رنگه کاوه رنگینه آسمونم
دنگت دلگاویه ، دردل گرونم
اراچه،دالکه شویل نمیسی؟!
خدا درده تو باجیر بن سخونم
((ای لطافت و زیبایی روزگارمن٬ ای کسیکه صدای تو تسکین دردهای سنگین منست بگو چرا شبها بیداری؟!! مادر ای درد و ناراحتی های تو به بندبند وجودمن))
دریسه گه رنگین و سوز و کشته
دریسه ای طلائن هرچی خشته
یاونه بی تو ارزش خازی نیرن
بهشت ار تو بچی ،اسگه بهشته
((با اینکه سرزمینی سرسبز و قشنگ ست بااینکه همه چیز آن ازطلا ساخته شده و قیمتیست اما بدون تو اینها پشیزی هم نمی ارزند وتنها زمانی که تو در انجا باشی، بهشت معنا میگیرد))
بِنچةک Edit
https://web.archive.org/web/20190309001153/http://www.agerebidoe.blogfa.com/