Ἡγεμόνες (ἰαπωνιστὶ 将軍 Σιωγούν[1], κατὰ νόμον 征夷大将軍 Σειϊ-δαισιωγούν, ἡ δὲ ἡγεμονία ἰαπωνιστὶ 幕府 Βακούφου) ἐκαλοῦντο οἱ ἐν τέλει ἐν τῇ Ἰαπωνίᾳ μετὰ τὸν αἰῶνα τῆς Καμακούρας, ὡς κατασταθείσας ὑπὸ Ἰορίτομο τῶν Μινάμοτο τῆς ἡγεμονίας, καὶ πρὸ τῆς Μειζὶ νεοχμώσεως, ἀρχόμενοι δὲ δι’ ἰσχύος ἀντὶ τοῦ αὐτοκράτορος καὶ τρόπον μοναρχικὸν τὸ κῦρος παραδιδόντες τοῖς ἐκγόνοις, μέχρι ἂν παρείη τῷ αὐτοκράτορι τὴν ἀρχὴν Τοκουγάουα Ἰοσινόβου, ὕστατος τοίνυν ὢν τῶν ἡγεμόνων.