Wp/grc/Ἰωσὴφ Β΄ τῶν Ἁψβούργων

Ἰωσὴφ Β΄ τῶν Ἁψβούργων (γερμανιστί: Kaiser Josef II.; 13 Μαρτίου 1741 ἐν Οὐινδοβόνῃ - 20 Φεβρουαρίου 1790) ἦν ῥωμαϊκὸς-γερμανικὸς αὐτοκράτωρ.

Βίος

Ὑιὸς τῆς Μαρίας Θηρεσίας ὦν γίγνεται ἐν τῷ ἔτει 1764 ῥωμαϊκὸς βασιλεὺς καὶ ἐν τῷ 1765 ἀυτοκράτωρ καὶ συνβασιλεύων τοῦ κράτους τῆς Αὐστρίας. Θέλει αὔξησιν τῶν ἐδαφῶν τῶν αὐστριακῶν καὶ ἀντιπαλεῖ τῷ Φρειδερίκῳ τῆς Πρωσσίας. Ἐν 1780, μετὰ τὸν τῆς μητρὸς θάνατον (29 Νοεμβρίου), γίγνεται μόναρχος. Συμμαχούμενος στενῶς μετὰ τῆς Ῥωσίας ἀναλαμβάνει τῷ 1785 τὰ σχέδια πολέμου κατὰ τὴν Βαυαρίαν: ἀλλὰ πάλι μάτην λόγω τῆς Ὁμοσπονδίας τῶν πριγκίπων. Ἐν 1788 τοῖς Τούρκοις διακηρύττει τὸν πόλεμον, οὗ τὸ τέλος αὐτὸς οὐκέτι μαρτυρεῖ ὅμως.

Ἐσωτερικῶς εἰσάγει δεσποτισμὸν τῶν φωτισμένων (Josephinismus), μίαν συνολικήν τε καὶ κεντρικὴν πολιτικὴν κατάστασιν. Ἡ δουλοπαροικία ἀπαγορεύεται ὑπὸ αὐτοῦ. Προωθεῖ τὰ ἐμπόρια, τὰς τέχνας καὶ τὰς ἐπιστήμας. Τὸ ὑπερβολικὸν ἐκκλησιαστκὸν σύστεμα μεῖον γίγνεσθαι ἐντέλλει ἐπίσης. Τῇ 13 Ὀκτωβρίου 1781 ἐκδίδωσι τὸ Διάταγμα ἀνοχής (Toleranzedikt) πάσι τοῖς πολίταις, ἀλλὰ αὗται αἱ μεταρρυθμίσεις οὐ πανταχοῦ ἀγαπούνται. Ἐν 1785 γίγνεται ἐξέγερσις ἐν τῇ Βαταυΐᾳ. Ἐν τῇ Οὐγγαρίᾳ ἀναδιοργανωμένῃ κατὰ γραφειοκρατικὸν τρόπον ἀνταρσία κωλύεται.

Πηγαί

Brockhaus' Kleines Konversations-Lexikon, fünfte Auflage, Band 1. Leipzig 1911, σ. 904, απάντα λέγεται ᾧδε.

Οὐικικοινά

Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ του αυτοκράτορος Ιωσήφ Β΄