Wp/rki/ရခိုင်လျှောက်ထုံး(၃၁)

အကျင့်ပျက်ရေ တန်ဆောင်မိဖုရားအရေးတွင်မင်းအားညွှန်ပြရေ လျှောက်ထုံး

တရံရောအခါ တန်ဆောင်မိဖုရားရေ ဘိသိက်တော်ဆက်ပုဏ္ဏားကို အနောက် တံခါးကခေါ်သွင်းပြီး အဆောင်လက်ဖွဲ့တောင်းလီရေ။ ပုဏ္ဏားလည်း မိဖုရားသို့ လက် ဖွဲ့ပြုလုပ်ပီးလီရေ။ ဤသို့အကြောင်း မင်းကြီး ကြားသိတော်မူလီရေ။ ထိုအ ကြောင်းနန့်ပတ်သက်၍ မင်းကြီးမိန့်ကြားလီရေကား-

အကြောင်းဖြစ်ကြရေ၌ မိဖုရားရေ အင်္ဂါမဟိသူဖြစ်ဧ။ ပုဏ္ဏားလည်း ဘိက် သိက်တော်ဆက် မင်္ဂလာပုဏ္ဏားအရာပျက်ရေ။ အနောက်တံခါးမှူးနန့် မိန်းမစိုး မော်လိပ်ရို့လည်း ရှေးထုံးမသိ၊ ယင်းသို့လေးဦးရေသူရို့ အပြစ်ဟိကြလီပြီ။ မည်သို့ြုပု သင့်ကြောင်း အမတ်ကြီးမဟာပညာကျော်သို့ မေးတော်မူလီရေ။ အမတ်ကြီး လျှောက် ထုံးကေကား-

အသျှင်မင်းမြတ်။ ။မိဖုရားအင်္ဂါ(၇)ပါးကိုရှေးပညာဟိရို့ဆိုခရေမှာ-

• ရာဇာဒေဝီ-မိဖုရားရေသီလဇာဂံ - အကျင့်သီလ ဖြောင့်မှန်ခြင်း
• မံသံ - အသားနူးညံ့စွာနန့်ပြစ်ဆာကင်းခြင်း
• လက္ခဏပါဒံ - လက်ခြေ သေးသွယ်နူးညံ့ခြင်း
• ကေသမယှံ - ဆံပင်နက်၍ ကောင်းခြင်း
• ရူပံ - အဆင်းလှခြင်း
• သဒ္ဒံ - အသံသာယာဖွယ်ဟိခြင်း၈၈
• ဗသုကာ -တိရေမောင်းမရို့ချစ်ကြောက်ဖွယ်
• ဟိရေ-စကားကိုဆိုတတ်ခြင်း။

ယင်းပိုင်း ထုံးဟောင်း လောကီကျမ်းဂန်နန့်အညီ ပြည့်စုံရေအင်္ဂါဟိကေ မိန်းမမြတ် ဖြစ်ပါရေ။ ယခု အသျှင်မိဖုရားရေ ဇာဂံ-အကျင့်သီလမမှန် သွမ်းရေ့ချေရေ။ မိဖု ရား၊ မင်းသမီး၊ မင်းသားရို့ သွမ်းရေ့အမှုရို့ကို ြုပုရိုးထုံးစံမဟိပါ။ အနောက်တံခါးက ယောကျာ်းကို မိန်းမထံယူ၍ မသွင်းရထုံးဟိပါရေ။ တံခါးမှူးနန့် မိန်းမစိုးမော်လိပ်ရို့ မိဖုရားအလိုသို့ပါရေမှာလည်း မင်းသုံးရေကျေးကျွန်ရို့ရေ မင်းခွင့်မရမူလျက် မင်းမိဖုရားအလိုသို့လိုက်၍ အမှုအပေါင်းရို့ကို မလျှောက်မထားရာ။ ရှေးပညာဟိရို့ ထုံးဟိလျက် လွန်၍ကျင့်ရေသူအား မင်းမသုံးအပ်။

