Ὁ Φραγκῖσκος Ἰώσηφος Ἅϋδνος (γερμανιστί: Franz Joseph Haydn [ˈfʁants ˈjoːzɛf ˈhaɪdn̩], 1732-1809) ἧν μουσοτέχνης αὐστριακὸς εὔδοξος τῆς κλασσικῆς περιόδου.
Πολυγραφότατος καὶ τελειομανής, ἐπρωτοστάτει ἀκμῆς μουσικῆς θαλάμου, ὡς κλειδοκυμβάλου τριάδος. Κέκληται τῆς «Συμφωνίας πατἠρ» καὶ «Τετράδος ἐνχόρδων πατὴρ». Συμφωνίας γέγραφεν 108 καί μελοδράματα 24.
Ὁ Ἅϋδνος βεβίωκεν το πλεῖστον ὡς αὐλῆς μουσουργὀς παμπλούτου οἰκογενείας τῶν Ἔστερασίων (Esterházy) ἐν τῇ σφῶν ἐκτόπῳ ἐγγεἰῳ οὐσἰᾳ. Τοίνυν ἑρῆμος ᾧδε μόνος, «ἀνάγκῃ εὐμήχανος γέγονε» καθ᾽ἑαυτοῦ φρᾶσιν. Ἡ μουσικὴ αὐτοῦ μέντοι πανταχῆ ἐκυκλοφόρει καὶ εὐκλέστατος μουσουργῶν ἐν Εὐρώπῃ ἐδοκεῖτο.
Ἡ τοῦ Ἁΰδνου μουσικὴ ἱλαρὴ καί εὔσκωπτος ἐστὶ, ὧστε κυρίῳ αὐτοῦ ἀρέσκειν. Εὐκλεέστατος διὰ μουσικὰς αὐτοῦ κωμικὰς παιδιὰς δη ἐστὶ, ὡς ἡ πολύρροθος συγχορδία ἐν τῇ «Ἐκπλήξεως Συμφωνίᾳ». Πολυάριθμαι λοιπαὶ παιδιαὶ περιλαμβάνουσι ψευδεῖς καταλήξεις (π.χ. ταῖς τετράσι Op. 33 No. 2 καὶ Op. 50 No. 3), καὶ τὴν ἀξιόλογον ῥυθμικὴν ἀπάτην ἐν τῷ τμήματι τριάδος τοῦ τρίτου μέρους τοῦ Op. 50 No. 1.
Ἐν ἔτει 1797 «Ὕμνον Αὐτοκράτορος» συνέθεσεν ὡς τετράδα, ὅς εἶτα Αὐστρίας αύτοκράτορος Φραγκίσκου ὕμνος ἐγένετο, νῦν δε, ἐξ᾽ἔτους 1922, τῆς Γερμανίας ἐθνικὀς ὕμνος τυγχάνει. Οὐαὶ τῆς εἰρωνείας!
Ἐν Οὐινδοβόνῃ, κῦδος ἀείρων, μουσικῆς παίδευσιν τῷ εἶτα ὑπερβάλλοντι Βηθούενι παρέσχεν.
Σύνδεσμοι Ἐξώτεροι
edit
|
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ Ἰωσήφου Ἁΰδνου |
- Ὕμνου Αὐτοκράτορος τετράς
- KuK Φραγκίσκου ὕμνος
- Ἔνθέου συμφωνίας Ἐκπλήξεως δεύτερον μέρος
- Τρίτον μέρος Op. 50 No. 1, μαθηματικώτατον
- Κωμική κατάληξις τετράδος Op. 33 No.2
 |
Ἥδε ἡ ἐγγραφὴ περί τινος ἀνθρώπου βιογραφίας δεῖ παρεκτενεῖσθαι . Βοηθεῖτε μετὰ τῆς ὑμετέρας εἰσφορᾶς τῇ ἐργασίᾳ ταύτῃ. |