Wp/rki/မိုးပန်းဝေ

ဒေ မိုးပန်းဝေ သာခြင်းရေ ရခိုင်အမျိုးသားရို့ဧ့ ဆက်ဆံရီး အလေ့အထ၊ အသုံးအနှုန်း၊ အပြောအဆို ရောြွပမ်းပြီးပါဟိနီပါရေ။ ဒေမိုးပန်းဝေ သာခြင်းစာ လပျိုနှင့်အပျို ရို့ဧ့ အချစ်ဇာတ်ခင်းကတ်ပုံကို ပေါ်လွင်စီပါရေ။ ရှေးကျပြီးကေ ရခိုင်စာပီအတွက် ဂန္ဓဝင်မြောက် သာခြင်းတစ်ပုဒ်လည်း ဖြစ်ပါရေ။ ဒေနီရာမှာ သာခြင်း အဆုံးထိ မပါဝင်သိမ်းပါ။ ဒေသာခြင်း လက်ထဲဟိရေ အခင်ကြီးရို့ ကျန်နီသိမ်းရေ၊ ပါဒတိကို ဖြည့်စွက်ပီးကတ်ပါ။

မိုးပန်းဝေ

ဇမ္ဗူမယေအောင်မြေ၊ မှန်ကင်းထောင်ကေ၊ ပြောင်ပြောင်ရွှန်းလို့၊ အောင်နန်းတည်ကေ၊ အောင်မြေသိင်္ဃာ၊ ပြဿဒ်ချာမှာ၊ အာဏာစိန်ဖူး၊ ထွန်းရောင်မြူးကေ၊ ရွှေမြောက်ဦး။

လောကမာန်အောင်၊ ဘုန်းခေါင်တသီး၊ အထက်ဆိုရေ၊ ကျောင်းတော်ကြီး မှာ၊ စံသီးလူလွင်၊ တတ်မြောက်စင်ကေ၊ ရွယ်လျှင်ဆယ့်ငါး၊ ဝတ်စားဆင်ကေ၊ မြင်စိတ်တတ်ယောင်၊ နတ်ယောကျာ်းသို့၊ ရုပ်ကားတင့်တယ်၊ မိုးပန်းဝေနှင့်၊ အရွယ် တန်ကြ၊ ငယ်ခါကပင်၊ မိဘနှစ်ပါး၊ ကျောင်းသို့လားကေ၊ ပါငြားသည်တုံ၊ နှစ်ယောက် စုံမှာ၊ အာရုံဟိကေ၊ မျက်စိကျလို့။

ကာလတာရှည်၊ နှမအိမ်သူ၊ မောင်မူကျောင်းသား၊ မြတ်ဆရာနှင့် ရံခါ လားကေ၊ ပိုးသားမြောက်ပြင်၊ မိုးမေမောင်မှာ၊ ဆေးကြောင်ကောင်းလို့၊ ခတောင်း ဆင်ကေ၊ ကိုယ်တွင်အင်္ကျီ၊ ဖလာလီနှင့်၊ ဆံချီလည်းကောင်း၊ ခန်ဆာပါကို၊ နေရာ ရောက်အောင်၊ ဆံခေါက်ပေါင်းလို့၊ ဖဲကောင်းပုဝါ၊ လက်ယာကလျှင်၊ ပက်ခုံး တင်ကေ၊ ထေရ်ရှင်ရှေ့က၊ အိနြေ ́ကေ၊ တည်ကြည်ြွက၍၊ မေလှယေမောင်၊ ဆရာ ခေါင်ကို၊ နေရောင်မထိုး၊ ဟတ်ကာဟတ်ကာ၊ ထီးဆတ္တာကို၊ လုံစွာမိုးကေ၊ ကြာရိုး သဏ္ဌာန်၊ နွဲ့ကိုယ်ဟန်ကို၊ လှစံညက်ကေ၊ စောင့်ကြည့်ချေသော်၊ မေမျက်ခွက်မှာ၊ ထက်ဖက်ကျကေ၊ သောမနဘုံ၊ နှစ်ယောက်စုံမှာ၊ အာရုံမဆိတ်၊ စေတသိတ်လျှင်၊ စစ်မြေပြင်မှာ၊ ထုကျင်တချက်၊ လေပြင်းထန်ကေ၊ တင်းခွန်ရွက်သို့၊ ချစ်သက်နှံမည်။

