ကမ္ပရာဇာခေါင်းဆောင်ရေ အုပ်စုရေ ရခိုင်ပြည်မြောက်ပိုင်းသို့ ဝင်ရောက်လာရေ။ ၎င်းရို့ရေ ဂု ပလက်ဝမြို့ အရှေ့ဖက်ဟိ ကျောက်ပန်းတောင်းအရပ်တွင် အခြေစိုက်လျှက်ဟိရေ။ မကြာမှီ နီလာပန်းတောင်းအရပ်သားရို့ရေ ကျောက်ပန်းတောင်းမြို့နန့် ပူးပေါင်းလားလီရေ။ အင်အားကောင်းလာရေ ကမ္မရာဇာရေ အလုံးအရင်းနန့် ဘီစီ ၁၄၈၃ တွင် တောင်ပိုင်းသို့ ဆင်းလာခပြီးနောက် ဒုတိယဓညဝတီမြို့ကို ထူထောင်၍ မင်းဆက်သစ်ကို စတင်လီရေ။ ၎င်းနောက် ဆက်ခံရေမင်းရို့မှာ အုပ်ချုပ်ရီးကောင်းကြဟန်ဟိရေ။ နန်းလုမှုတိ တစုံတရာမပေါ်ပေါက်ခပေ။ ယင်းချင့်ကြောင့် ကံရာဇာကြီမင်းစ၍ မင်းအနွယ်တော် ၂၈ ဆက်၊ နှစ်ပေါင်း ၉၂၇နှစ် ရှည်ခရေ။[1]
ကိုးကား
edit- ↑ ရခိုင်ရိုးရာဓလေ့ထုံးစံများ(ပထမတွဲ)၊ ရခိုင်သားကြီးစာပေ၊ ၂၀၀၉
မှီငြမ်းကိုးကားသောစာအုပ်တိ
edit- ၁။ ရခိုင်(လမ်းစဉ်ပါတီထုတ်)
- ၂။ ပြည်နယ်ဖြစ်စဉ်သမိုင်း (ရခိုင်ပြည်နယ်ကောင်စီ)
- ၃။ ရခိုင်ရာဇဝင်ကျမ်းတိ
- ၄။ ရခိုင်ယဉ်ကျေးမှု (၁မှ ၈ထိ)(ဦးစက္ကိန္ဒ)
- ၅။ရခိုင်ဂုဏ်ရည် (ဦးနာရဒ မေဃဝတီ) ဓညဝတီမဂ္ဂဇင်းအတွဲ(၁) အမှတ်(၁)
- ၆။ ဦးမင်းနိုင်၊
ရို့တိုင်းရင်းဖွားပြည်ထောင်စုသား၊ ဒို့ --ဒို့သား တိုင်းရင်းဖွား၊ ပြည်ထောင်စုအကပဒေသာ၊ ရခိုင်တေးသံ၊ ရခိုင်ဝတ္ထုပုံပြင်တိ၊
- ၇။ မကြန့် ရခိုင်ပြည် ပညာရေးအခြေအနေ (သမိုင်းတံခွန်အတွဲ(၁) စာစောင်(၁)
- ၈။ ဦးကျော်ရင် ရက္ခိုင်အက္ခရာနှင့် ရခိုင်သင်ပုန်းကြီး (မြဝတီမဂ္ဂဇင်း ၁၉၆၇ ခုနှစ်)