ဘိသိက်တော်မင်္ဂလာပုဏ္ဏားရို့မှာလည်း ကနံတာရို့အကျင့်၊ ရေ့သွမ်းရေ အမှု၊ ဟူးရာဗေဒင်သင်၍ ဟူးရားတတ်ပုဏ္ဏားတိကဲ့သို့ အင်း၊မန္တန်၊လက်ဖွဲ့ လုပ်ဆောင် ပီးကမ်း ဟောပြောမြုပရ၊ ြုပုက ြုပုသူကို ပုဏ္ဏား၌ သိက္ခာမဟိပါပြီ။ ထိုပုဏ္ဏားသွန်းရေ ဘိက်သိက်ကိုမခံအပ်။

ရှေးသူတော်ကောင်းရို့ဆိုခရေ လောကီကျမ်းဂန်လာရေမှာ ရဌ -အကြင် တိုင်းပြည်၌၊ ရာဇ-မင်းကေလည်းကောင်း၊ ရာဇဒေဝီ-မိဖုရားကေလည်းကောင်း၊ ရာဇ ပုတ္တ-သားသမီးတို့ရေလည်းကောင်း၊ ရာဇပရောဟိ- မင်းဧပုဏ္ဏားရေလည်းကောင်း၊ ရာဇအမစ္စော-မင်းဧအမတ်ရေလည်းကောင်း၊ အလီဒေါဟီနီဇာဂံ- မဟုတ်မမှန် ယုတ်ရေအကျင့်ကို ကျင့်ကြလီအံ့။ တထာ-လာခြင်းမကောင်းရေသူရို့ဟိရေ၊ ရ ဌ-အကြင်တိုင်းပြည်၌၊ ဗဟု-တိရေသတ္တဝါရို့ရေ၊ အနီလော-ဆင်းရဲဒုက္ခနန့် အနေ မမြဲ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်ယူမိယူရာ မသမာရေ ပညာထွန်းလီ၍ စည်းစိမ်မတည်၊ အရှည်မကောင်းပျက်စီးလီရာရေ။ ဥတုရာသီ၊ မညီမဖြောင့်၊ ဓါတ်လေးပါး ချောက် ချားလျက်ယမုနာစရေမြစ်၊ ကန်၊ ရေတွင်း၊ ချောင်းမြောင်းရို့ရေလည်း ခန်းခြောက် ကုန်အံ့။ ငံရေအရာ ရောက်ကုန်အံ့။ ပထဝီမြေရေလည်း တုန်လှုပ်ေြွကးကြော်အံ့။ မင်္ဂလာမဟိရေ တိမ်မိုးြုကိုးလောင်မီးကျခြင်းစရေ မကောင်းရေ့ အနိဌရုပ်အပေါင်း မကောင်းရေအကြောင်းတို့ရေ စုပေါင်းကျရောက်တတ်ပါရေ။

အသျှင်မင်းမြတ်။ ဘုန်းပညာကျက်သရေ သုံးပါးပြည့်စုံတော်မူရေ ဘေးဘိုးစဉ် လာ ခမည်းတော်ရို့ ကျင့်ထုံးကျင့်လမ်းရို့ရေ ဘုန်းကြီးသက်ရှည် ကျက်သရေတော်ထွန်း ကြောင်း ထုံးဟောင်းဖြစ်ပါရေ။ သူတော်ကောင်းတရားနန့် အမတ်ကြီးလျှောက်လီကေ ပြည့်သျှင်မင်းမြတ် အမိန့်တော်ဟိပြန်ရေကား-၈၉ ငါရို့မင်းမျိုးရေ နိဇင်္ဂလ မင်းမျိုးမဟုတ်၊ မဟာသမ္မတဝံသသကျ သာကီဝင် သန့်စင်မြင့်မြတ်ရေ မင်းရိုးမှန်ပေရေ။ အမတ်ကြီးလျှောက်ရေစကားလည်း ရှေး ပညာဟိရို့ထားခရေ ထုံးဟောင်းသူတော်ကောင်း စကားမှန်ပေရေ။ ကျမ်းဂန် လာရေမှာလည်း-

သကျရုပ်ပုရေသန္တံ၊ မဟာသိပ္ပွံနသိက္ခတံ

ကိစ ္ဆာဝုတ္တိအသိပ္ပဿ၊ ဣတိပုစ ္ဆာနတပ္ပတံ။

ယင်းပိုင်းကျမ်းဂန်ထွက်ရေ့အတိုင်း သူတော်ကောင်းစကားဖြစ်ကေ ကျင့်အပ် သိအပ်သူရေပင်။ သူယုတ်ထားခရေ မတရားအဓမ္မထုံး၊ အဘိဇ္ဇာ၊ ဗျာပါဒ၊ မိစ ္ဆာ၊ ဒိဌိ ယင်းပိုင်းစရေ အမှုပါချေကေသာ ပယ်သင့်ရေ။ မင်းရို့ကျင့်ရာ ကမ္ဘာဦးတရား၌