ကျောင်းတိုက်ခွင်ကို၊ ဝင်သည့်ဆွမ်းအုပ်။ နတ်ပန်းတိမ်ယင်၊ ရွှေနီအုပ်ကို။ သွန်းလုပ်စင်စစ်၊ ဖြစ်မည်မထင်။ ခြောက်ပြစ်စင်ကေ၊ ဝင်တုံရှေ့က။ ယင်းနှမကို၊ မြင်ရသည်မှာ။ ဥပမာကေ၊ ကြီးစွားဒုက္ခ။ ဆင်းရဲသူမှာ၊ ကံမူတိုးကေ၊ ရွှေအိုးရသို့။

သောကစိုးရိမ်၊ အတန်ငြိမ်ကေ၊ မွေ့သိမ်ရူပ၊ ငါ့နှမမှာ၊ ဘယရောဂါ၊ မထောင်းတာကေ၊ မာပါယက်လား၊ မေးလတ်ပါကေ၊ ဖရဏာပီတိ၊ မိုးပန်းဖြူမှာ၊ လူမသိကေ၊ ဟိယက်နှင့်သာ၊ ရှက်တတ်ပါကေ၊ တစ်ခါရန်ထူး၊ ယောကျာ်းဟူကေ၊ လူယဉ်ချောနှင့်၊ မပြောဘူးလို့၊ ကျောင်းဦးမြေပြင်၊ တတ်ထဲတွင်ဝယ်၊ မေလျှင်တိုးတွန့်၊ တလှမ်းခြီကို၊ မချီဝန့်ယောင်၊ တန့်၍နေခါ၊ နောက်ကပါရေ၊ မေတ္တာကြီးခြင်း၊ သူငယ်ချင်းမှာ၊ လှခြင်းကြံစုံ၊ မယ်ချစ်ပုံမှာ၊ ကြုံသည်ဂုနိ၊ တွိယက်နှင့်ကံ၊ ကျန်းမာ ဟံကို၊ ပြန်ပြောပါလား၊ တစ်ယောက်ကကာ၊ နှမချင်းဆာ ချစ်မေတ္တာနှင့်၊ မာဆာ ကောင်းခြင်း၊ သတင်းမေးလျက်၊ မမေ့ပျက်မှာ၊ မထွက်တိတ်တိတ်၊ ကြက်အိပ်သော ဟန်၊ နင့်ပစကို၊ ငါကြည့်ပြန်မည်၊ တဖန်ဆိုခ၊ ခပြုံရေပျာ၊ မိုးမယ်လှလည်း၊ မျက်စချီကာ၊ မောင်မျက်နှာကို၊ တည့်ကာကြည့်မှာ၊ မျက်တောင်လွှကို၊ အသာချလို့၊ ယနေ့မကွာ၊ ကျောင်းသာယာက၊ မေတ္တာမသုံ၊ မောင်ခွာသံကို၊ အကျွန်နှမ၊ လေညှင်ခံကေ၊ ကြားပါရလို့၊ သပ္ပရောဂါ၊ မထောင်းတာကေ၊ မာမာခေါက်ခေါက်၊ ဆွမ်းပို့ရန် မှာ၊ ကျောင်းထံရောက်ဟု။

