আজিকালি খুব সহজতে লাগাল পাং সুখী মানুষ
ৰাস্তায়-ঘাটে হাটে-বাজাৰে দেখুং সুখেৰ হাঁসি
আৰ মুঁই অসুবিধাত পৰুং
প্ৰত্যেকখান সুখী হাতেৰ কৰমর্দনত মুঁই হোয়া পৰুং অস্থিৰ কুনো সুখী দুইচোঁখেৰ সাথত মুঁই বিনিময় কৰিবাৰ নাপাং সংলাপ
সুখী মানুষগুলা লাগাল পাইলে মোৰ অসুখ বাঢ়ে ৰাত্তিৰ ৰাত্তিটা মোৰ ঘুম নাইসে মনত পৰে প্ৰিয় বন্ধুগুলাৰ কথা যেগুলানে দুখত কবিতা লেখে
এতো বেপৰোআ সুখী মানুষগুলানে যেলা হাঁটু নেয় শনিবাৰীয়া ফুটপাথত মুঁই খুব অসহায় হোয়া পৰুং
সুখী মানুষগুলানেৰথাকিয়াও সুখী কিজান উমাৰ ঈশ্বৰ
ঐ ঈশ্বৰক দেখীবাৰজৈন্যে মুঁই ব্যাকুল হোয়া পৰুং
বিছৰিয়া বিছৰিয়াও যেলা বিছৰিয়া নাপাং পলৰীয়া ঈশ্বৰক সুখী মানুষগুলানেৰ প্ৰতি মোৰ পুতৌ জন্মে পুতৌ জন্মে ঐ ঈশ্বৰেৰ প্ৰতি যায় মানুষেৰ মাজত থাকিবাৰ নাপায়
সুখী মানুষগুলাক লাগাল পাইলে সত্যকৰিয়ায় মোৰ অসুখ বাঢ়ে ।
• মূল অসমীয়া কবি:- কমল কুমাৰ মেধি • কামতাপুৰী ৰাওবদল:- কন্দর্পজিৎ কল্লোল