တရုတ်ဘာသာ ဆိုစော်မှာ တရုတ်လူမျိုးရို့ ရီးသား ပြောဆိုသုံးစွဲကတ်ရေ ဘာသာစကားဖြစ်ရေ။ တရုတ် ဘာသာ အရီးအသားမှာ အများအားဖြင့် တတူတူ ဖြစ်ကေလည်း စကားပြောဆိုရာတွင်မူ နိုင်ငံအလိုက် ဒေသအလိုက် ကွဲပြားခြားနားမှုတိ ဟိရေ။
တရုတ်ဘာသာစကား မျိုးကွဲတိ edit
နိုင်ငံတကာတွင် ပြောဆိုရေ တရုတ်စကားကို မန်ဒရင် တရုတ်ဘာသာစကားဟု ခေါ်ဆိုလေ့ ဟိကတ်ရေ။ ဟော့ကင်စကား (Hokkien)၊ ကန်တုံစကား (Cantonese)၊ တယိုချူးစကား (Teochew)၊ ဟတ်ကာစကား (Hakka)အပြင် အခြား ဒေသသုံး တရုတ်စကား အများအပြား ဟိရေ။ ဥပမာအားဖြင့် မလေးရှားနိုင်ငံ ကွာလာလမ်ပူမြို့တွင် ကန်တုံစကားကို အသုံးတိကတ်ပြီး စင်ကာပူနိုင်ငံ တွင်မူ ဟော့ကင်စကား ကို ပြောဆိုသူ အများအပြား ဟိရေ။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်မူ လက်တို နန့် လက်ရှည် ဟု ခွဲခြား ခေါ်ဝေါ်လေ့ ဟိရေ။ လက်ရှည် ဆိုစော်မှာ အင်္ကျီလက်ရှည်ဝတ်ရေ ယဉ်ကျေးရေ လူရို့ဧ စကားဟု ညွှန်းဆိုခြင်း ဖြစ်ပြီး လက်တို စကားဆိုစော်မှာ အလုပ်သမား လူတန်းစားသုံး စကားဟု ညွှန်းဆိုခြင်း ဖြစ်ရေ။