ထွန်းအောင်ကျော်လေ၊ အိုနှမချစ်၊ ကျောင်းမှာနေကေ၊ ငယ်စရိုက်က၊ မောင်သက်မျှကို၊ ကျမည့်မျက်စိ၊ ဂုနိထက်တိုင်၊ ဗီဇနာမှာ၊ ဆံခြေရွေ့မျှ၊ မမေ့နိုင်ကေ၊ ကိုယ်တိုင်စွန့်ချင်၊ လမ်းလျှင်မသာ၊ ဆရာတစ၊ မိဘကိုကြောက်၊ မောင်သဲခေါင်မှာ၊ မီးလောက် တောက်ကေ၊ သေလောက်ရောဂါ၊ မဖြစ်ပါဘဲ၊ ဗျာပါဝေဆူ၊ မိုးပန်းဖြူ ကြောင်း၊ အပူတပ်လောင်း၊ လွမ်းဒဏ်ထောင်းကေ၊ သေကောင်းသေမေ၊ သက်မသေလည်း၊ ရူးမေမုချ၊ ကျွန့်ရောဂါကို၊ ဆရာပြုပျာ၊ ကူးပါခဟု၊ သံမြထုတ် ပေါ်၊ ထွန်းအောင်ကျော်မှာ၊ ဂံ့ဂေါ်စကား၊ ချယားစမ္ပယ်၊ နန်းမပြေကေ၊ မိုးမေသီသ၊ ပဒုံးကောင်မှာ၊ ဆံရောင်လှကို၊ မွတ်ထမောင်ရှင်၊ စလက်တင်ကေ။

မြောက်ဘက်ဒီသာ၊ ရန်ကာတံတိုင်း၊ ခိုင်းသော်နတ်ထံ၊ နန ́ဝန်မှာ၊ ပုံစံတူရှောင်၊ တောင်ရှည်မြောင်မှာ။

နွဲ့နွဲ့ကိုယ်အီ၊ ဘဝါးခြီကို၊ စီကာသာချ၊ များမြွကဘဲ၊ ဂန ̈မာလာ၊ နံသာတောင်ထက်၊ ကိန္နရီသည်၊ ပျံချီတက်သို့၊ ချစ်ဘက်မယ်ပုံ၊ ရွယ်တုံနောက်ရှေ့၊ တရွေ့ရွေ့ကေ၊ ချဲ့ချဲ့ပါးပါး၊ မြောင်ကံပေါင်ကို၊ ယောင်လို့လားကေ။

လိပ်ပြာမလုံ၊ သလွန်ဘုံမှာ၊ မစုံသောအား၊ အလွမ်းဖြေဖို့၊ မေ့ကိုယ်စားကို၊ မောင်ရောလိုချင်၊ မိုးမေခင်ကို၊ လက်တင်သည်ပ၊ လွမ်းဖြေရသည်၊ ပေးပါခဟု၊ ယုယသံသာ၊ ဆိုသောခါဝယ်၊ ကေသာနက်ဆုံး၊ ပဒုံးမတန်၊ သုံးတောင်လွန်ကို၊ ဖြေပြန်မေချစ်၊ တစ်သက်ပန်လေ၊ ကြံမမှားကေ၊ ရယ်ရွှင်ရယ်ဟန်၊ မောင့်လက်ရာ ကို၊ ပေးပါးခဟု၊ နှမမိုးပန်း၊ ရင်တွင်းဆူကေ၊ အပူချမ်းယောင်၊ အလွမ်းဖြေချင်၊ တောင်းလက်ကျင်သော်၊ ခါးတွင်ဆောင်လျက်၊ စိန်ရောင်ထွက်ကေ၊ ပြတ်ချက်ဆုံး တိုင်၊ အမိုက်ဆိုင်ကေ၊ ပျိုင်ကိုဖောက်ငြား၊ ထိရာကုန်သည်၊ စိတ်ယူကောင်းရေ၊ မောင်းချဓားကို၊ ချစ်အားကြီးတွေ၊ အုံးကိုမျှောင်ပျာ၊ မောင့်ကိုစားကေ၊ ထားပါလေ ဟု။

မောင်ကြီးသက်ဝေ၊ ကြံစည်ဘို့ပင်၊ စမမြင်ကေ၊ မေသျှင်စံရာ၊ နောက်ခန်းသာမှာ၊ လူသာဝင်လှောက်၊ ပြတင်းပေါက်ပါး၊ ဒကောက်ခေါ်ဆို၊ သရက်ချိုလျှင်၊ တပင်ဟိယက်၊ ယင်းကတက်ကေ၊ အချက်သင့်စွာ၊ ဓားမြဝါကို၊ ယူပါခလဲ့။

