Wp/rki/ရခိုင်လျှောက်ထုံး(၃၃)

ရဟန်းတစ်ပါးဧ ရွှေငွေအမွေမှု ဖြတ်ထုံး

တရံရောအခါ၌ ကျောင်းနေပုဂ္ဂိုလ် ရဟန်းတစ်ဦး သေလွန်လီရေ။ ထိုရဟန်း ၌ ငွေအသပြာနှစ်ထောင်၊ ရွှေအသပြာတစ်ရာ ကျန်ဟိခရေ။ ထိုဥစ္စာကို ရဟန်းမိဘ ဆွေမျိုးရို့ကလည်း ရလိုရေ။ ကျောင်းနေ ရဟန်းသာမဏေရို့ကလည်း ရလိုရေ။ ကျောင်းတကာရို့ကလည်း ရလိုရေ။ သုံးဦးသားရို့ အလုအယက် အငြင်းအခုံဖြစ်လျက် မင်းကြီးထံ လျှောက်ကြလီရေ။ ပြည့်သျှင်မင်းက အမတ်မဟာပညာကျော်သို့ အပ်လီ ရေ။ အမတ်ကြီးစီရင်ရေထုံးမူကား-

ရတနာသုံးပါးအဝင်ဖြစ်ရေရဟန်းသံဃာရို့၌ ဘုရားရှင်ခွင့်ြုပကေမူရေမှာဆွမ်း၊ သင်္ကန်း၊ ကျောင်း၊ စတုမဓုစရေ ဆေး၊ ဤလေးပါးကိုသာ သုံးဆောင်အပ် ကြောင်း၊ ထိုမှတပါး ဂဟာပဏစရေရွှေတိမှာ ဘိက္ခုသံဃာသံသရာကို ကြောက် တတ်ရေချစ်သားရဟန်းရို့၊ နကမ္ပတိ-မအပ်ပြီ။ ပညတ်တော်မူခရေ ကျမ်းဂန်နန့် အညီ ကဟာပန-စရေ ရွှေငွေတိကို ဆည်းပူးထားခရေမှာ ဘုရားအာဏာတော် ကိုဆန်၍ ကျင့်ရေ။ လူရို့၌ မင်းအာဏာကိုဆန်ကေ မင်းဒဏ်ထိုက်ရာရေ။ ရဟန်း ရို့မှာလည်း ဘုရားအာဏာတော်ကို ဆန်ရေသူရို့ရေ၊ သာသနပစ္စတ္တိက- သူ ယုတ်ရတနာသုံးပါးအဝင် သံဃာမဟုတ်၊ လူဖြစ်လီပြီ။ လူကဲ့သို့ သြုဂိုလ်ရမည်။ ယင်းပိုင်းအမွေ ရွှေငွေစရေ ကဟာပဏရို့မှာ ထိုသူဟိစဉ် ရဟန်း၊သံဃာတော်အ မှတ်ဖြင့် လှူမိကြလီရေ။ အလှူမမြောက်၊ လူချင်းပီးသကဲ့သို့သာဖြစ်ရေ။ မိမိရို့ ပီးရေ ဥစ္စာထင်ရှားဟိကေ အသီးသီးယူကြစေ။

ထိုသူအလျှောက် ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရှာမှီး၍ရရေ့ ကဟာပဏစရေ ရွှေငွေ၉၆ ဟိရစ်ရေတိမှာ ထိုသူနန့်အတူနေရင်း စီးပွားရှာဘက်ရဟန်းရို့ အမွေကိုလိုလျင် လူ ဝတ်လဲ၍ ထိုသူမိဘသားချင်းရို့နန့် ညီမျှခွဲဝေယူကြစေ။ ရဟန်းသုံးဆောင်ထိုက်ရေ ပစ္စည်းလေးပါးမှာမြတ်စွာဘုရား ပညတ်တော်မူ ရေသိက္ခာတော်ကို ကြည်ညိုစောင့်ထိန်းရေ ရဟန်းသံဃာရို့ က ခံယူသုံးဆောင်စေ။ ကျောင်းဒကာမှာ မလပ်စေ။

ယင်းသို့စီရင်ရေအခါ အမတ်ကြီးရှေ့ မင်းရင်ပြင်၌ ပန်းပေါက်ပေါက်ရို့ရေ ကြဲလျက်ကျလတ်ကေ ပြည့်သျှင်မင်းကြီးလည်း အလွန်ကြည်ညိုလျက် ထွက်စည်၊ဝင်စည် ကို အမတ်ကြီးသို့ တရားဆုပီးတော်မူလီရေ။