Wp/grc/Ἡρακλῆς Ἐρῶν

Ὁ Ἡρακλῆς Ἐρῶν (ἰταλιστί: Ercole amante) ἐστὶ μελόδραμα εἰς πέντε πράξεις σὺν προλόγῳ τοῦ Φραγκίσκου Καυαλλίου ἐπὶ βιβλαρίου τοῦ Φραγκίσκου Βουτίου ὃ ἔλαβε ἐκ τοῦ ἐνάτου βιβλίου τῶν Μεταμορφώσεων τοῦ Ὀβιδίου καὶ τῶν Τραχινιῶν τοῦ Σοφοκλέους. Πρώτη θέα αὐτοῦ ἐγένετο ἡ 7 Φεβρουαρίου 1662 τῇ τοῦ Ἀνακτόρου τοῦ Κεραμεικοῦ αἰθούσῃ τῶν μηχανῶν.

Ἡρακλῆς Ἐρῶν

Ἐξώφυλλον τοῦ Βιβλαρίου

Τίτλος Ercole amante Γλῶσσα Ἰταλική Εἶδος Τραγῳδία Μουσική Φραγκίσκος Καυάλλιος Βιβλάριον Φραγκίσκος Βούτιος Πηγή Μεταμορφώσεις τοῦ Ὀβιδίου Τραχίνιαι τοῦ Σοφοκλέους Πράξεις 5 Πρώτη θέα 7 Φεβρουαρίου 1662 Θέατρον Ἀνάκτορον τοῦ Κεραμεικοῦ, Λευκετία

Κεφάλαιον

Ἡρακλῆς (Nahuel Di Pierro) καὶ Ἀφροδίτη (Guilia Semenzato) ἐκ τῆς δευτέρας σκηνῆς τῆς πρώτης πράξεως (Opéra Comique, Νοέμβριος 2019)

Πρώτη σκηνή, τρίτη πρᾶξις (Τὰ περιόντα ὑπὸ τοῦ Carlo Vigarani - 1662)

Πρόλογος

Οἱ ποταμοὶ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν ἡμισφαιρίων καλοῦνται ὑπὸ τῆς Κυνθίας ἵνα ἐπαινῶσι τὸν γάμον τοῦ Λουδουίκου ΙΔ΄ καὶ τῆς Μαρίας Θηρεσίας ὅνπερ εἰκάζει πρὸς τούτου τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἥβης.

Πρᾶξις Πρώτη

Ἐν δάσει τινί, Ἡρακλῆς μέμφεται τὸν ἔρωταν αὐτοῦ ἀμφὶ τῇ Ἰόλῃ ὃς τοῦτον χειροῦται. Ἀφροδίτη ἐκ τῶν Οὐρανῶν εἶτα καταβαίνει καὶ ὑπισχνεῖται βοηθεῖν αὐτῷ. Ἥρα δ' ἀκούσασα ταῦτα, ὀργίζεται ὑπὸ τῶν πράξεων αὐτῆς. Οὐ μόνον ἁνὴρ τῆς Δῃανείρας καὶ φονεὺς τοῦ τῆς Ἰόλης πατρός, ἀλλὰ καὶ ὁ ὑϊὸς αὐτοῦ Ὕλλος ἀγαπᾷ τὴν Ἰόλη. Βούλεται οὖν τῷ τοῦ Ὕπνου σπηλαίῳ ἰέναι ἵνα ζητῇ βοήθειαν.

Πρᾶξις Δευτέρα

Ἡ Ἰόλη δίδως μετὰ τοῦ Ὕλλου ὅρκους ἔρωτος κᾷτα καλεῖται ὑπὸ τοῦ Ὑπηρέτου συναντᾶν τῷ Ἡρακλεῖ. Ὁ δὲ Ὑπηρετὴς - ἐνθυμούμενος τοῦ ἔρωτος - ὑπολαμβάνεται ὑπὸ τῆς Δῃανείρας καὶ τοῦ Λίχου οἳ μανθάνουσι τὴν γνώμην αὐτοῦ καὶ νοοῦνται ὡς ἂν φεύγοιεν, αὕτη σὺν τῷ υἱῷ αὐτῆς, ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέως. Ἐν τούτῳ ἡ Ἥρα ἔρχεται πρὸς τὸ σπήλαιον τοῦ Ὕπνου καὶ δ' ἀπὸ τῆς Πασιθέας λαμβάνουσα τοῦτον βαίνει.

