Wp/isv/Todor Živkov

Todor Hristov Živkov (bulg.: Тодор Христов Живков; Pravec, 7 septembra 1911 – Sofija, 5 avgusta 1998) byl bulgarsky politik i komunističny aktivist. Črěz 35 let, on byl vodž Bulgarskoj narodnoj republiky. On byl najdolgo vladajuči vodž Vozhodnogo bloka i jedin iz najdolgo vladajučih nekraljevskyh vodžev v historije.

Živkov v 1963 godu v Němečkoj Demokratičnoj Republikě

Žitje

Živkov byl člen Bulgarskoj komunističnoj partije od 1932 goda. V 1942 godu stal člen Sofijskogo oblastnogo komiteta, a v 1948 člen Centralnogo komiteta. V lětah 1948–1949 on byl prvy sekretar gradskogo komiteta v Sofiji. V lětah 1950–1951 Živkov byl sekretar CK i člen-kandidat Politbjura CK BKP.

V času destalinizacije Živkov zastupil Vlko Červenkova kako prvy sekretar BKP. Do 1962 goda pobědil nad frakcijami Červenkova i premiera Antona Jugova. V 1962, poslě udaljenja vsih protivnikov iz partije, Živkov stal premier. V lětah 1971–1989 on takože byl prědsědatel Državnogo soveta. V aprilju 1965 goda Živkov izběgl konspiracije srěd vodžev partije i armije, naměrajučej pro-kitajsky puč.

Na polovině šestidesetyh let Živkov prědložil Nikitě Hruščevu, že Bulgarija stane čest SSSR. Kromě togo, Živkov započetkoval ogromnu nacionalističnu kampaniju za bulgarizaciju turečskogo menšinstva, čislečego 1,2 mln. ljudij, ktori byli pozyvani k emigraciji. V maju 1989 goda, Živkov nakazal izgnanje večinstva bulgarskyh etničnyh Turkov i tuta represija pričinila, že 310 tys. ljudij izběgli iz kraja. Blagodareči svojim akcijam Živkov iměl mnogo vragov, medžu drugymi premiera Georgi’a Atanasova i ministra vněšnjih děl Petara Mladenova, a takože vodža Sovetskogo Sojuza, Mihaila Gorbačova, ktory rěšil izbaviti se Živkova.

V novembru 1989 goda Živkov byl prinudženy k ustupjenju iz vsih polnjenyh jim funkcij. Dva měsece pozdněje, v januaru 1990 goda, Bulgarska narodna respublika i komunistična sistema prěstali jestvovati. V tomže měsecu, Živkov byl areštovany i v 1992 godu osudženy na sedm lět zaključenja v vezenju za pronevěrjenije državnyh grošev, ale s obzirom na starost i zly stan zdravja, on zaměsto togo prěbyval v domovym areštu. V avgustu 1998 goda Živkov umrl iz pričiny pnevmonije i vse obvinjenja protiv njemu byli odmetane.