Ἄννα Λουδοβίκη Γερμανὴ ντὲ Σταέλ-Ὅλστειν (γαλλιστὶ
Anne Louise Germaine de Staël-Holstein
, γεννηθεῖσα τῇ 22 Απριλίου 1766 ἐν Λευκετίᾳ, ἀποθανοῦσα τῇ 14 Ιουλίου 1817 αὐτῷ) ἡ κόρη τοῦ μετὰ ὑπουργοῦ οἰκονομικῶν Νεκέρ/Necker, ἐγαμήθη τῷ Σουηδικῷ πρεσβευτῇ Stael (+ 1802), συνεμέτειχε ἐν τῇ Ἐπανάστασει 1789. Ἐξωριστήθη ὑπὸ τοῦ Ναπολέοντος ἀπὸ τῆς Λευκετίας.
Ἔγραψε τὰ μυθιστορήματα »Delphine« (1802) καὶ »Corinne« (1807), τὸ ἔργον «De l'Allemagne» (1810), ἐν ῷ ἐγνώσθη πρῶτον ἡ τῆς Γερμανίας πνευματικὴ ζωὴ τοῖς Γάλλοις, καὶ τὰ βιβλία »Dix années d'exil« (1821) καὶ »Considérations sur la révolution«.
Πηγαί
editBrockhaus' Kleines Konversations-Lexikon, fünfte Auflage, Band 2. Leipzig 1911., σ. 750, ἃ λέγεται ἐνταύθα.