Τὸ Μοναστήριον τῶν Αὐγουστινιανών (Γερμανιστί: Augustinerkloster) ένα ἀπό τῶν μάλιστα ἐντυπωσιακών μνημείων τῆς μεσαιωνικής ἀρχιτεκτονικής ἐστίν. Εὑρίσκεται μέση ἐν τῇ Ἐρφούρτῃ. Ήδε ἡ μονή τῶν Αὐγουστινιανών ἐρημιτών ἐκτίσθη περί τὸ έτος 1277. Ἐνταύθα ὁ Μαρτίνος Λούθηρος μοναχός ἐγένετο τῇ 17 Ιουλίου 1505. Έμεινε ώδε μέχρις τοῦ έτους 1511.
Ἱστορία
editἩ μονή μετά ὀλίγον χρόνον ἐκινείτο Μεταρρύθμισει. Ἐν έτει 1522 ήδη ὁ ηγούμενος καὶ ένιοι μοναχοί κατέλιπον τοῦτον τὸν τόπον. Ὁ ναός ἐγένετο προτεσταντικός ἀπό τοῦ 1525 λειτουργησόμενος τῇ ἐνορίᾳ Ἁγίου Ιωάννου.
Ἐν έτει 1556 ἀπέθανε ὁ τελευταίος μοναχός καὶ τὸ μοναστήριον ἐδημεύθη. Κατά τὴν διάρκειαν τῶν αἰώνων, ὀρφανοτροφείον, τὸ Συγκλητικόν Γυμνάσιον, μεγάλη βιβλιοθήκη καὶ τὸ Ίδρυμα Αγίου Μαρτίνου έπλησαν τὰ κενά δώματα τοῦ πάλαι μοναστηρίου.
Διά τούτον τὸν σκοπόν ἐγένετο τοῦ 19οῦ αἰώνος μετοικοδομία ἀκριβής κατά τὰ σχέδια τοῦ γνωστού ἀρχιτέκτονος Καρόλου Φρειδερίκου Σίνκελ. Ἐξ αἰτίας ἐπιδρομής καταπυροβολούσης ἐν έτει 1945 πολλαί ζημιαί ἐγένοντο. Μετά ἐκτετάμενα ἀποκαταστάσεως έργα, ἀναλάμπει ἐν νέῳ φωτί τήμερον τὰ ἅπαντα.
Χρησιμοποίησις σημερινή
editἩ μονή ἠλλάγη εἰς κέντρον συναντήσεως καὶ εἰς συνεδριακόν κέντρον τῆς Εὐαγγελικής Εκκλησίας τῆς Κεντρικής Γερμανίας (EKM). Καὶ ὁ οἰκουμενικός δρόμος προσκυνήματος ἐγγύς ἐστιν. Ἐνδιαφέρων πολύ ἐστιν καὶ ἡ έκθεσις "Ἁγία Γραφή-Μοναστήριον-Λούθηρος", τὸ μοναχικόν κέλλιον τοῦ Λουθήρου, τά παράθυρα ἐν τῷ ναώ καὶ πολύ ὠραίον περίστυλον. Ἐν έτει 2004 ἡ μονή ἀνεγνωρίσθη ὡς πολιτιστικόν μνημείον εἰδικής ἐθνικής πολιτιστικής σημασίας.
Πηγή
editΕξωτερικοί σύνδεσμοι
edit
|
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τῆς Μονής τῶν Αὐγουστινιανών τῆς Ερφρούρτης |
