شهرستان قصرشیرین از شهرستان‌های استان کرمانشاه ایران است. مرکز این شهرستان شهر قصرشیرین است. سومار دیگر شهر آن است. شهرستان قصرشیرین از شمال و غرب به کشور عراق از جنوب به استان ایلام از شرق به شهرستان‌های سرپل ذهاب و گیلانغرب محدود می‌شود. شهرستان قصرشیرین در سرشماری سال ۱۳۷۵، بالغ بر ۲۰۰۰۶ نفر جمعیت داشت که از این تعداد ۱۳۰۵۲ نفر ساکن در نقاط شهری و ۴۵۱۷ نفر ساکن درنقاط روستایی و بقیه غیر ساکن بوده‌اند، جمعیتی از مردمان قصرشیرین، بخش سومار ودهستان نصر آباد از ایل کلهر ایوان غرب می باشند.
شهرستان قصرشیرین بر سر راه اصلی تهران- بغداد قرار داشته و از قدیم آباد بوده‌است. مشهورترین اثر باستانی آن چهارطاقی است. آثار عمارتی معروف به عمارت خسرو در این شهر وجود دارد که از آثار باستانی ایران است. مردم قصرشیرین کرد زبان هستند. از دیگر بناهای تاریخی آن کاروانسرای شاه عباسی که پس از ترمیم و بازسازی، به موزه ی مردم شناسی قصر شیرین تبدیل شده است. قلعه جوامیر نیز اثر تاریخی دیگری در این شهراست. تپه سرسبز تفریحی در این شهرستان با نام فلاحت وجود دارد.
مرز با عراق[ویرایش | ویرایشگر متنی] شهرستان قصرشیرین با داشتن ۱۸۶ کیلومتر مرز مشترک با عراق دارای دو مرز رسمی پرویزخان و خسروی می‌باشد که مرز رسمی پرویزخان با اقلیم کردستان عراق و مرز خسروی با حوزه عربی عراق هم مرز است.[۲]
تقسیمات کشوری[ویرایش | ویرایشگر متنی] این شهرستان که در سال ۱۳۸۵ جمعیتی بالغ بر ۱۱۷۵۲۰ نفر جمعیت داشته‌است سومین شهر بزرگ این استان است.
بخش مرکزی دهستان الوند دهستان نصرآباد دهستان فتح‌آباد شهرها: قصر شیرین
بخش سومار دهستان سومار شهرها: سومار