ဝင်းထက်သာကို၊ ရောက်ပါလေငြား၊ စမမြင်ကေ၊ ပြင်တံခါးကို၊ ဖြူထွား ယေမောင်၊ ဆေးဂုဏ်ဆောင်ကေ၊ ဇောင်ပင်ရာလမ်း၊ တချက်လွှားကေ၊ ခြေဖျား ယေမျှ၊ မထိခဘဲ၊ မိုးမှောင်ကျကြောင့်၊ ဆောင်သည့်တချို့၊ အိပ်မပျော်ရေ၊ ခေါ်ယောင်မှန်းကေ၊ လွမ်းနှင့်လို့လေ။ ။ လွမ်းတမျှော်ကာ၊ အားလျော့သင့်ငြား၊ ဒကောက်တွင်ကေ၊ အပင်နားက၊ ရပ်ငြားရှေ့ဆိုင်၊ ခါးပန်းပျိုင်ကို၊ လူယျဉ်ကောက် တတ်၊ လက်နှင့်ခေါက်ကေ၊ စောက်စောက်လည်းထ၊ လှမိုးသူမှာ၊ ပြူပေါက်ဝက၊ ခဏကြည့်လျှင်၊ ကိုယ်သက်ရှင်ကို၊ မြင်သည်ကာလ၊ ဒွိတ္တံသကို၊ ထည်ထနုန့်အောင်၊ ကိုးသောင်းဆောင်ကေ၊ ကိုးထောင်မွေးထွင်း၊ မြွကင်းတစ၊ ကြက်သိန်းဝှံပျာ၊ ထိပ်ဆံြွကကေ၊ စိတ်ကမလုံ၊ ဘုံသည်တခြား၊ ချစ်အားလည်းကြီး၊ မှာပြီး၍သာ၊ သည်တခါကို၊ ပြန်ပါမောင်ဖွား၊ မဆိုထားကေ၊ စကားနှုတ်ဆက်၊ တက်ပါလတ်လျှင်။

သရက်ပင်ကို၊ ခြေတင်လက်လှမ်း၊ ပြတင်းဝကို၊ အရလှမ်းပျာ၊ အစွမ်းနှင့် လူ၊ မိုးပန်းဖြူနှင့်၊ အတူထိုဝေ၊ နံချင်းရှဉ်ကေ၊ ထိုင်လှာရေလေ။ ။ ထိုင်အတူကေ၊ လက်မှုတင်လျက်၊ ကဒိုးနံ့ကြိုင်၊ ဒါလီပိုင်မှာ၊ လိုင်ကိုဖက်ကေ၊ ညံ့သက်နုထွား၊ ဝါသဇုန္နေ၊ မွေးပေါင်းတည်သည်၊ မိုးမေပါးကို၊ နှာဖျားထိတုံ၊ ဂန ̈ာရုံကို။

အာကယောကျာ်း၊ ဘသွီးမှန်ရေ၊ ရွှေတန်သားဟု၊ ပတ္တမြားတန်၊ စိန်တန် မြတန်၊ တပြည်လုံးကို၊ ကျုံးလို့တန်ကေ၊ သားမွန်ချွေးမ၊ နေနှင့်တူရေ၊ ဘယ်သူရဟု။

သမီးတင့်တယ်၊ သုံးတောင်ထွာမှာ၊ ကေသာထွန်းကေ၊ မိုးပန်းဝေ။ ကျောင်းတကာသမီး၊ လှဆိုရာမှာ၊ ချာကဝီးကေ၊ မိုးပန်းဝေ။ ပွင့်သစ်ကြာတူ၊ မိုးပန်းဖြူ။ နာရဏီကေ၊ သိင်္ဃီနှင့်တူ၊ မောင့်ရင်ခွင်မှာ၊ တင်မေ မှန်ကေ၊ မိုးပန်းဖြူ။ ငါ့မှာတူမ၊ မိနော်ဟဟု၊ အလှမိုးဖြူ၊ ငွေတောင်သူ။