Ἀριστοτέλης Σταγειρίτης (384–322 π.Χ.), Νικομάχου Μαχάονος ἰατροῦ τοῦ τῶν Ἀσκληπιαδῶν γένους καὶ μητρὸς Φαιστιάδος, φιλόσοφος, μαθητὴς Πλάτωνος, τραυλὸς τὴν φωνήν.
Καὶ ἀδελφοὺς μὲν ἔσχεν Ἀρίμνηστον καὶ Ἀριμνήστην, θυγατέρα δὲ ἀπὸ Πυθιάδος, τῆς θυγατρὸς Ἑρμείου τοῦ εὐνούχου: ὃς καὶ θλαδίας ὢν αὐτὴν ἔσπειρε. γημαμένη δὲ τρισὶν ἡ Ἀριστοτέλους θυγάτηρ τεκνώσασα προετελεύτησεν Ἀριστοτέλους τοῦ πατρός. ἔσχε δὲ καὶ υἱὸν Νικόμαχον ἐξ Ἑρπυλλίδος παλλακῆς, ἣν ἠγάγετο μετὰ Πυθιάδα παρ' Ἑρμείου τοῦ εὐνούχου: ὅστις ἦν ἄρχων Ἀταρνέως, χώρα δὲ αὕτη Τρῳάδος, Εὐβούλου δὲ τοῦ Βιθυνοῦ δοῦλος γεγονὼς ἔλαβε: καὶ αὐτοῦ Ἑρμείου παιδικὰ γενομένου Ἀριστοτέλους. ἦρξε δὲ ἔτη ιγ´ τῆς Περιπατητικῆς κληθείσης φιλοσοφίας διὰ τὸ ἐν περιπάτῳ ἤτοι κήπῳ διδάξαι ἀναχωρήσαντα τῆς Ἀκαδημίας, ἐν ᾗ Πλάτων ἐδίδαξεν. ἐγεννήθη δὲ ἐν τῇ #4θ# Ὀλυμπιάδι καὶ ἀπέθανεν ἀκόνιτον πιὼν ἐν Χαλκίδι, διότι ἐκαλεῖτο πρὸς εὐθύνας, ἐπειδὴ ἔγραψε παιᾶνα εἰς Ἑρμείαν τὸν εὐνοῦχον: οἱ δέ φασι νόσῳ αὐτὸν τελευτῆσαι βιώσαντα ἔτη ο´.[1]
Ἀκουστὴς Ἀριστοτέλους καὶ διάδοχος τῆς σχολῆς τῆς ἐν τῷ περιπάτῳ ὑπ' αὐτοῦ καταλειφθείσης Θεόφραστος ἦν.[2]
Τὰ τοῦ Ἀριστοτέλους ἔργα
edit- Ὄργανον
- Κατηγορίαι (Categoriae)
- Περὶ ἑρμηνείας (De interpretatione)
- Ἀναλυτικὰ πρότερα (Analytica priora)
- Ἀναλυτικὰ ὕστερα (Analytica posteriora)
- Τοπικά (Topica)
- Περὶ σοφιστικῶν ἐλέγχων (Sophistici elenchi)
- Φυσικά (Physica)
- Περὶ ουρανού (De caelo)
- Περὶ γενέσεως και φθοράς (De generatione et corruptione)
- Μετεωρολογικά (Meteorologica)
- Περὶ κόσμου (De mundo) *
- Περὶ ψυχῆς (De anima)
- Μικρὰ φυσικά (Parva naturalia)
- Περὶ αἰσθήσεως καὶ αἰσθητῶν (De sensu et sensibili)
- Περὶ μνήμης καὶ ἀναμνήσεως (De memoria et reminiscentia)
- Περὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως (De somno et vigilia)
- Περὶ ἐνυπνίων (De insomniis) *
- Περὶ τῆς καθ᾽ ὕπνον μαντικῆς (De divinatione per somnum)
- Περὶ μακροβιότητος καὶ βραχυβιότητος (De longitudine et brevitate vitae)
- Περὶ νεότητος καὶ γήρως (De juventute et senectute)
- Περὶ ζωῆς καὶ θανάτου (De vita et morte)
- Περὶ ἀναπνοῆς (De respiratione)
- Περὶ πνεύματος (De spiritu) *
- Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν (De animalium historia)
- Περὶ ζῴων μορίων (De partibus animalium)
- Περὶ ζῴων κινήσεως (De motu animalium)
- Περὶ πορείας ζῴων (De incessu animalium)
- Περὶ ζῴων γενέσεως (De generatione animalium)
- Περὶ χρωμάτων (De coloribus) *
- Περὶ ακουστῶν (De audibilibus)
- Φυσιογνωμονικά (Physiognomonica) *
- Περὶ φυτῶν (De plantis) *
- Περὶ θαυμασίων ἀκουσμάτων (De mirabilibus auscultationibus) *
- Μηχανικά (Mechanica) *
- Προβλήματα (Problemata) *
- Περὶ ἀτόμων γραμμῶν (De lineis insecabilibus) *
- Περὶ θέσεως ἀνέμων (Ventorum situs et cognomina) *
- Μεταφυσικά (Metaphysica)
- Ἠθικὰ Νικομάχεια (Ethica Nicomachea)
- Ἠθικὰ μεγάλα (Magna moralia) *
- Ἠθικὰ Εὐδήμεια (Ethica Eudemia)
- Περὶ ἀρετῶν καὶ κακιῶν (De virtutibus et vitiis)
- Πολιτικά (Politica)
- Οἰκονομικά (Oeconomica)
- Ῥητορική (Rhetorica)
- Τέχνη ῥητορική (Rhetorica ad Alexandrum) *
- Περὶ ποιητικῆς (Poetica)
- Πολιτεῖαι πόλεων δυοῖν δεούσαιν ρξʹ· κατ' εἴδη· δημοκρατικαί, ὀλιγαρχικαί, τυραννικαί, ἀριστοκρατικαί
- Ἀθηναίων πολιτεία
- Περὶ Μελίσσου, Ξενοφάνους καὶ Γοργίου (De Melisso, Xenophane, Gorgia) *
- Οἱ διάλογοι
- Ἀλέξανδρος ἢ ὑπὲρ ἀποίκων
- Ἐρωτικὸς
- Μενέξενος
- Νήρινθος
- Περὶ βασιλείας
- Περὶ δικαιοσύνης
- Περὶ εὐγενείας
- Περὶ εὐχῆς
- Περὶ ἡδονῆς
- Περὶ παιδείας
- Περὶ πλούτου
- Περὶ ποιητῶν
- Περὶ πολιτικοῦ
- Περὶ ῥητορικῆς ἢ Γρῦλος
- Περὶ φιλοσοφίας
- Εὐδαίμος ἢ Περὶ ψυχῆς
- Προτρεπτικός
- Σοφιστὴς
- Συμπόσιον
Ὑποσημειώσεις
editἘξωτερικοὶ σύνδεμοι
edit