Wp/grc/Ναὸς τῶν Φραγκισκανῶν (Ἐρφούρτη)

Ὁ Ναός τῶν Φραγκισκανών (Γερμανιστί: Barfüßerkirche) πρὸ τῶν βλαβών τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τὸ μέγιστον προτεσταντικόν ἱερόν τῆς πόλεως τῆς Ἐρφούρτης ἦν.

Ἱστορία

Τῇ 26 Νοεμβρίου 1944, τῇ νυκτί ἀκολουθούση τὴν Κυριακήν τῶν θανάτων (προτεσταντική ἑορτή εἰς τὸ τέλος τοῦ ἐκκλησιαστικού ἐνιαυτού), κατεπυροβολήσαντο καὶ εἰς τὸν Δρόμον τῶν Φραγκισκανών. Κατελύθη ὁ κεντρικός νάρθηξ ὁ ἐπιμήκης. Ἀλλά ἡ κόνγκη ἀπό τῶν ἀρχῶν τοῦ 14οῦ αἰώνος παρέμεινε ἀβλαβής. Ἐχωρίζετο ύστερον τοίχῳ τινί ἀπό τῶν ἐρειπίων ὑπηρετούσα τῇ κοινότητι μεγάλον χρόνον λειτουργικώς. Τῷ έτει 1977 ἐβεβηλώθη καὶ παρεδόθη εἰς ἀστικήν ἐπιστασίαν τῆς ἐνορίας χρεωκοπίαν ἐχούσης.

Τεχνήματα

Ἡ περί τῆς ἁγίας τραπέζης άψις ἐκ τούτου ὑποκατάστημα τῷ Μουσείῳ Ἄγκερ ἐστίν διά τὴν συλλογήν τῆς ἐκκλησιαστικής μεσαιωνικής. Ἐν ταύτῃ τῇ άψιδι φιλοξενούνται μερικά ἐξαιρετικά ἐκθέματα.

Τὸ τρίπτυχον (τέμπερα εἰς ξύλον κωνοφόρων δένδρων) μετά τῆς τῆς σταύρωσεως στιγμής ἐν τῷ κέντρῳ ἐποιήθη περί τὸ έτος 1420 καὶ ἀναφέρεται καὶ ὡς Βωμός τῶν βαφέων (Γερμανιστί: Färberaltar).
Η παρουσία τῆς φρατρίας τῶν βαφέων πολλάκις ἐν τῇ ἱστορία τοῦ τὸν ναόν ἱδρύειν ἐμφανίζεται. Ὡσαύτως καὶ ὁ τελευταίος λίθος ἐν τῇ κόγκῃ φέρει τὸ οἰκόσημον τούδε τοῦ τάγματος, ἐν ᾧ τέσσερεις βαφείς χαρούμενοι μειγνύασιν τὸ χρώμα τῆς ἰσάτιδος ἐν μεγάλῳ κάδῳ.
Τὸ ψιλοκόμμενον πρόσωπον τοὗ Τσίνα φὸν Βάργκουλα/Cinna von Vargula (+1370) ἀκτινοβολεί εὐθυμίαν καὶ εὐφροσύνην. Εἰ βλέποις τούτο τὸ όμορφον σχήμα, ἀν ἐπιλανθάνοιο ἐντελώς, ότι πρό ταφόπετράς τινός εἶ. Τοπικός ἀγαλματοποιός τις ἐποίησε αὐτό τὸ ἀριστούργημα, ὃ ἦν ἐπώνυμον διὰ τὸν ἰδίον καλλιτεχνίτα. Ό, τι ούτος ὁ άνθρωπος ύστερον έκαμνε, ὀνομάζετο ἁπλώς "έργον τοῦ τῆς Τσίνα ἀγαλματοποιού".
Επί τέτταρα παράθυρα διανέμονται ὑαλικαί εἰκόνες τοῦ έτους 1235. Δεικνύασιν τὴν ἱστορίαν τῶν παθών τοῦ Χριστού καὶ σκηνάς ἀπό τῆς ζωής τοῦ ταγματικού ἱδρύτου Φραγκίσκου τῆς Ἀσίζης. Αὐταὶ εἰσίν αἱ ἐκκλησιαστικαί ὑαλοί αἱ ἀρχαιόταται πάσης τῆς πόλεως.
Τὸ μαυρισμένον σχήμα ἐξ ἁμμίτου τοῦ ἁγίου ἀπό τοῦ 14οῦ αἰώνος πρώτερον ἐκοίταξε ἀπό τῆς ἀρχικής θέσεως ἑαυτού εἰς τὸν βόρειον-ἑσπερινόν τείχον τῆς κόγκης πρός τὴν Οδόν Schlösserstraße.

Άφιξις τῶν μοναχών ἐν τῇ Ἐρφούρτη

Οἱ Φραγκισκανοί ἀφίκοντο ἐνθάδε τῷ έτει 1224. Τὸ πῦρ τοῦ 1291 κατέλυσε ἐξ όλου τὸν τότε ναόν τὸν κοινοβιακόν. Τὸ νέον κτίριον ἠγκαινιάσθη τῷ 1316. Ἐπειδή οἱ μοναχικοὶ ἐπαίται ἐβάδιζον ἐξυπόλητοι ὀνομάζονται ἐν τῇ Γερμανική γλώττῃ Barfüßer καὶ τὸ ἱερόν αὐτών Barfüßerkirche.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Οὐικικοινά

Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τοῦ Ναού τῶν Φραγκισκανών