Ἡ Μητρόπολις Ἁγίας Μαρίας (Γερμανιστι: Dom St. Marien zu Erfurt), ἐν κεντρικώ λόφῳ τῆς πόλεως τῆς Ἐρφούρτης κειμένη, έδρα ἐστίν τῆς καθολικής Ἐπισκοπής τῆς Ἐρφούρτης (Dioecesis Erfordiensis).
Ἱστορία edit
Ἡ ἐπισκοπικού παρεκκλησίου τινός κατασκευή ἀναφερεται ήδη τῷ 741, οὗ ίχνη τινά ἐξ άλλων πολλών συντηρούνται ὡς τήμερον.
Τὸ ἱερόν θρησκευτικού σωματείου τινος, ὁ ἀναφέρεται ἐν ἐγγράφοις τῷ 1117, κατέρρευσε τῷ 1153. Διάγεται ἀπό τοῦ 1154 έως τοῦ 1253 ἡ οἰκοδόμησις βασιλικής μετά ῥωμανικών πύργων ἀνατολικών, ὧν τὰ ὑπόγεια καὶ σήμερον ὑπάρχουσιν. Ὁ δε μεσημβρινὸς πύργος ἄρχεται ῥωμανικώς, ἀλλά οὐ τελείται.
Τέλῳ τοῦ 13οῦ αἰώνος ἐπιτρέπει μία τεχνητή τοῦ λόφου παράτασις τὴν ίδρυσιν τῆς μεγάλης κόγκης εἰς τὰ ἀνατολικά μεταξύ τοῦ 1349 καὶ τοῦ 1372 τε καὶ ὑποκειμένης κρύπτης (1353). Τὰ 13 ὑαλικά παράθυρα πρὸ τοῦ 1420 πεφυκότα περιλαμβάνουσιν ἐν ύψει 18 μετρών περί τὰ 1100 κιβώτια. Καὶ μάλα ἀναφαίνονται ἐν τῷ καταλόγω τῆς Ἐκπαιδευτικής Ἐπιστημονικής καὶ Πολιτιστικής Οργανώσεως τῶν Ἡνωμένων Ἐθνών περί Εὐρωπαϊκής μεσαιωνικῆς ὑαλικής ἰκονογραφίας.
Τῇ ἀρχή τοῦ 14ου αἰώνος ἐποιήθησαν αἱ πλαγίαι άψιδες καὶ ἡ τοῦ κογκηκού λαιμού αύξησις. Τότε ήλθε καὶ ἡ ἐγκατάστασις τοῦ κεντρικού πύργου. Ἡ προετοιμασία τοῦ εἰσοδικού τριγώνου (1330-1340) μετά τοῦ ἀγάλματος τῆς Παρθένου καὶ τῶν 12 ἀποστόλων εἰς τὴν πύλην τὴν ἀνατολικήν ἀντιστοίχως τῶν σοφων καὶ τῶν μωρών παρθένων εἰς τὴν ἑσπερινήν πύλην ἓν ἀπό τῶν ἰδιαιτέρων χαρακτηριστικών ἐστιν, ότι μεγάλην πύλην δημιουργείσθαι οὐχ έξην τοῦ λόφου τοῦ καθεδρικού ναού κωλύοντος.
Ἀπό τοῦ 1455, νέα οἰκοδόμησις τῆς τρικλίτου ἐκκλησιαστικής αἰθούσης εἰς τὴν ἑσπερινήν διεύθυνσιν ἐγένετο. Τὰ πρώην άκρα κωδωνοστράσια - ἀναλογικώς τοῖς πύργοις τοῦ γειτονικού Ναού Ἁγίου Σεβερίνου - κατέστραφησαν τῷ 1717 καὶ μόνον τῷ 1854 ἐποιήθησαν κατά τὴν νῦν μορφήν. Τότε ἐγένοντο ἰσχυραί ἀλλαγαί ἐν όλῳ τῷ δώματι (ὑψηλή άψις ἀπὸ τοῦ 1844 καὶ κύρια αίθουσα ἀπό τοῦ 1864 άχρι τοῦ 1873).
Μερικαί κτεταμέναι ἀνακατασκευαί ήσαν ἀπό τοῦ 1964. Καὶ ἡ παλαιά μορφή τῇ στεγή ἀνεδόθη. Ἐν τῇ κόνγχη νέα ὑαλικά προστασία κατά περιβαλλοντικάς ζημίας καὶ θησαυροφυλάκιον ἐξηυρήθησαν π.χ.
Ἐπί τὸ ιερόν περίστυλον πρὸς ἕω σύν ἀξιοθεάτοις ἐπιταφίοις τε καὶ ἐπιτυμβίαις, άνωθεν, εὑρίσκεται τὸ Ἀμφιθέατρον τῆς Θεολογικής Σχολής ὃ ὀνομάζεται Ῥωμαϊστί Auditorium coelicum. Ἀναφέρεται μεν τῷ 1430 τὴν πρώτην φοράν, ἐπεποιητο δε ήδη τῷ 1353. Ἐν τῷ 1472, βλαβές μετά πῦρ, ἀνηκτίσθη.
Τεχνημάτων λεπτομερείαι edit
Ἀξίζει τόν κόπον ἰδείν τάδε τὰ ἐσωτερικά πράγματα μ.α.:
- Άγαλμα τῆς Θεοτόκου ἐξ ἀσβεστοκαμάρας
- Χαλκούς λυχνοστάτης ὀνόματι Βόλφραμ (1160)
- Γοτθικά στασίδια (1360) μετά εἰδικά χαρακτηριστικά ἐν τῇ γλυφή ἑαυτών
- Ταφικόν μνημείον τοῦ κόμητος φὸν Γκλάϊχεν/von Gleichen καὶ τῶν δυοίν γυνακών αὐτού (1260)
- Τοιχογραφία μάλιστα μεγάλη τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου (1499)
- Σκηνή μιάς ἁγίας τραπέζης (1594)
- Κολυμβήθρα ὑπερμεγέθης (1587)
- Πολύχρωμα παράθυρα ἐν τῇ άψιδι τῇ ὑψηλή
- Ὁ κύριος βωμός (1697)
- Ποικίλα χρήματα τοῦ θησαυροφυλακίου
Ὁ κώδων ὁ μέγιστος τούτου τοῦ ναού φέρει τὸ όνομα Maria Gloriosa (1497). Τὸ βάρος τοῦ κώδονος 11.450 χιλιογραμμάτων εστίν. Τοῖς έτεσι 1985 καὶ 2004 ἐπεσκευάσθη.
Ἐξωτερικοί σύνδεσμοι edit
|
Ἰδὲ τὰς εἰκόνας καὶ τὰ κοινὰ τὰ ἄλλα περὶ τῆς Μητροπόλεως τῆς Ἐρφούρτης |
