစိုင်းသည့်သဘော ကမ်းထောင်းတလျှောက် သံကျပ်ကြီးတိထိုးကာ အသာအညင် လူးလာခေါက်ပြန် ကခုန်တီးမှုတ် လှော်ခတ်လားကတ်ရေမှာ ပျော်စရာပကတိဖြစ်ရေ။
နားထောင်ပနာ စိတ်ကြွစီရေ။ လောင်းသမားအချင်းချင်း ကိုယ်ရို့ဂုဏ်ပုဒ်ဖော်ပနာ သံကျပ်ထိုးရေတိကို အနည်းငယ်ဖော်ပြဗျာလ်ဖြစ်ရေ။
သံကျပ်ကို ပြိုင်လောင်းသမားအချင်းချင်း ထိုးရေသာမဆိုပနာတ်၊ ပွဲကြည့်ပရိသတ်ကိုပါ စောင်းချိတ်ထိုးလေ့ဟိရေ။
ဂေါင်းပေါင်းထီထီး ဘကြီးလေ ကျန်းခန့်သာ မာပါယင့်လား မိတ္တာဟိလို့ မီးစွာရာ စိတ်ဆိုးမာန်ပါ မဟိပါကဲ့။ နှခွမ်းဗက်လန် ကန်တော်ကြီးနန့် ပြိုင်လောင်းကြည့်ဖို့ လာလတ်တေ မောင်ရို့လှော်မည် အားမငယ်ကဲ့။ ပြိုင်လောင်းလှော်လို့ လက်မောင်းနာ တချက်ဖျစ်ပါ အိုမမရို့။ မက္ကလာကို ဂေါင်းမှာဆောင်း ကမ်းထောင်းထက်က အရီးလေ သမက်လောင်းချေ နိုင်စီကြောင်းကို ဆုမွန်တောင်းဖို့ ကောင်းပါရေ။ ကညာပျိုချေ အိုမမရို့ ကမ်းထောင်းထက်က လူးကျမည် စေတနာနန့် ပြောခပါယင့်။ ” ကစပ်စာဖြစ်ရေ။
လက်လံအပိုင်က် ယှဉ်ပြိုင်ရေးအစီအစဉ်တိကို လူကြီးတိက စီစဉ်ပီးရရေ။
အနိုင်ရသည့် ပြိုင်လောင်းတိကို နောက်ဆုံးနိမာ ရွှေမောင်းငွေမောင်းတိနန့် အောင်ဆုအောင်လံ ချီးမြှင့်ရေ။
နောက်ဆုံး ဆုရသည့်ပြိုင်လောင်းဦးစီးက ရွှေမောင်းကိုဆွဲပနာ လှီတော်သားတိက အောင်လံကိုင်ဗျာလ် ချောင်းရိုးတလျှောက်စုံဆန်စိုင်းလျှက် ကခုန်တီးမှုတ်သီဆိုကာ ပရိသတ်အားနှုတ်ဆက်လေ့ဟိရေ။
လူထုပွဲလမ်းသဘင် လယ်သမားလုပ်သားတိဧ့ ပွဲလမ်းသဘင်၊ စုပေါင်းညီညွတ်လုပ်ဆောင်ကေ အောင်သည့် ပွဲလမ်းသဘင်ဖြစ်ရေ။ ရခိုင်ပြိုင်လောင်းပြိုင်ပွဲကို ရိုးရာမပျက် အစဉ်အမြဲကျင်းပနိုင်စီရန် တောင့်တမျှော်လင့်ကာဖြင့် နိဂုံးချုပ်လို က်ပါရေ။
ကိုးကား edit
(အစံမောင်)