ဆီမီးခွက်အကစွာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသုံးပါးကို ဆီမီးနန့် ရှိခိုးပူဇော်ပြီးကေ ဗုဒ္ဓသျှင်တော်မြတ်ဘုရားဧ ဂုဏ်ကျေးဇူးတိကိုဖွဲ့နွဲ့သီဆိုပနာ ပူဇော်ကပြရေ ရခိုင်ရိုးရာအကလည်းဖြစ်ရေ။ ဗုဒ္ဓဘာသာ စတင်ထွန်းကားခရေ ဓညဝတီခေတ်တွင်ပေါ်ပေါက်ခရေ ဆီမီးခွက်အကစွာ ရခိုင်လူမျိုးရို့ဧ့မူပိုင် ရိုးရာအကတစ်မျိုးဖြစ်ရေ။[1]
ရခိုင်ဆီမီးခွက်အကရေ ဘာသာရေးနှင့်ဆက်နွယ်ရေ အကတစ်မျိုးဖြစ်ရေ။ ရခိုင်ဆီမီးခွက် အကနန့် 1966- ခုနှစ် ပြည်ထောင်စုနေ့ အခမ်းအနား၊ တိုင်းရင်းသားပဒေသာကပွဲတွင် ရခိုင်ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုအဖွဲ့မှ ရခိုင်ပြည်နယ် ကိုယ်စား တင်ဆက်ကပြခရေ သမိုင်းဝင် ရခိုင့်မူပိုင် အကတစ်ခုလည်းဖြစ်ပါရေ။[2] ရခိုင်လူမျိုးတိရေ ဘာသာရေး၊ ပွဲတော်အခမ်းအနားတိ ကျင်းပရေအခါတိုင်း ဗုဒ္ဓရှင်တော်မြတ်ဘုရားကို ပူဇော်လေ့ရှိကြရေ။ ဒေအကရေ မြတ်စွာဘုရားအား ဆီမီးခွက်နန့်တစ်မျိုး၊ ပန်းတိဖြင့်တဖုံကိုင်မြှောက်ပနာ ဘုရားရှင်ဧ့ ဂုဏ်ကျေးဇူးတိကို ဖွဲ့နွဲ့သီဆိုကာ ပူဇော်ကပြကြရေ ကဟန်တိဖြစ်ရေ။ အကမှာလည်း တည်ငြိမ်မှု၊ လေးနက်မှု၊ သိမ်မွေ့မှုတို့နှင့် ပေါင်းစပ်ပနာကပြရရေ အကတစ်မျိုးဖြစ်ရေ။ အေအကကို ၁၉၆၂ ခုနှစ် တောင်ကြီးမြို့ ပြည်ထောင်စုနေ့တွင် ရခိုင်ယဉ်ကျေးမှုအဖွဲ့က ပထမဆုံးတင်ဆက် ကပြခရေ။