ဒါနံသီလံ ပရိစ္စာဂံ၊ အဇ္ဇဝံမန္ဒဝံတပံ

အကောခံအဝိဟိံသဉ္စ၊ ခန္တီစ အဝိရောဒနံ။

ဤသို့ရှေးဦးစွာကပင် တိုင်းပြည်အစိုးရရေ မင်းရို့ကျင့်ထုံး ဘုရားမြတ်စွာ ဟော တော်မူခကြောင်းကို အထင်အပေါ် ကျမ်းဂန်လာလျက်ဟိပါရေ။ သူတော်ကောင်းထုံးကိုယူကေ အကျိုး၊ သူယုတ်သူမိုက်ထုံးကိုြုကိုက်မူ အပြစ် ရောက်ကြောင်းကိုလည်း အဇာတသတ်မင်းရေ သူယုတ်နန့်ပေါင်းမိချေ၍ အဘကို အသေသတ်ပြီးမှတဖန် မြတ်စွာဘုရားသျှင်ကိုပြစ်မှားပြန်ရေ့ နောက်မှ ပညာဟိဇီဝက စကားကိုနာခံ၍ ဘုရားနန့်တွိ့လီရာ ကံကြီးမှ အနည်းငယ်ချမ်းသာလီကြောင်း ကျမ်း ဂန်လာဟိပေရေ။

မိဖုရား၊ ပုဏ္ဏား၊ တံခါးမှူး၊ မိန်းမစိုး မော်လိပ်ရို့ရေ သူယုတ်အကျင့် အကြံ အဝင်ကို ကျင့်ကြံကြသူတိဖြစ်ရေ။ မင်းမသုံးအပ်ပြီ၊ အမိန့်တော်ဟိ၍ မိဖုရားကိုဥယျာဉ် မှာ ဖြည့်ရေ၊ ပုဏ္ဏားကို ပန်းတင်အစို့မှာဖြည့်ရေ။ မိန်းမစိုးကို သစ်ခုတ်ယာခုတ် အစို့မှာ ဖြည့်ရေ။ တံခါးမှူးကို ရေခပ်စီရီအစို့မှာ ဖြည့်လီရေ။ ယင်းသို့ပြီးမှ အမတ် ကြီးလျှောက်ပြန်ရေကား-

အသျှင်မင်းမြတ်။ ပြည့်သျှင်မင်းရို့၌ ဘုန်းတစ်ပါး၊ ကျက်သရေ တစ်ပါးဟိပါရေ။ ဘုန်းကျက်သရေ နှစ်ပါးစုံဟိရေမင်းရေ စည်းစိမ်ရှည်ကြောင်း။ ဘုန်းသာဟိ၍ ကျက် သရေမဟိရေမင်းရို့မှာ စည်းစိမ်တိုရာရေ။ ဘုန်းပညာကျက်သရေနန့် ပြည့်စုံရေ မင်းထိန်းရေ၊ ရဌ-အကြင် တိုင်းပြည်သတ္တဝါရို့ရေ၊ အတီရေ-လူဆင်းရဲခြင်းရေ။ နတ္တိ-မဟိ။ ရှေးပညာဟိ အမှာကျမ်းဂန်လာရေမှာလည်း-

သဗ္ဗဒါနံ၊ ဓမ္မဒါနံ ဇိနာတိ။

သဗ္ဗရသံ၊ ဓမ္မရသံ ဇိနာတိ။

တဏှာက္ခယော သဗ္ဗဒုက္ခံဇိနောတိ ဟူ၍ ယင်းသို့သူတော်ကောင်း စကားကျမ်း ဂန်အလာနန့် အမတ်ကြီးလျှောက်လီပြန်ရာ ပြည့်သျှင်မင်းမြတ်လည်း ြုကိုက်တော်မူလီ၍ အမတ်ကြီးသို့ ငွေထွေးခံ သနားတော်မူရေ။