Πρᾶξις Τρίτη

Τῷ κήπῳ ἡ Ἀφροδίτη φύει ἀνάκλιντρον μαγευτικὸν ὃ γοητεύσει τὴν Ἰόλην καὶ δώσει ταύτην τῷ Ἡρακλεῖ. Γίγνεται καὶ βούλεται τόνδε γαμεῖν. Ὁρῶν δὲ τάδε Ὕλλος ἐθέλει ἑαυτὸν ἀποκτείνειν καὶ λείπει. Tηνικαῦτα φαίνει ἡ Ἥρα ἣ κεκοιμικυῖα τὸν Ἡρακλέα σὺν τῇ βοηθείᾳ τοῦ Ὕπνου, δίδως τῇ Ἰόλῃ ξιφίδιόν τι ὅπως ἂν τοῦτον ἀποκτείνῃ. Μέντοι Ὕλλος πάλιν φαίνων ταύτην ἐμποδίζει ἀλλ' ὅταν ὁ Ἡρακλῆς ὑπὸ τοῦ Ἑρμοῦ ἀφυπνίζεται, ἡγεῖται ὅτι ὁ υἱὸς αὐτοῦ βούλεται ἀυτὸν θείνειν. Ἐντεύθεν ἐθέλει τόνδε νεκρόν. Ἡ Δῃάνειρα ἀγανακτεῖ καὶ ἡ Ἰόλη προτίθεται ὡς νύμφη ἵνα σώσῃ τὸν Ὕλλον. Ἡρακλῆς ὁμολογεῖ καὶ ἐξορίζει τὴν Δῃάνειρα τῇ Καλυδώνῃ καὶ τὸν Ὕλλον ἐν τινὶ πύργῳ παρὰ τῇ ἁλί.

Πρᾶξις Τετάρτη

Ὁ Ὑπηρέτης ἔρχεται πρὸς τὴν τοῦ Ὕλλου εἰρκτὴν ἵνα τῷδε διδῷ ἐπιστολὴ τῆς Ἰόλης. Μέντοι γέ, καναποντίζεται ὑπὸ θυέλλης. Ὕλλος ἀπολείπων πᾶσαν ἐλπίδα πίπτει εἰς τὴν θάλασσαν. Φαίνει τότε ἡ Ἥρα καὶ αἰτεῖ τὸν Ποσειδῶνα σῴζειν τὸν δυστυχῆ παῖδα ὅνπερ εἶτα πραΰνει. Ἐν τῷ μεταξὺ Δῃάνειρα πείραται θάπτειν ἑαυτήν, ἀλλὰ κωλύεται ὑπό τινος πενθίμης πομπῆς ἡγουμένης γὲ ὑπὸ τῆς Ἰόλης ἐθελούσης ἀνίσταναι τὸν αὐτῆς πατέραν Εὔρυτον. Δῃάνειρα ἀγγέλλει ὡς Ὕλλος ἤδη νεκρός. Λίχας τήνδε καὶ Ἰόλην σῴζει ἐξ αὐτοχιερίας φὰς ὡς ἂν ὑπεκτίθετο. Οὔτως δύνανται ἔχειν ἐλπίδαν.

