မင်္ဂလာမြှောက်ရန်အတွက် မင်္ဂလာထမင်းပွဲကို စီရင်ရရေ။ ပြုလုပ်ရာ၌ နှမ်းမဖြူးရရေ ကောက်ညှင်း တစ်ပေါင်း၊ ကန်စွန်းမြောက်ဥ၊ ဂရင်ငှက်ပျောသီးနှစ်လုံး၊ ဘဲဥနှစ်လုံး၊ အကြေးခွံမခွာရေ အကောင်လိုက် ငါးကန်သား ကောင်ကျိုးနှစ်ကောင်၊ ပုစွန်တုတ်အကောင်လိုက် နှစ်ကောင်တိကို အားလုံးချက်ပြုတ် ကြော် လှော်ပြီးသား ဖြစ်ရရေ။ ယင်းချင့်တိကို မင်္ဂလာထမင်းပွဲ မနောလင်ပန်းတွင် ထည့်ရရေ။ ထမင်းပွဲဧ့ လက်ယာ ဘက်တွင် မြောက်ညွန့်၊ သပြေညွန့်၊ အုန်းညွန့်၊ နှစ်ညွန့်စီပါရေ ရေစင်အိုးနှစ်လုံး၊ လက်ဝဲဘက်မှာ ရွှေဖရုံ သီးနှစ်ပွဲ၊ ပုစွန်နှစ်ကောင် နှစ်ပွဲ၊ ငါးနှစ်ကောင် သို့မဟုတ် ကြက်သားအူစုံ ရေးစုံချက်ရေ ပွဲတစ်ပွဲ၊ စုစု ပေါင်း ဟင်းငါးခွက်ပါရေ ဟင်းရံပွဲတစ်မျိုး ထားရရေ။
မင်္ဂလာထမင်းပွဲကို မင်္ဂလာစားပွဲခုံ (ရှေးကဆိုလျှင် ဒေါင်းလှန်) ရခိုင်အခေါ် ပွဲတင်ထက်တွင် သံရှင်စပါးတိ ဖြန့်ခင်းပနာ ငွေသားအစစ် ဒင်္ဂါးတစ်ကျပ်ကို အထက်ကတင်ထားရေ။ တချို့မှာ နင်းတားစရာ သံတိုသံစ သံ ပိုင်းတိလည်း ချထားပါဟိပါရေ။ မင်္ဂလာပွဲနန့် ဟင်းလျာတိကို နီထားတကျ စီစဉ်ချပီးကတ်ရရေ။ အ ကြောင်းမှာ ပြင်ဆင်ထားပြီးရေ မင်္ဂလာပွဲကို နီရာရွေ့ခြင်း၊ ပြောင်းလဲခြင်း မပြုရတော့ချေ။ ချက်ပြုတ် ကတ်ရသူတိမှာလည်း အမျိုးသမီး အပျိုတိချည်းသာ ဖြစ်ကတ်ရရေ။ မင်္ဂလာမြှောက်စဉ် လူပျိုရံတိက ဝဲယာ သင့်ရာက ခြံရံပနာ၊ ပရိတ်ကြိုးဝိုင်းပတ်ကာရံထားရေ စည်းတွင်းက ဟိနီရေ။ ဝဲယာထားရာ၌ ရှင် လောင်း တနင်္ဂနွေသားဖြစ်လျှင် ဓါတ်ဖက်တူ နံ(စနီ)သားကို လက်ယာရံထားရရေ။ မိတ်ဖက်တူရေ နံ (ကြသပတေး)သားကို လက်ဝဲရံထားရရေ။ ပရိတ်ရွတ် မင်္ဂလာမြှောက် ဘိသိက်ရေ ပက်ဖျန်းပြီးလျှင် ပွဲရံမှ ထမင်းဟင်းငါးတိကို အနည်းဆုံး ခုနစ်လုတ်စီလည်းကောင်း စားသောက်ကတ်ရပါရေ။ လက်ဆေး ရန်နန့် စားကြွင်းပစ်ရန် ထွေးအိုးအဖြစ် အသုံးပြုစရာ မြေအိုးသစ်တိလည်း ထားဟိပီးရလေရေ။ ထို နောက် မိဘတိက ဦးစွာလက်ဖွဲ့လေသဖြင့် ဦးချပနာ ခံယူရပါရေ။