ပင်နီဆီလင် (Penicillin) ရေ ဘက်တီးရီးယား ကူးစက်မှုကြောင့် ဖြစ်ပွားသည့် ရောဂါတိကို ကုသရေ ပဋိဇီဝ ဆီး တစ်မျိုးဖြစ်ရေ။ ပင်နီဆီလင်ကို စကော့တစ်ရှ် လူမျိုး သိပ္ပံပညာသျှင် အလက်ဇန္ဒား ဖလင်းမင်း က ၁၉၂၈ ခုနှစ်တွင် တွိ့ဟိခရေ။ ယကေလည်းလည်း ၁၉၄၀ ပြည့်နှစ် နောက်ပိုင်းမှသာ စီးပွားဖြစ် ထုတ်လုပ်လာရေ။ ပင်နီဆီလင်ကို ဆစ်ဖလစ်ရောဂါ၊ အာသီးရောင်ရောဂါ၊ ဦးနှောက်အမြှေးရောင်ရောဂါ၊ နမိုးနီးယားခေါ် အဆုတ်ရောင်ရောဂါနန့် အခြားရောဂါတိကို ကုသရာတွင် အသုံးပြုလေ့ဟိရေ။ ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ် ကာလအတွင်း အသုံးတိခရေ။
Alexander Fleming က ဓာတ်ခွဲခန်းအတွင်းဟိ ဘက်တီးရီးယား မွှေးမြူသည့် petri dish ထဲတွင် မှိုတက်နေကြောင်း တွိ့ဟိခရေ။ မှိုတက်သည့်နီရာတွင် ဘက်တီးရီးယားတိ ကြီးထွားခြင်း မဟိကြောင်းတွိ့ဟိရာမှ ထိုဖမ်းဂတ်စ်မှို (Fungus) တိရေ ပိုးမွှားတိကို သေစေကြောင်း စမ်းသပ်တွိ့ဟိခရေ။ ဩစတြေးလျသား သိပ္ပံပညာသျှင် Howard Walter Florey က ပင်နီဆီလင်မှိုတိကို ဆီးဝါးအဖြစ် ထုတ်လုပ်ခရေ။
အချို့လူတိမှာ ပင်နီဆီလင်နန့် မတည့်ကတ်လီ။ ထိုလူတိ ပင်နီဆီလင်ထိုးမိကေ အရေပြား၌ မိတ်ပိုင်အနီကွက်တိ ထခြင်း၊ အော့ချင်အန်ချင်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်းတိ ဖြစ်တတ်ရေ။ ပိုဆိုးကေ ကိုယ်ပူခြင်း၊ အော့အန်ခြင်း သို့မဟုတ် အလွန်အမင်း ယားယံခြင်းရို့ ဖြစ်လေ့ဟိရေ။
ပင်နီဆီလင်မှာ အာနိသင်ထက်ကေလည်း နောက်ပိုင်းတွင် ပင်နီဆီလင်ကို လက်လွတ်စပယ် အသုံးပြုလာရေကြောင့် ရောဂါအချို့မှာ ဆီးမတိုးသည့် လက္ခာတိ ဟိလာရေ။