Πρᾶξις Πέμπτη

Αἱ σκιαὶ τοῦ Εὐρύτου, τῆς Κλερίκης, τοῦ Βουσίρεως καὶ τοῦ Λαοδέμοντος ἐν τῷ ᾍδῃ ζητοῦσι ἐκδίκησιν. Έν δὲ τῷ Ναῷ τῆς Ἥρας Νυμφευτρίας, οἱ Ἰερεῖς αἰτοῦσι ζεύγει διδόναι εὐδαιμονίαν. Ἡρακλῆς ἐνδύων τὸν χιτῶνα τοῦ Νέσσου εὐθέως χειροῦται ὑπ' ὀδύνης δεινῆς ἥπερ δὴ ταῦτον ἀποκτείνει. Τότε φαίνει Ὕλλος ὅς λέγει Δῃανείρᾳ τὲ καὶ Ἰόλῃ πῶς σώθη. Θρηνοῦντες τὸν Ἡρακλῆ, ἀφικνεῖται Ἥρα ἣ λέγει αὑτοῖσιν ὡς Ἡρακλῆς οὐ ἀπέθανε ἀλλ' ἐν οὐρανοῖς τὴν Ἥβην λαμβάνει. Ἡρακλῆς καὶ Ἥβη δηλοῦσι ὅτι εἷς γάλλος Ἡρακλῆς ποτε γαμήσει μίαν ἱσπανικὴν Ἥβην ἐν ταῖς ὄχθαις τοῦ Σηκουάνου.

Σχήματα

Σχῆμα	Εἶδος φωνῆς	Ὑποκριταὶ τῇ πρώτῃ θέᾳ
Πρόλογος
Cinzia (Κυνθία = Σελήνη)	καστράτος (ὑψίφωνος, παρενδυσίας)	Giuseppe Meloni
Tibere (Τίβερης)	βαθύφωνος	Beauchamps
Ποταμοί	χορός
Κύριον Μελόδραμα
Ercole (Ἡρακλῆς)	βαθύφωνος	Vincenzo Piccini
Venere (Ἀφροδίτη)	ὑψίφωνος	Hylaire Dupuis
Giunone (Ἥρα)	καστράτος (ὑψίφωνος, παρενδυσίας)	Antonio Rivani
Hyllo (Ὕλλος)	ὀξύφωνος	Giuseppe Agostino Poncelli
Iole (Ἰόλη)	ὑψίφωνος	Anna Bergerotti
Paggio (Ὑπηρέτης)	καστράτος (ὑψίφωνος)
Deianira (Δῃάνειρα)	ὑψίφωνος	Leonora Ballarini
Licco (Λίχας)	καστράτος (κοντράλτος)	Giuseppe Chiarini
Pasithea (Πασιθέα)	ὑψίφωνος	Bordoni
Sonno (Ὕπνος)	σιγηρός
Mercurio (Ἑρμῆς)	ὀξύφωνος	Tagliavacca
Nettuno (Ποσειδῶν)	βαθύφωνος	Paolo Bordigone
Ombra di Eutyro (Εὐρύτου σκιὰ)	βαθύφωνος	Paolo Bordigoni
Ombra di Clerica (Κλερίκης σκιὰ)	ὑψίφωνος	Anne Chabanceau de La Barre
Ombra di Leomedonte (Λαομέδοντος σκιὰ)	ὀξύφωνος	Vulpio
Ombra di Bussiride (Βουσίρεως σκιὰ)	κοντράλτος	Zannetto
La Bellezza (Ἥβη)	ὑψίφωνος	Anne Chabanceau de La Barre
Le Grazie (Οι Χάριτες)	χορός	Ribera, Meloni, Zannetto
Ζέφυροι και Ῥεύματα, Θυτῆρες, ᾍδου σκιαί, Τρίτωνες καὶ Σειρῆνες	χορός

Πηγαί

Βιβλιογραφία

• (Γαλλιστί) Ercole Amante (Hercule amoureux), Opéra Baroque
• (Ἰταλιστί) Libretti di Opera, Ercole Amante

Σύνδεσμοι Ἐξώτεροι

Οὐικικοινά

Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τοῦ Ἡρακλέους Έρῶντος

• Βιβλάριον τοῦ μελοδράματος (ἰταλιστί)

Ἥδε ἡ ἐγγραφὴ δεῖ παρεκτενεῖσθαι . Βοηθεῖτε μετὰ τῆς ὑμετέρας εἰσφορᾶς τῇ ἐργασίᾳ ταύτῃ.