ရခိုင်တရော edit
ရခိုင်မူပိုင်တရောအကြောင်းကို တင်ပြလိုပါရေ။ တန်ခိုးဆရာထွန်းကြီးက တိုက်သာချင်းမှာ ဒေပိုင်ရီးသားထားပါရေ။
မယားကျွေးမှု၊ သားကျွေးမှုကေ၊ တစ်ခုပညာ၊ ကိုယ်စီပါကေ၊ ဓမ္မတာ
သဘော၊ လောကတံထွာ၊ ကျွနု်ပ်မှာကား၊ ဥစ္စာရှာငြား၊ သူများဟန်လေ၊ အားအန်
ထုတ်ကေ၊ မလုပ်ငြားဘဲ၊ တရောတစ်လုံး၊ အများသုံးအောင်၊ အုန်းသီးခွံနီ၊ ကြောင်ရီ
ကိုကြက်၊ တရောတံကို၊ ဟန်အောင်လုပ်ကေ၊ ကျီးရုပ်ငှက်နှင့်
ဂုခါ အချို့သောဒေသတိမှာ မာလခွံ(အုန်းသီးခွံ) တရောကို အသုံးပြုနီကြဆဲပင် ဖြစ်ရေ။ ရခိုင်ရိုးရာ မူပိုင်တရောဟု တချို့ဆိုကတ်ပါရေ။ တရောရေ ရခိုင့်အခြီခံတရောပင် ဖြစ်ရေဟု ယူဆလီရေ။ ဒေပိုင် ရခိုင်အမျိုးသားတိမှာ ယင်းထက်တိုးတက်ပြီးကေ အဆင့်အတန်းမြင့်ရေ တရောတူရိယာကို အသုံးပြုခကတ်ပါရေ။ ဒေနီရာ၌ ရခိုင်တရော အစိတ်အပိုင်းတိကို အနည်းငယ်တင်ပြလိုပါရေ။
ဖလားခေါ် တရောခွက်၊ လက်ရုံး၊ ဘွဲ့၊ ကြိုး၊ လိပ်ခေါ် ခုတုံး၊ ကြိုးဘွဲ့ရာ ဒလက်၊ အသံပေါက်ခေါ် နတ်သမီးပေါက်၊ တရောအိုး၊ ညောင်ရွက်စရေ အစိတ်အပိုင်းတိ လိုပါရေ။
ပထမတရောခွက်ကို အထူအပါး၊ ဖလားသဏ္ဌာန် ညှိထွင်းပြီးကေ သားရေကြက်ရရေ။ ယင်းပြီးကေ လက်ရုံးသစ်ချောင်းကို ထိုးထည့်ပနာ ဒလက်ပေါက်ဖောက်ပြီးကေ ဒလက်တက်တပ်ခြင်း၊ ကြိုးတွဲခြင်း၊ ကြိုးဧ့ အခု ခုတုံးလိပ်တပ်ခြင်းစသည်ဖြင့် အစီစဉ်အတိုင်း ပြုရလီရေ။ တရောခွက်ကို ပိန္နဲသားအနှစ်ဖြင့် ပြုလုပ်ရရေ။ ယကေလည်းသော ကြေးဖလားခွက်ကိုလည်း အသုံးပြုကတ်ရေ။ လက်ရုံးကို ရှားသားဖြင့်ဖြစ်စီ၊ ကျွန်းသား၊ ပျဉ်းကတိုး(ပြိုင်း)သားဖြင့်ဖြစ်စီ ပြုနိုင်ရေ။ တရောခွက်ကို ကြက်ရာ၌ သမင်ရီ၊ ဆိတ်ရီ၊ ဂျီရီ ရို့ကို အသုံးပြုရေ။ ဘွဲ့ကြိုးကိုမူ ခြည်အကောင်းစားကို သုံးလွန်းတင်ကျစ်ပြီးကေ လက်ရုံးအရင်းအဖျားစွန်းကို ညောင်ရွက်ဟုခေါ်ပြီးကေ ယင့်အောက်နီးနီးတွင်လက်ရုံးကို ဘွဲ့ကြိုးအလိုက် ဖောက်ရေ။ယင့်အပေါက်ကို ဒလက်တပ်ရရေ။ ဘွဲ့ကြိုးစွန်းကို ဒလက်ဖျားစွန်းတွင်ရစ်ချည်ပြီးကေ ဘွဲ့ကြိုးကို အသံညှိညှိပီးရလီရရေ။
ဘွဲ့ကြိုးဧ့ လက်ရုံးနန့် ထိတွိ့မနီရန် ခုတုံးခေါ်လိပ်ကို ခုပီးထားရေအတွက်နန့်ကွာပြီးကေ ဟိနီရေ။ ဒလက်ဖျားတွင် ချည်ထားရေဘွဲ့ကြိုးတိ တစ်ပူးတည်းဟိစီဖို့ လက်ရုံးကို သိုင်းပြီကေ ခြည်ကြိုးဖြင့် ထိန်းပီးထားရရေ။ ရခိုင်တရောတွင် ကြိုးနှစ်ပင် တပ်ရရေ။ တရောထိုးတံတွင် တောင်လျှော်ခေါ်ရေ လျှော်တစ်မျိုးကို ကြိုးအဖြစ်နန့် တပ်ဆင်ကတ်ရေ။ တရောဧ့ ဘွဲ့ကြိုးနန့် ထိုးကြိုးနှစ်ရပ်လုံးကို ချောမွတ်စီရန်မထိုးမီ ပျားဖယောင်းဖြူ ကကောင်းနန့် ပွတ်တိုက်ပီးရလီရေ။
တရောကို လုံးချင်းထိုးနိုင်ရေ။ စောင်းညှင်းေြွပများနှင့်လည်း တွဲ၍ထိုးနိုင်သည်။ ရခိုင်အမျိုးသားတိကပြရေ ပင့်ကူဇာတ်ပွဲသဘင်၌ တရောရေ အရေးပါလီရေ အခြား တူရိယာတိနန့် ယှဉ်တွဲပြီးကေ တီးမှုတ်ကတ်လီရေ။ ရှေးအခါက မင်းခမ်းမင်းနားတိ၌ အသုံးချကေလည်း ဆင်းရဲချမ်းသာမရွီး အသုံးပြုနိုင်ရေ တူရိယာပင် ဖြစ်ပါရေ။ တစ်ယောက် ချင်း သီဆိုကာထိုးရာ၌ တရောကို မြေကြီး၌တည့်တည့်မတ်မတ်ထောင်ထားပြီးကေ ပခုံးတွင်မှီကာ ထိုးကတ်ရေ။ များသောအားဖြင့် ပိုးဝါဘွဲ့၊ စန္ဒြားဘွဲ့၊ ထမရာဘွဲ့၊ သာခြင်း၊ ယိုင်းခြင်း၊ ပုသျှေချော့ ပုခက်လွှဲ၊ ရွန်းလိုက်ရတု၊ သာစွလေ၊ အလင်္ကာ၊ ဧခြင်း၊ ဇမ်းခြင်းကိုလည်း သီဆိုပြီးကေ ထိုးနိုင်လီရေ။[1]
ကိုးကား edit
- ↑ ဦးဘစံ -ရက္ခမဏ္ဍိုင် အမှတ် ( ၁ ) -p44/45